Freitag, 30. April 2010

΄Τα καλά νέα είναι πίσω μας! Τα δύσκολα έρχονται! Εκδήλωση




Όταν οι φόβοι του Μίκη επαληθεύονται και μάλιστα τοσο γρήγορα,

τότε

αντίο μας!


Διαβάστε: Και την Ελλάδα που ξέρατε ξεχάστε:


-Aπαγορεύθηκε με εντολή του υπουργείου Εξωτερικών στους πιλότους των μαχητικών αεροσκαφών της Πολεμικής Αεροπορίας, να πλησιάσουν σήμερα στην εναέρια περιοχή Σκύρου-Λέσβου-Αγίου Ευστρατίου-Ψαρών και μεταξύ Χίου-Λέσβου την οποία η Τουρκία χαρακτηρίζει «τουρκικής αρμοδιότητας περιοχή έρευνας και διάσωσης»

-Αιφνιδιαστική άσκηση στον Έβρο με σενάριο "Βαριοπούλας" από την 3η Τ/Θ τουρκική Ταξιαρχία!

Ολόκληρη η είδηση εδώ
Γι αυτό όλοι στην εκδήλωση να δηλώσουμε με την παρουσία μας, αντίσταση στο ξεπούλημα της πατρίδας μας!!!

Mittwoch, 28. April 2010

Τα καλά νέα τώρα έρχονται



Σε λίγα χρόνια, δηλαδή σε κανα δυο, το δημόσιο χρέος κάθε κράτους θα ξεπερνά το 100% του ΑΕΠ του.


Σε 5 - 6, θα είμαστε όλοι Ιάπωνες (η Ιαπωνία σήμερα εχει 200% του ΑΕΠ δημόσιο χρέος)

Επομένως δανειστείτε όσο μπορείτε. Στο τέλος κανένας δεν θα πληρώσει τίποτα!

Dienstag, 27. April 2010

Γιατι να μην βγει η Γερμανία απο την Ευρωζώνη;


Υπήρξε κάποτε μια εποχή που οι Γερμανοί ήθελαν να είναι πρώτα ευρωπαίοι και μετά Γερμανοί. Τότε η ευρωπαϊκή ενότητα πρόβαλε σαν ένας αμετακίνητος στόχος. Αυτή η εποχή είναι πια παρελθόν Με την επανένωση έμαθε αυτή η χώρα να είναι περήφανη. Όμως, για ποιο πράγμα; Από τότε κάθε λογαριασμός συνοδεύεται με το ερώτημα: Είναι αυτό καλό για την Γερμανία; Σ αυτή την τακτική συνήθισαν πια οι μέχρι χθες φίλοι της ευρωπαϊκής σκέψης.

Ωστόσο η φλυαρία για την Ελλάδα και οι εθνικιστικοί τόνοι το έχουν παρατραβήξει. Η εμετική συμπεριφορά των βουλευτών μας, των υπαλλήλων μας, των υπουργών που θεωρούν ότι οι κάτοικοι της Ελλάδας είναι ηλίθιοι, κλέφτες και τεμπέληδες είναι αδιαντροπιά.
Η τακτική της καγκελαρίου, που προσκαλεί τους σπεκουλαδόρους να σπρώχνουν όλο και πιο πάνω τα επιτόκια των ελλήνων, μέχρι που μόνο η πτώχευση να απομένει, φανερώνει ένα απίστευτο μέγεθος ανευθυνότητας απέναντι στην Ευρώπη και όλα αυτά για τις εκλογές στην Βεστφαλία – Ρηνανία.

Αυτή η τύφλα, αυτή η ανικανότητα να σκεφτούμε, ή έστω να θέσουμε το ερώτημα, μήπως σ αυτά τα 9 χρόνια του Ευρώ ευθύνεται και η Γερμανία για την κρίση κάνει ένα πράγμα καθαρό: Το πρόβλημα είναι λιγότερο ο Έλληνας και περισσότερο το πρότυπο του καλού Γερμανού.
Να βγούμε έξω από το Ευρώ φωνάζει ο νεο-εθνικιστής . Ξαναγυρίστε λοιπόν στο καταραμένο σας μάρκο και αφήστε τη Γαλλία να διευθύνει τη ζώνη του Ευρώ. Κολυμπήστε στο αίσθημα της αυτοεκτίμησης περί ανωτερότητας! Θα είναι όμως ένα τρομαχτικά βραχύχρονο αίσθημα ανωτερότητας! Γιατί τι θα συμβεί λοιπόν αν η Γερμανία βγει από την Ευρωζώνη;;

Η συνέπεια θα είναι η κατά 30% υπερτίμηση του μάρκου και αυτό θα βοηθούσε την Ελλάδα, αλλά και την βιομηχανία της Γαλλίας και της Ιταλίας και της Ολλανδίας και του Βελγίου και της Σλοβακίας!

Η βιομηχανία της υπόλοιπης ευρωζώνης θα άνθιζε και θα απελευθερωνόταν επιτέλους από τη Γερμανία.
Και επειδή η Γαλλία πιστεύει και πολύ σωστά πιστεύει ότι η ανάπτυξη δεν έρχεται με περικοπές, η υπόλοιπη ευρωζώνη θα είχε πολλά καλύτερα χρόνια μπροστά της!
Και η Γερμανία τι θα έκανε με το μάρκο της; Τα προϊόντα « Made in Germany» θα ήταν πολύ ακριβά και η ανεργία και η υπερχρέωση θα χτύπαγε τη πόρτα μας.

Ακόμα και οι τράπεζες και οι ασφάλειες θα έφτανα σε κρίση με το Μάρκο. Αν θα έπρεπε όλα τα περιουσιακά της Γερμανίας να τα αποσβέσουν με 30% υπερτίμηση θα έχαναν περί τα 200 δισεκατομμύρια Ευρώ! Γιατί 200 δισεκατομμύρια; Γιατι από την εισαγωγή του Ευρώ η Γερμανία έχει θησαυρίσει κατά 600 δισεκατομμύρια περισσότερα από ότι οι εταίροι της από τις πλεονασματικές εξαγωγές της. Οπότε θα έπρεπε να γίνει άλλος ένας γύρος σωτηρίας των τραπεζών που θα αύξανε ακόμα περισσότερο το χρέος της.
Τι μας διδάσκει η ιστορία; Ότι η Γερμανία έπαιξε σκάρτα, όπως η Ελλάδα. Ότι λείπει από τη μια περισσεύει από την άλλη.
Μόνο με συλλογικές ενέργειες είναι δυνατή η αποκλιμάκωση της κρίσης στην Ευρωζώνη. Τα 9 δισεκατομμύρια ευρώ που χρειάζεται η Ελλάδα είναι μια σταγόνα, σε σχέση με μία μοναχική πορεία της Γερμανίας. Να οδηγήσουμε σε έξοδο – ή ακόμα χειρότερα να πετάξουμε εκτός ευρωζώνης οποιαδήποτε χώρα, απαγορεύεται να το συζητάμε σοβαρά.
Αυτά μας λεει ο κύριος της φωτογραφίας, ο Robert von Heusinger (Bild: FR)

Και ξαναρωτάω, μέχρι να πάρω μια απάντηση: Γιατί κανένας δικός μας πολιτικός, οικονομολόγος, δημοσιογράφος, φιλόσοφος, ιστορικός, ζωγράφος, ηθοποιός μπλογκέρ ή ατσίγγανος δεν καταφέρνει να κάνει μια έστω και κατά προσέγγιση ανάλυση τέτοιας ποιότητας;;;
Γιατί ακούω κάθε μέρα τις ίδιες και τις ίδιες ανοησίες, όπως για όλα φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι σαν το παλιό καλό τραγούδι για όλα φταίνε οι γκόμενες οι πρώην και οι επόμενες;

************************************
Το πρωτότυπο Αρθρο εδώ

Samstag, 24. April 2010

ΔΝΤ; ΟΧΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ



Όσοι πολιτικοί μίλησαν για προσφυγή στο ΔΝΤ, χωρίς αισχύνη θα τους γκρεμίσει η ιστορία στα μαύρα τάρταρά της.
Όσοι μίλησαν για προσφυγή στο ΔΝΤ, επειδή αυτό είναι μονόδρομος, θα ξεράσουν τα μούτρα τους σε λίγα χρόνια από σήμερα.

Το Πασοκ είναι εδω ενωμένο ΔΝΤ, το πήρα απο το αυτό και το άλλο

Dienstag, 20. April 2010

Περιμένοντας τους Βαρβάρους


-Τι περιμένουμε στην αγορά συναθροισμένοι;
Είναι οι βάρβαροι να φθάσουν σήμερα.

-Γιατί μέσα στην Σύγκλητο μιά τέτοια απραξία;
Τι κάθοντ' οι Συγκλητικοί και δεν νομοθετούνε;


-Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα.
Τι νόμους πια θα κάμουν οι Συγκλητικοί;
Οι βάρβαροι σαν έλθουν θα νομοθετήσουν.


-Γιατί ο αυτοκράτωρ μας τόσο πρωί σηκώθη,
και κάθεται στης πόλεως την πιο μεγάλη πύλη
στον θρόνο επάνω, επίσημος, φορώντας την κορώνα;


-Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα.
Κι ο αυτοκράτωρ περιμένει να δεχθεί
τον αρχηγό τους. Μάλιστα ετοίμασε
για να τον δώσει μια περγαμηνή. Εκεί
τον έγραψε τίτλους πολλούς κι ονόματα.


-Γιατί οι δυό μας ύπατοι κ' οι πραίτορες εβγήκαν
σήμερα με τες κόκκινες, τες κεντημένες τόγες·
γιατί βραχιόλια φόρεσαν με τόσους αμεθύστους,
και δαχτυλίδια με λαμπρά γυαλιστερά σμαράγδια·
γιατί να πιάσουν σήμερα πολύτιμα μπαστούνια
μ' ασήμια και μαλάματα έκτακτα σκαλισμένα;


Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα·
και τέτοια πράγματα θαμπόνουν τους βαρβάρους.


-Γιατί κ' οι άξιοι ρήτορες δεν έρχονται σαν πάντα
να βγάλουνε τους λόγους τους, να πούνε τα δικά τους;


Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα·
κι αυτοί βαριούντ' ευφράδειες και δημηγορίες.


-Γιατί ν' αρχίσει μονομιάς αυτή η ανησυχία
κ' η σύγχυσις. (Τα πρόσωπα τι σοβαρά που έγιναν).
Γιατί αδειάζουν γρήγορα οι δρόμοι κ' οι πλατέες,
κι όλοι γυρνούν στα σπίτια τους πολύ συλλογισμένοι;

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης



Γιατί ενύχτωσε και οι βάρβαροι φανήκαν.
όπως αναμενόταν
και όπως αναμενόταν
λίμπα τα καναν όλα !

και μερικοί έφθασαν απ' τα σύνορα,
και είπανε πως βάρβαροι
και ντόπιοι
ένα
γινήκαν
και έτσι βάρβαροι πια δεν υπάρχουν!

Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους.
Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μιά κάποια λύσις.



Sonntag, 18. April 2010

Έλληνες όλων των χωρών ενωθείτε

Αφού έχασα ένα μέρος της Κυριακής μου για να μεταφράσω τον Ρίγκεμερ, διαπίστωσα, ότι το Αρθρο είχε μεταφραστεί και από άλλα μπλόγκ.

Τι να κάνω, ήρθα δεύτερη! Οποιος δεν το έχει διαβάσει ακόμα, ας το διαβάσει, αξίζει το κόπο!

Περίληψη. Τράπεζες των ΗΠΑ, γερμανικά Συγκροτήματα και η Ε.Ε. είναι συνυπεύθυνες. Ωστόσο ειδεχθή δάνεια δεν πρέπει να πληρωθούν. Επιχειρήματα για αντίσταση
Werner Rügemer

Η Ε.Ε. απαιτεί από την ελληνική Κυβέρνηση να πάρει μέτρα αυστηρής λιτότητας, προκειμένου να καταστεί δυνατή η άμεση αποπληρωμή του δημόσιου χρέους της. Ωστόσο, η Ελλάδα είναι μόνο η αρχή. Στη συνεχιζόμενη κρατική διάσωση των τραπεζών, θα απαιτηθεί και στην Γερμανία άλλος ένας γύρος μηδενικής αύξησης των μισθών των δημοσίων αλλά και των ιδιωτικών υπαλλήλων. Οι δήμοι πρέπει να σφίξουν το ζωνάρι. Ο,τι έχει απομείνει από το κράτος πρόνοιας στις πλούσιες χώρες, τίθεται υπό αμφισβήτηση.

«Η Ελλάδα είναι παντού»



Πειραματόζωο η Ελλάς

Η Ελλάδα, με αντικειμενικά κριτήρια, δεν ανήκει στις δακτυλοδεικτούμενες υπερχρεωμένες χώρες. Μάλιστα, αυτή η επίθεση κατά της Ελλάδας από τους αγγλοαμερικάνους σπεκουλαδόρους, είναι τόσο πιο αντιφατική, όσο ξέρουμε ο,τι οι Βρετανοί και οι Αμερικανοί έχουν ένα έλλειμμα που ξεπερνά το 10%, με τη διαφορά ότι αυτοί, αλλιώς απ ότι οι Έλληνες, δεν κάνουν καμία προσπάθεια να το φέρουν κοντά στο 3%. (Financial Times Deutschland, 12.2.2010).
Η αύξηση του ποσοστού του δημόσιου χρέους από την αρχή της οικονομικής κρίσης ήταν, σύμφωνα με στοιχεία του OECD για την Ελλάδα 19,4%, την Γαλλία 22,6%, την Ιαπωνία 30,1%, τις ΗΠΑ 30,6%, το Η.Β. 36,2% και την περιέργως πως αγαπημένη χώρα της Ε.Ε. Ιρλανδία 53%. Για όλες αυτές τις χώρες δεν είναι ορατή κάποια οικονομική ανάπτυξη με μείωση του δημόσιου χρέους!
Δεν πρόκειται λοιπόν για κάποια δημοσιοοικονομική λογική.
Η Ελλάδα δυσφημίζεται με όλα τα μιντιακά και ψυχολογικά μέσα. Ξαφνικά μιλούν για τεμπέληδες βαλκάνιους, για διαφθορά και παραδοσιακή παραποίηση των στοιχείων. Από την διεύρυνση περάσαμε στα «μεσογειακά» κράτη με μειωμένη κρατική ποιότητα, συνδυασμένα με την ονομασία PIGS, από τα αρχικά Portugal, Italien, Griechenland και Spanien. Βέβαια η σειρά θα μπορούσε να ήταν Griechenland, Italien, Portugal, Spanien, δηλαδή GIPS, αλλά η σειρά PIGS είναι και αυτή που μας ταιριάζει, μια και στα αγγλικά η λέξη PIGS σημαίνει γουρούνια.
Μπορεί κανείς να συσχετίσει τη κρίση και την γρίπη των χοίρων.
Με πρώτη την Ελλάδα, η δυτική κοινωνία αξιών έχει ξαπλώσει πάνω στο τραπέζι του χασάπη 4 οικονομικά γουρούνια έτοιμα για σφάξιμο.
Μια επικοινωνιακή επιτυχία πρώτης τάξεως.

«Στατιστικές φαλκιδεύσεις»

Κατηγορούν το ελληνικό κράτος ότι επιδίδεται σε παραχαράξεις στατιστικών στοιχείων, παρότι αυτή η τακτική είναι η τακτική του φιλελευθερισμού, είτε πρόκειται για τον αριθμό των ανέργων, είτε για τα χρέη κρατών. Εντούτοις, η νοθεία των στατιστικών στοιχείων εκείνων δεν είναι φανερή γιατί οι κάθε μορφής χειραγωγήσεις κινούνται στην γκρίζα περιοχή του νόμιμου.
Όταν λ.χ. γίνεται φοροδιαφυγή μέσω των φορολογικών παραδείσων, τότε μιλούν για «φορολογική μορφοποίηση»
Οι σημερινοί φορολογικοί παράδεισοι του πλανήτη, όπως η ομοσπονδιακή πολιτεία των ΗΠΑ Delaware, τα νησιά Cayman και το Λουξεμβούργο είναι γεμάτοι με εκατοντάδες Special Purpose Entities« ή »Conduits«.
Μέσω αυτών ανεπτύχθησαν τα σημερινά οικονομικά προϊόντα που είναι υπεύθυνα για την κρίση. Η γερμανική τράπεζα IKB, κάτοχος και διαχειριστής της "Rhineland Funding" με έδρα τον φορολογικό παράδεισο Delaware, όταν έφτασε στα όρια της πτώχευσης ο γνωστός μας κύριος Ακκερμαν της Deutsche Bank την διέσωσε με κρατικά κονδύλια ύψους 10 δις Ευρώ. (χρήματα που πλήρωσε ο γερμανός φορολογούμενος, αλλά που δεν διαμαρτυρήθηκε καθόλου, αφού κανείς δεν τον ενημέρωσε δεόντως. σημ μεταφραστή). Η Deutsche Bank είχε ανταλλάξει με την ΙΚΒ ομόλογα αμερικάνικων ακινήτων με δάνειο από την ΙΚΒ, χωρίς αυτή η ανταλλαγή να περάσει στα βιβλία των ισολογισμών. Αυτές οι κομπίνες είναι νόμιμες και κανείς δεν το πήρε χαμπάρι από το κράτος (;;;)
Οι χώρες της Ε.Ε. όχι μόνο ανέχονται και ενισχύουν αυτές τις πρακτικές των Hedgefonds και »ακριδών« αλλά τις ασκούν και οι ίδιες.
Στην Γερμανία από το 1990 (δεν είναι τυχαία αυτή η χρονιά, είναι η επόμενη της κατάρρευσης του σοβιετικού μπλόγκ σ.τ.μ) έγιναν η ρουτίνα στον επίσημο κρατικό προϋπολογισμό τέτοια σκοτεινά κονδύλια.
Μια άλλου είδους νοθεία των στατιστικών στοιχείων είναι κατά κανόνα τα συμβόλαια 30κονταετίας, σύμφωνα με το πρότυπο Public Private Partnership« (PPP).
( Θα το μεταφράζαμε στα ελληνικά δημοσιοϊδιωτική συνεργασία ή πιασε τα αυγό και κούρευτο, πάλι σ.τ.μ). Ο Vrennus έδωσε τη σωστη μετάφραση: "Συμπράξεις Δημοσίου - Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ)).
Η Ε.Ε. ενθαρρύνει και αυτά, μάλιστα η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανάπτυξης (EIB) δίνει και συφερτικά δάνεια. Τα συμβόλαια αυτά είναι στην ουσία κρυμμένα δάνεια και δεν εμφανίζονται στον κρατικό προϋπολογισμό. Θα εμφανιστούν κάποτε στο μακρινό μέλλον.
(βλ. Profit ohne Risiko. Public Private Partnership: Die Plünderung des Staates, jW-Thema v. 30.1.2010).

Παράνομες Πιστώσεις
Παράνομα χρέη – στα αγγλικά odious debts (στα ελληνικά ειδεχθή δάνεια σ.τ.μ.) χαρακτηρίζονται τα δάνεια που οι όροι σύναψης, με κύρια ευθύνη του πιστωτή, είναι τόσο σκληροί, ώστε η αποπληρωμή τους να καθίσταται αδύνατη.
Το σκεπτικό του όρου «ειδεχθή δάνεια» προήλθε αρχικά από καταστάσεις δανειοδότησης των λεγομένων υποανάπτυκτων χωρών, όπου ξένες τράπεζες και εταιρείες συνεργάστηκαν με παράνομες δικτατορικές κυβερνήσεις, με επακόλουθα τον πλουτισμό του δανειστή και του δανειζόμενου, την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, το ξέπλυμα χρήματος, τη φοροδιαφυγή και την επιβολή έργων υπερβολικών διαστάσεων.
(Η Erlassjahr δραστηριοποιείται σε διεθνές επίπεδο υπέρ της μη αποπληρωμής τέτοιων δανείων! Επί αυτού δείτε και τις δικές μου απόψεις για τον δούρειο ίππο του Ευρώ στο ποστ μου "η κρίση και η σύγκριση των πολιτισμών")

Σήμερα, αυτή η ζοφερή εικόνα των υποανάπτυκτων χωρών κτύπησε και την πόρτα μας. Ακόμα και οι αναπτυγμένες χώρες είναι τόσο χρεωμένες που δεν πρόκειται ποτέ στη γήϊνη ζωή τους να αποπληρώσουν τα χρέη τους. Και αυτό ισχύει και για τις μεγάλες δυνάμεις ΗΠΑ, ΗΒ και Ιαπωνία οι οποίες δεν έχουν να προτείνουν κανένα σχέδιο αποπληρωμής των χρεών τους. Μετά την διάσωση των τραπεζών η κατάσταση έχει έτι περισσότερο οξυνθεί. Οι τόκοι πληρώνονται με επιπρόσθετα δάνεια. Τράπεζες εκδίδουν ακόμα πιο ανασφαλή δάνεια: Η ασφάλιση των δανείων γίνεται και αυτή καθαυτή προϊόν σπέκουλας και ο φαύλος κύκλος έχει μπει ξανά μπρός, όπως δείχνει το αντικείμενο «Ελλάδα».
Αυτή η διαδικασία θεμελιώνει τις προϋποθέσεις, ώστε αφ ενός μεν οι εργαζόμενοι, οι φορολογούμενοι, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι κλπ. κλπ. να πληρώνουν τα τοκοχρεολύσια (τόκους και κεφάλαια) και να γίνονται όλο και πιο πτωχοί και αφ ετέρου να ιδιωτικοποιείται η Infrastruktur, να καταλύεται το κοινωνικό κράτος και το κράτος δικαίου.
Αυτή η θανατηφόρα λογική, που έχει σαν βάση και το Ευρώ, πρέπει να ανατραπεί. Η αντίσταση είναι απαραίτητη και νόμιμη.

Δεν πληρώνουμε «ειδεχθή» δάνεια, σύμφωνα με την αρχή

«Δεν θα πληρώσουμε εμείς τα σπασμένα»

Κριτήρια για τα ειδεχθή δάνεια

Παρακάτω αναφέρονται μερικά κριτήρια για παράνομες πιστώσεις. Οι αναφορές είναι αποσπασματικές και πρέπει να συμπληρωθούν.
Η νοθεία των στατιστικών έγινε με την υποστήριξη τράπεζας:
Η Goldman Sachs το 2001/2002 κέρδισε 300 εκατομμύρια δολάρια μίζα, για να αγοράσει δάνειο σε γιεν και δολάρια που είχε η χώρα ύψους 10 δις και που αργότερα θα αντάλλαζε με ευρώ. Αυτή η συναλλαγή (Cross Currency Swap) ήταν ένα κρυφό δάνειο και δεν θα εμφανίζονταν, όπως και δεν έμφανίστηκε στον ισολογισμό μας.
Η JP Morgan και η UBS, αγόρασαν τα μελλοντικά έσοδα του Lotto και των διοδίων. Έτσι μπήκαν προσωρινά λεφτά στα ταμεία με ανταλλαγή μελλοντικών μειωμένων εσόδων.

Υποστήριξη της νοθείας:
Αυτά συνέβησαν με γνώση της Ε.Ε. η οποία εφαρμόζει αυτές τις τακτικές που οδηγούν στην απορύθμιση των οικονομικών αγορών. Μπορεί μεν το 2005 ο Joaquín Almunia να προγραμμάτισε να ελέγξει τα δημοσιοοικονομικά της Ελλάδας, αλλά ο José Manuel Barroso τον απέτρεψε.
Από το 2004 η Eurostat, η στατιστική υπηρεσία της Ε.Ε. έθεσε υπό αμφισβήτηση τα ελληνικά στοιχεία και την συμφωνία με την Goldman. Αλλά για πολιτικούς λόγους δεν έπρεπε να γίνουν αναταράξεις στο μέλλος της Ε.Ε., όταν ένα χρόνο πριν γιορτάστηκε στην Ακρόπολη η είσοδος άλλων 10 καινούργιων μελλών!

Διαφθορά:
Όπως και στα δάνεια έτσι και στα θέματα διαφθοράς συμμετέχουν δύο μέρη. Είναι σωστό, ότι η ελληνική κυβέρνηση και οι κρατικές επιχειρήσεις είναι διεφθαρμένες, αλλά επί αυτού υπάρχει πάντα ένας δυτικός σύντροφος.
Τα μεγάλα δυτικά Συγκροτήματα εξασφαλίζουν μεγάλα Έργα με χρηματισμό.
Παράδειγμα η Siemens: Από το 1990 πλήρωσε 15 εκατομμύρια Ευρώ για μίζες.
Πλήρωσε 85 εκατ. (δραχμές) στον διοικητή του ΟΤΕ και σε διάφορα υπουργία, το 2004 κατέβαλε άλλα τεράστια ποσά. (Süddeutsche Zeitung, 27.6.2005). Τα δύο κόμματα PASOK και ΝΔ. λέγεται ότι παίρνουν 2% ετησίως από τον τζίρο του ΟΤΕ. (Der Spie¬gel, 28/2009). Μια από τα ίδια και με το γαλλικό κοντσερν Thales (Le Monde, 27.9.2005). Αυτά ήταν γνωστά στους τραπεζικούς κύκλους κατά την χορήγηση δανείων για μεγάλα Έργα.
Ο Γιώργος Χατζιμαρκάκης, ευρωβουλευτής και μέλος του Δ.Σ. της FDP (το κόμμα των φιλελευθέρων της Γερμανίας), παράλληλα πρόεδρος του ελληνογερμανικού οικονομικού συνδέσμου δηλώνει για την κριτική κατά της Siemens: « Αυτή είναι ρεαλιστική πολιτική. Αν η Γερμανία θέλει να παραμείνει εξαγωγικά κυρίαρχη, τότε να πετάξει τα ροζ γυαλιά . Ο χρηματισμός πρέπει όχι μόνο να επιτρέπεται αλλά και να υποστηρίζεται φορολογικά.» (Süddeutsche Zeitung, 15.12.2006).

Παραχάραξη της ικανότητας αποπληρωμής:
Η Goldman Sachs έχει οργανώσει από το 2002 την πώληση Τίτλων του Δημοσίου ύφους 15 δις Ευρώ. Γνώριζε την θρυλική οικονομική θέση της Αθήνας, αλλά δεν κατέστησε προσεκτικούς τους αγοραστές. Η Goldman Sachs λοιπόν προκάλεσε την υπερχρέωση της Ελλάδας και έκρυψε την πραγματική εικόνα της δυνατότητας αποπληρωμής των χρεών, επειδή το ένα δισεκατομμύριο προμήθεια που πήρε ήταν γι αυτή προφανώς πιο σπουδαίο από τα υπόλοιπα. Οι μεγάλοι επενδυτές ελέγχουν τις ενέργειες της Goldman Sachs, αγωγές είναι δυνατές, ενώ η ΕΕ δεν τις ελέγχει.

Η Ελλάδα δανείστηκε από τις χώρες στις επιχειρήσεις των οποίων ανέθεσε μεγάλα έργα με τις γνωστές μεθόδους του χρηματισμού. Πιστωτές από την Γερμανία είναι κυρίως η Deutsche Bank και η Allianz, καθώς επίσης περιστασιακά και οι γνωστές ιδιωτικές πτωχευμένες τράπεζες Commerzbank, Eurohypo και HypoReal Estate (HRE). Όλες χορήγησαν δάνεια, χωρίς να δώσουν προσοχή στην αξιοπιστία της Ελλάδας.

Απορύθμιση:
Στις 8.12.2009 η Fitch απαξιώνει την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας από »A-« σε »BBB+« και ακολουθεί Standard & Poor’s. Η ΕΕ όχι μόνο δεν συντάσσει καμία εσωτερική αξιολόγηση των κρατών μελών της, αλλά ακόμα περισσότερο στηρίζεται, όπως και πριν τη κρίση, στην αξιολόγηση εκείνων των πρακτορείων αξιολόγησης που δρουν σύμφωνα με τα συμφέροντα των πιστωτών.
Αυτή η απαξίωση σημαίνει: Οι τελευταίοι (δηλαδή οι πιστωτές) θα μπορούν αμέσως να απαιτήσουν 2.9% υψηλότερο επιτόκιο, δηλαδή διπλάσιο αυτού της Γερμανίας.
Παράλληλa ξαμολιούνται τα Hedgefonds και άλλα προϊόντα σπέκουλας. Οι μέχρι σήμερα πιστωτές και κάτοχοι ελληνικών ομολόγων ασφαλίζουν το χρέος αγοράζοντας Credit Default Swaps, CDS. (να διευκρινίσουμε ότι κάθε δάνειο ασφαλίζεται, αλλά τώρα τα ασφάλιστρα αυξάνονται και μάλιστα, και αυτό είναι το παρανοϊκό, γίνονται και αυτά , δηλαδή τα ασφάλιστρα προϊόντα σπέκουλας).
Οι τράπεζες που διαθέτουν τέτοια ασφαλιστικά προϊόντα, γεμίζουν με πρόσθετα κέρδη στα ταμεία τους.
Με τα αυξανόμενα επιτόκια αυξάνει και το ελληνικό χρέος ακόμα γρηγορότερα. Για νέα δάνεια αυξάνονται ακόμα περισσότερο τα επιτόκια κ.ο.κ.
Από την άλλη επενδύουν οι σπεκουλαδόροι στα δημόσια δάνεια, επειδή έχουν μεγαλύτερη απόδοση. Συνέπεια: Η οικονομική ανάπτυξη φρενάρεται και το κράτος θα εισπράξει λιγότερους φόρους.
Παρούσα πάλι η ασφαλιστική American International Group (AIG): Πριν τη κρίση μάζεψε εκατομμύρια από Prämien ασφαλειών, χωρίς όμως να διαθέτει κανένα Κεφάλαιο ως εγγύηση. Ωστόσο, έπρεπε να διασωθεί από την αμερικανική Κυβέρνηση, ώστε μεταξύ άλλων να πληρωθεί και η Deutsche Bank με 11 δις δολάρια για τα σάπια και επισφαλή δάνεια που χορήγησε, χωρίς άλλες εγγυήσεις.
(δηλαδή ασφαλίζουν στον αέρα και ελπίζουν ο καλός θεός να μην αφήσει να συμβεί κάτι κακό, αλλά και τότε, τι είχες Γιάννη τι είχα πάντα, πτώχευση μετά από ένα πανηγύρι κερδών που καρπώθηκαν οι διαχειριστές και όχι οι μέτοχοι ή τα ασφαλιστικά ταμεία που μας λένε, σκασίλα τους μεγάλη. Άσε που πάλι κάποιος νομπελίστας ειρήνης θα του αναχρηματοδοτήσει σ.τ.μ.)

ΕΕ, ΕΚΤ, συμμετέχουσες κυβερνήσεις και εθνικές τράπεζες (π.χ. Deutsche Bundesbank) δεν φρόντισαν να ρυθμιστούν ούτε τα πρακτορεία (οίκοι λέμε στην Ελλάδα) αξιολόγησης, ούτε τα Hedgefonds και επομένως είναι όλοι συνυπεύθυνοι για το αυξανόμενο χρέος της Ελλάδας.
Δεν θα φτάναμε εδώ που φτάσαμε, αν η Angela Merkel και οι φίλοι της, ζητούσαν από την Ελλάδα να μειώσει με λογικό ρυθμό τα χρέη της αντί να αφήσουν τις αγορές να σπεκουλάρουν στην καταστροφή της χώρας. (Financial Times Deutschland, 12.2.2010).

Goldman – ή ποιος κυβερνάει;

Η περίπτωση της Ελλάδας κατέστησε σαφή της λανθασμένη βάση με την οποία κτίστηκε η ΕΕ και η ζώνη του Ευρώ και απαιτούνται δραστικά μέτρα αναδιάρθρωσης.
Σύμφωνα με τη Σύμβαση της Λισαβόνας, δεν επιτρέπεται σε καμία χώρα να επιφορτιστεί με τα χρέη κάποιας άλλης. «Γιατί όμως δεν εφαρμόζεται η ίδια λογική και στις τράπεζες, που η μόνη τους φροντίδα είναι τα κέρδη τους εις βάρος του δημόσιου συμφέροντος;»
Απαιτείται τώρα από τους Έλληνες να σφίξουν το ζωνάρι. Παρότι αυτή η πολιτική οδηγεί στην ύφεση, όπως δηλώνει ο γάλλος οικονομολόγος Jean-Paul Fitoussi (FR-online, 11.2.2010).

Η λογική του Ευρώ σημαίνει: Το χρηματιστηριακό Κεφάλαιο κυριαρχεί, στις χώρες αφήνονται η μείωση των μισθών, η μείωση της φορολογίας και η ιδιωτικοποίηση.
Σύμφωνα με αυτή τη λογική η Παγκόσμια Τράπεζα οδήγησε δεκάδες χώρες στην υπερχρέωση, την στασιμότητα, την φτώχεια και τη διαφθορά των Ελίτ που διευθύνουν. Η λογική έφτασε σε τέτοια όρια στην Ελλάδα, που ο πρώην διοικητής της Goldman, ο τραπεζίτης Πέτρος Χριστοδούλου να διοριστεί διαχειριστής του χρέους.

Το 2001 η Αργεντινή κήρυξε στάση πληρωμών των δανείων που συνήψε με ζοφερούς όρους ο ακραίος νεοφιλελεύθερος πολιτικός της προηγούμενης Κυβέρνησης (Carlos Menem) και υποτίμησε το νόμισμα της. Αυτό επέφερε μεγάλες ζημιές στις τράπεζες (δεν πτώχευσαν όμως), αλλά οδήγησε τη χώρα σε έξοδο από την κρίση.
Η μοναδική προϋπόθεση για να πληρωθεί ένα χρέος είναι το ζωντάνεμα της οικονομίας, νέα προϊόντα και υπηρεσίες, νέες θέσεις εργασίας και νέοι φόροι.
Με άλλα λόγια: η Υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Ελλάδας δεν ξεκίνησε στα γραφεία των πρακτορείων αξιολόγησης, αλλά στα γραφεία μισθών των γερμανικών επιχειρήσεων. (Die Zeit, 14.2.2010).
Υψηλότεροι μισθοί για τους γερμανούς εργαζόμενους και αντίσταση στις περικοπές στην Ελλάδας, δεν είναι μόνο για το συμφέρον των Γερμανών και των Ελλήνων, αλλά και όλων των ευρωπαίων.
Τελευταία βιβλία του Werner Rügemer: «Ο τραπεζίτης» και «Ακρίδες στον δημόσιο χώρο»
Διατηρεί και ιστοσελίδα : http://www.werner-ruegemer.de/

Donnerstag, 15. April 2010

Η Αριστερά, η Δεξιά και η Γερμανία


(θέλω ν αλλάξω τα ελληνικά ευρώ μου με τα γερμανικά ευρώ)

Το τελευταίο καιρό, εντελώς συμπτωματικά διαβάζω παλαιότερα κείμενα, πολύ προφητικά για το σήμερα. Εκείνο που με εντυπωσιάζει, δεν είναι απλώς και μόνο η καθαρή σκέψη εκείνων των σοφών για την πορεία της ανθρωπότητας, αλλά η φλυαρία και η πλήρης τύφλωση της σημερινής διανόησης, που δεν βλέπει πέρα από τη μύτη της. Διανόηση χωρίς εισαγωγικά αφού, εκεί που φτάσαμε, κατάντησε η λέξη να αφορά μονοσήμαντα πλέον την μωρία και την φαυλότητα μίας συνομοταξίας συμπατριωτών μας, που σε λίγο θα απαιτήσουν να αποκτήσουν και τίτλους ευγενείας, για να μην έχουν πια καμία σχέση με τον λαουτζίκο.
(Πως λέμε κόμης ντε λα πατσαβούρ; Να κάπως έτσι)

Το παρακάτω απόσπασμα από το έργο του Παναγιώτη Κονδύλη, αντέγραψα από τον καλό συμπλόγκερ μας Herr K.

[...] Οι μεν εξακολουθούν να θεωρούν εαυτούς “αριστερούς”, παρόλο που, συγχρόνως, διεκδικούν την κληρονομιά του “πραγματικού φιλελευθερισμού”, δηλώνοντας έτσι απλώς – και άθελά τους - την προσαρμογή τους στην πραγματικότητα της δυτικής μαζικής δημοκρατίας. Οι δε διαφοροποιούνται προσκολλώμενοι στο φάντασμα ενός “συντηρητισμού” ο οποίος έχει πεθάνει προ πολλού και τον οποίον καμία “συντηρητική επανάσταση” δεν πρόκειται να αναστήσει. Βέβαια η επίκληση της “επανάστασης” διανοίγει καινοφανείς δυνατότητες χαλαρών συμμαχιών με δυνάμεις που δεν αυτοχαρακτηρίζονται “συντηρητικές” αλλά “εθνικές” ή “αντιδυτικές” [...]
Η Δύση δεν υπάρχει πια. “Δύση” ήταν το αντικομμουνιστικό στρατόπεδο (διαφορετικά Ιαπωνία και Ν. Κορέα δεν θα ανήκαν στη “Δύση”). Οσοι – και κυρίως οι κοσμοπολίτες “αριστεροί” – θεωρούν ότι η συνοχή της Δύσης στηρίζεται απλώς στις κοινές της αξίες είναι πολιτικά και ιστορικά αφελείς. Οι κοινές αξίες καθεαυτές δεν δημιουργούν κοινά συμφέροντα – το αντίθετο, ναι, μπορεί να συμβεί – ούτε εμπόδισαν ποτέ τις αιματηρές συγκρούσεις μεταξύ χριστιανικών ή φιλελεύθερων λαών. Το πολιτικά σημαντικό ερώτημα είναι: τι εννοούμε όταν λέμε δυτικός προσανατολισμός και τι μπορεί να σημαίνει δυτικός προσανατολισμός για τη Γερμανία αν η Δύση διασπαστεί και η Γερμανία χρειαστεί να επιλέξει πχ μεταξύ ενός ευρωπαϊκού χώρου και της φιλίας με τις ΗΠΑ ή, αντίστροφα, εάν η ευρωπαϊκή ενοποίηση γίνει υπό προϋποθέσεις που η πλειονότητα του γερμανικού λαού θα απέρριπτε; Διότι η ώρα της αλήθειας θα σημάνει όταν θα χρειαστεί να γίνει κατανομή όχι πλέον των ωφελημάτων της ευημερίας αλλά του παθητικού και των χρεών.[...]
Η γερμανική κοσμοπολίτικη “αριστερά”, σε συμμαχία πλέον με τις πολυεθνικές, διακηρύττει το ξεπέρασμα του εθνικισμού [...]
Η επιβίωση της Ευρώπης δεν είναι τόσο αυτονόητη όσο νομίζουν μερικοί . Ο Γερμανός “δεξιός” μπορεί να μην χωνεύει τους Αγγλους ή τους Γάλλους, ενδέχεται όμως να χωνεύει ακόμη λιγότερο τους Κινέζους. Η εθνικιστική “δεξιά” σκέψη τείνει στην ομφαλοσκόπηση παραμελώντας την πλανητική διάσταση. Το στρατηγικό ζήτημα όμως είναι: Τα σημαντικότερα ευρωπαϊκά κράτη θα αποτελέσουν, είτε μέσω συναίνεσης είτε μέσω αμοιβαίων παραχωρήσεων, μία πολιτική ενότητα που θα λειτουργεί αποτελεσματικά ή θα χρειαστεί η ντε φάκτο ηγεμονία ενός έθνους – κάτι που θα ήταν προτιμότερο από το να βουλιάξουν όλοι μαζί; Στην πρώτη περίπτωση η γερμανική εθνικιστική “δεξιά” θα πρέπει να επανεξετάσει τη στάση της έναντι των Αγγλών και των Γάλλων. Στη δεύτερη περίπτωση θα πρέπει να υπερβεί τη μνησικακία του ηττημένου έναντι των Αμερικανών. Διότι όσο οι ΗΠΑ παραμένουν η μοναδική ουσιαστικά πλανητική δύναμη, η υποστήριξή τους για την επίτευξη της [γερμανικής] ηγεμονίας [στην Ευρώπη] είναι απαραίτητη.
Μια τρίτη εντούτοις προοπτική μου φαίνεται πιθανότερη για το εγγύς μέλλον: η διελκυστίνδα μεταξύ των ευρωπαϊκών εθνών συνεχίζεται υπό το σύνθημα ”ο σώζων εαυτόν σωθήτω” και αναζωογονούνται παλαιοί συσχετισμοί δυνάμεων προς ικανοποίησιν της εθνικιστικής “δεξιάς”. Βέβαια η πλανητική σημασία και η ένταση αυτών των παιχνιδιών θα είναι πολύ μικρότερη από ότι στο παρελθόν. Και ο επαρχιωτισμός της εθνικιστικής “δεξιάς” θα ήταν απλώς η αντεστραμμένη όψη της κοσμοπολίτικης ελαφρότητας της “αριστεράς”. Και οι δύο δεν μπορούν ούτε να θέσουν ούτε να απαντήσουν στο ερώτημα: υπό τις σημερινές συνθήκες στην Ευρώπη, ποια πλανητική πολιτική οντότητα είναι βιώσιμη; Και το ερώτημα αυτό τίθεται ανεξάρτητα από το πώς αξιολογεί κάποιος το μέλλον και την αναγκαιότητα του εθνικού κράτους.

Απ πα πα!



Απαράδεκτα πράγματα!


Σε μια άκρη πεταμένη αυτη η .....πατσαβούρα και μάλιστα δεν βρηκε καν την ευκαιρία να σφίξει το χέρι του μεγάλου και πολυχρονεμένου μας Σουλτάνου.....


Μα τι πράγματα είν αυτά......


Για περισσότερα, γαλλιστι εδώ

Freitag, 9. April 2010

Η κρίση και η σύγκριση πολιτισμών

Έτσι οι συμφορές δεν έρχονται μονάχες
Μα λες και καρτερούν, επαγρυπνώντας,
Λογαριάζοντας η μια το μέγεθος της άλλης,
Και όταν η πρώτη πλησιάζει, τότε οι άλλες,
Ξοπίσω έρχονται, μαζεύονται ένα σμήνος,
Το θύμα τους κυκλώνουν, το άρρωστο, το λαβωμένο,
Πρώτα σκιές και θλίψη γίνονται μετά,
Ώσπου μαυρίζει ο αέρας απ’ τον πόνο.


Από «το τραγούδι του Χιαγουάθα» του Χένρι Λονγκφελλόου, μετάφραση Γλυκερία Παπαγεωργίου


Το 1967, μετά από την Συνθήκη του Παρισιού (1951) και την Συνθήκη της Ρώμης
(1957) ιδρύεται η Ευρωπαϊκή Κοινότητα από την Δυτική Γερμανία, την Γαλλία, την Ιταλία, το Λουξεμβούργο, τις Κάτω Χώρες και το Βέλγιο.
Το 1973 η Κοινότητα διευρύνθηκε για να συμπεριλάβει την Δανία, την Ιρλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Στην δεκαετία του '80 εισέρχονται η Ελλάδα, η Ισπανία και η Πορτογαλία.
Το 1995 η Αυστρία, η Σουηδία και η Φινλανδία.
Το 1999 η Κοινότητα γιορτάζει την ψήφιση κοινού νομίσματος.
Και τα ρέστα και τα ρέστα και τα ρέστα και τα ρέστα μας!
Δεν πέρασαν ούτε 10 χρόνια και αυτό το κοινό νόμισμα κατάντησε να είναι τόσο κοινό, ώστε η πλούσια Γερμανία να μπορεί να δανείζεται με επιτόκια 3% και η φτωχή Ελλάδα με καπέλο («επιστημονικά»: σπρέντ) 3.5% ή 4,5% (δηλαδή με τελικό επιτόκιο 6.5% ) . Μάλιστα, ο νέος Χίτλερ, η κυρία Δόκτωρ Αγγέλα Μέρκελ έφτασε στο σημείο να δηλώνει, ότι δεν πρόκειται να βοηθήσουν την Ελλάδα, ακόμα και αν τα επιτόκια φτάσουν στο 10% και 11%.
Είναι εξωφρενικό, ένα οποιοδήποτε συμβόλαιο δανεισμού, από το τραπέζι του δανειστή και του δανειζόμενου, να οδηγείται στο παγκόσμιο καζίνο κοράκων που επιδίδονται στην πιο άγρια ληστεία που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα, μετά αυτής του νέου κόσμου 500 χρόνια πριν.

Πόσο ανάποδα είναι λοιπόν ο κόσμος; Τόσο ανάποδα που ξεμάθαμε το ορθό.
Θα ήθελα να πω πάρα πολλά στο νέο Χίτλερ και στους εδώ και αλλού παρατρεχάμενους του και το πιο σοβαρό που θα είχα να πω είναι ότι δεν είναι δυνατόν να έχουμε κοινό νόμισμα που σημαίνει ότι στερούμεθα εκείνων των χρηματοπιστωτικών εργαλείων, όπως εκτύπωση χρημάτων χωρίς αντίκρισμα, όπως κάνει η Αμερική εδώ και κάποιες δεκαετίες ή πληθωρισμό που ξαλαφρώνει το αβάσταχτο βάρος του δανεισμού, ή υποτίμηση που κάνει τις εξαγωγές μας (τουρισμός κλπ.) πιο ελκυστικές, ή επιβολή δασμών ώστε να μειωθούν οι εισαγωγές, να δουλέψει η εγχώρια αγορά και να βάλει και το κράτος καμιά δραχμή στα ταμεία του. Δεν είναι δυνατόν λοιπόν να είμαστε εγκλωβισμένοι σε κάποιο «κοινό» νόμισμα και να δανειζόμαστε εμείς και μόνο εμείς μεμονωμένα και ειδικά και βέβαια και προφανώς με απεχθείς όρους. Γιατί τότε το κοινό νόμισμα δεν είναι σύμβολο κοινών οικονομικών συμφερόντων, αλλά ο δούρειος ίππος προς άλωση και του υπόλοιπου πλούτου των φτωχών χωρών από τις πλούσιες. Θα μπορούσα ακόμα να πω, παρότι τα λένε άλλοι καλύτερα από μένα, ότι αν είχαμε έστω και ένα σοβαρό πρόσωπο σ αυτή την εγκληματικά άχρηστη κυβέρνηση που εδώ και 6 μήνες φλυαρει ακατάσχετα αφήνοντας τα πάντα χύμα και ρευστά, επί τούτου ή κατά λάθος δεν παίζει ρόλο, ώστε να τροφοδοτείται ο διεθνής τζόγος εύκολα και πλουσιοπάροχα. Αν είχαμε λοιπόν κανένα αξιοπρεπή «εκπρόσωπό» μας (τι ειρωνεία) δεν θα μέναμε με τα χέρια σταυρωμένα περιμένοντας το τελευταίο χτύπημα της άλλης κακιάς αδελφής, κτύπημα κάτω από τη ζώνη (του Ευρώ).

Και ωστόσο και παρόλα αυτά, θα ήθελα να ξέρω, πόσο
νόμιμο είναι, ακόμα και με το υπάρχον διεθνές δικαϊκό σύστημα, να υποχρεωνόμαστε να δανειζόμαστε με διαφορετικά επιτόκια, από εκείνα που ισχύουν εντός της ζώνης του Ευρώ, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα αθέμιτου πλουτισμού στους διεθνείς τζογαδόρους
.
Στην ουσία μας έχουν δέσει τα πόδια και μας λένε τρέξτε και μάλιστα πιο γρήγορα από αυτούς που έχουνε λυτά τα πόδια και βαράνε και κλωτσιές.
Το μόνο συμπέρασμα που βγαίνει απ όλα αυτά τα εγκληματικά καραγιοζιλίκια είναι ότι σε τελική ανάλυση δεν μπορούμε να ψάχνουμε να βρούμε το σωστό και το δίκαιο μέσα σε ένα σύστημα που είναι διαβρωμένο, σάπιο, παρανοϊκό και ανήθικο από άκρη σε άκρη.
Αυτό το σύστημα, στο οποίο δεν ανθεί καμία απολύτως αξία και που κυβερνά μόνο το χρήμα της μαφίας, νόμιμης και παράνομης, δεν διαφέρει σε τίποτε η μια μαφία από την άλλη, θα τελειώσει αργά η γρήγορα, γιατί απλούστατα δεν αποτελεί παρά μονάχα μια ανωμαλία της φύσης και η φύση τις ανωμαλίες τις σβήνει σε κλάσματα του δευτερολέπτου στον σχετικά άπειρο χρόνο της.
Ακόμα και αν βρεθεί ένας πλούσιος φιλέλληνας και μας δανείσει άτοκα, πάλι δεν θα λυνόταν το πρόβλημα!
Όχι μόνο το δικό μας, αλλά και του υπόλοιπου κόσμου. Το έχουμε πει τόσες φορές:
Όποιος νομίζει ότι η ανάπτυξη θα συνεχίζεται στο άπειρο είναι ή τρελός ή οικονομολόγος!
Αντίθετα: Μπορούμε να φτωχαίνουμε μέχρι το άπειρο χωρίς να μηδενίσουμε ποτέ τον πλούτο μας, σαν τη χελώνα του Ζήνωνα. Απλά μαθηματικά λέω και όχι σοφίες.
Και μια και φτάσαμε στα μαθηματικά θα σας θυμίσω ένα άλλο θεώρημα: Ένα σύστημα αξιωμάτων περικλείει πάντα προβλήματα που δεν λύνονται παρά μονάχα με την βοήθεια άλλου εξωτερικού συστήματος. Π.χ. άλυτα προβλήματα της αριθμητικής λύνονται με την βοήθεια της άλγεβρας, της άλγεβρας με τους μιγαδικούς αριθμούς κλπ. Με άλλα λόγια πρέπει να βγούμε από αυτό το σύστημα για να λύσουμε τα προβλήματά μας.
Κάποιοι θα σκεφτούν, ότι αυτή είναι η φύση του ανθρώπου! Να καταστρέφει χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι πριονίζει το κλαδί που κάθεται.
Μπορεί και να χει δίκιο!
Και όμως, κάποτε κάποιοι άλλοι άνθρωποι έκτιζαν ομοσπονδίες άλλων αξιών, μέχρι που η ράτσα μας τους μόλυνε μέχρι θανάτου. Βλέπετε οι λευκοί δεν πήγαν μόνο τη σύφιλη και τη βλογιά στο νέο κόσμο, πήγαν και μπόλικη τρέλα, μία τρέλα που μεταμορφώνει τα μυαλά του ανθρώπου σε μια μαύρη και δύσοσμη σούπα!


620 χρόνια πριν τις μέρες μας:




Για να διατηρήσουν την ειρήνη ανάμεσα στους λαούς οι φυλές που μιλούσαν την ίδια γλώσσα, την ιροκές, περί το έτος 1390, δημιούργησαν μεταξύ τους μια ομοσπονδία. Το 1722, δηλαδή κοντά 4 αιώνες μετά, η ομοσπονδία αυτή υπήρχε ακόμα και προστέθηκε ακόμα ένα μέλος.
Το Σύνταγμα της Ένωσης των 6 Εθνών των Ιροκές είναι μια διήγηση γεμάτη συμβολισμούς και οράματα και όχι γεμάτη παραγράφους και υποπαραγράφους νόμων μα και υπονόμων ώστε η καταπάτηση τους να είναι εύκολο έργο του κάθε πονηρού και γελοίου υποκειμένου.
Παρακάτω αντέγραψα μερικά αποσπάσματα από το Συνταγμα των «άγριων» της νέας γης. Για την απρόσκοπτη ανάγνωση του κειμένου, αφαίρεσα τα ονόματα των δύο κύριων ομιλητών του Χιαγουάθα και του Ντεκανουανίτα και φαίνεται σαν να τα λέει όλα ένας ινδιάνος. Ολόκληρο το κείμενο θα το βρείτε στο βιβλίο του Λαρς Περσον «Άκου, λευκέ»

……
Πρέπει να δουλέψουμε για την ευημερία όλων των εθνών, ώστε όλοι να ζουν ήσυχα και ειρηνικά και να σταματήσουν οι αιματηρές συγκρούσεις.
Πρώτα απ’ όλα οι αρχηγοί μας πρέπει να είναι ανεκτικοί, υπομονετικοί και γενναίοι, για να μπορούν να είναι δίκαιοι.

Όλα τα έθνη, χωρίς εξαίρεση μισούν το έθνος των Ιροκές. Παντού υψώνονται τσεκούρια πολέμου και οι άνθρωπο σκοτώνονται μεταξύ τους. Γι αυτό και θα πρέπει να διώξουμε το κακό του πολέμου από αυτόν τον κόσμο. Θα το θάψουμε βαθειά στα σπλάχνα της γης. Έχουμε κάνει τις αιτίες του πολέμου ένα δεμάτι και πρέπει να το πετάξουμε μακριά. Τις έχουμε μαζέψει σε ένα σωρό, κάναμε μια βαθειά τρύπα στη γη, μέσα της κυλάει ένα δυνατό ρεύμα νερού, σ’ αυτό το ρεύμα έχουμε ρίξει ότι προκαλεί πόλεμο και μάχες.
Τα παιδιά των παιδιών μας δεν θα τα δουν ποτέ, γιατί στο ίδιο μέρος φυτέψαμε δένδρα. Θα ξεκουραστούμε κάτω από τη δροσερή σκιά του μεγάλου δένδρου. Όλα τα έθνη θα δουν το Νόμο μας και θα τον εκτιμήσουν. Ποτέ πια δεν θα νιώσουμε φόβο.
Όλοι θα πανηγυρίζουν γιατί όλοι μαζί φτιάξαμε μια ομάδα, μια κοινότητα, γίναμε ένας κύκλος.

Μια φωτιά θα ανάψει για όλα τα έθνη που υπακούουν το Μεγάλο Νόμο.
Θ ανάψουμε ακόμα μια φωτιά για τα Επτά Έθνη που ζουν κοντά στην Ανατολή του ήλιου, για να μπορέσουν και αυτά να ακολουθήσουν τον Νόμο. Έπειτα θα ανάψουν φωτιά τα έθνη που ζουν ανατολικότερα. Αυτός είναι ο μεγάλος στόχος μας, να σταματήσουν όλες οι μάχες του πολέμου.
….
Όταν οι αγγελιοφόροι των Ιροκές γύρισαν από το ταξίδι τους στα μακρινά έθνη, είπαν: «Πραγματοποιήσαμε την αποστολή μας. Καταφέραμε να μην ακούσει κανείς πια να λέγεται: εκεί βρίσκονται τα κορμιά των σκοτωμένων. Πείσαμε τους ανθρώπους να ακολουθήσουν τον Μεγάλο Νόμο για την ειρηνική ζωή και ευημερία σε όλα τα έθνη.»

Μακάρι ό,τι πετύχαμε να κρατήσει για πάντα. Ίσως μακριά από δω να υπάρχουν λαοί που δεν θέλουν να αποδεχτούν τον Μεγάλο Νόμο, αλλά εμείς δεν έχουμε ευθύνη για την στάση τους. Προσφέραμε σε όλα τα έθνη που ζουν μακριά κάτι από τις Μεγάλες Λευκές Ρίζες του Μεγάλου Νόμου. Ξεκουραστήκαμε σ αυτές τις ρίζες για να αλληλοπροστατευθούμε.



Η ομορφιά από αυτές τις ρίζες δεν συγκρίνεται με τίποτα. Μετά από καιρό μπορεί κάποιος ξένος να δει αυτές και να έρθει. Μπορεί να σηκώσει το τσεκούρι του και να τις κόψει. Θα τρέξει αίμα και θα το νοιώσουμε όλοι. Τότε θα καταλάβουμε ότι αυτός που έκοψε τη ρίζα δεν θέλει να αποδεχθεί το Μεγάλο Νόμο. Θα δούμε τη πλάτη του κακούργου καθώς θα φεύγει και πριν προλάβει να πάει μακριά, δυνάμεις ανώτερες από τις δικές μας θα τον προφτάσουν και θα τρέξει από το στόμα του αίμα.
…..
Κατά περιόδους, τα μέλη του συμβουλίου θα ελέγχουν το Μεγάλο Νόμο, το Σύνταγμα της ομοσπονδίας. Δεν πρέπει να παλιώσει. Πρέπει να ελέγχεται. Θα αποφύγουμε πάντως τις πράξεις εκείνες που μπορούν να προκαλέσουν τον θάνατο άλλων ανθρώπων, επειδή επιθυμούμε παντοτινή ειρήνη. Θα κρατιόμαστε από τους άλλους τόσο σφιχτά, που ακόμα και αν ένα δένδρο πέσει στα χέρια μας δεν θα μπορέσει να μας χωρίσει.


Μια διήγηση των Σενέκα, των τελευταίων που προσχώρησαν στην Ομοσπονδία τελειώνει με τα λόγια:
Και τα έθνη που ενώθηκαν στην ομοσπονδία συνέχισαν να ζουν ειρηνικά μέχρι που ήρθαν οι λευκοί από το μεγάλο νερό και τους έφεραν όλα τα βάσανα.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...