Montag, 29. August 2011

Ούτε νερό, ούτε ρεύμα!



Το έτος 2000

ο Saddam Hussein ανακοίνωσε ότι θα πουλάει πετρέλαιο με ρήτρα Ευρώ και όχι με τα πράσινα χαρτιά τουαλέτας των ΗΠΑ. Αν ήξερε ότι αυτή η δήλωση θα του στοίχησε τη ζωή, σίγουρα δεν θα την έκανε!


Τα ίδια έπαθε και ο Καντάφι, όταν ζήτησε να διαπραγματεύεται το πετρέλαιο της χώρας του σε δηνάρια, τα οποία θα εκδίδονται με βάση το χρυσό.
Δεν έμαθε; Δεν ήξερε, δεν ρώταγε;

Δείτε με πόσα και με τι όπλα ξεσηκώνονται οι λαοί!!!!!!!!!!!


Από την αρχή του πολέμου μέχρι σήμερα οι νατοϊκές επιθέσεις έχουν ξεπεράσει τις 20.000.

Το ΝΑΤΟ και οι συμμορίες του έχουν εκπαιδεύσει τους βεδουίνους,


έχουν ενσταλάξει μίσος και αλαζονεία στις καρδιές τους, έχουν δηλητηριάσει τις σχέσεις των φυλών, έχουν βουλιάξει πλοία, ανατινάξει κτίρια, εκριζώσει δένδρα, σκοτώσει χιλιάδες και έχουν σφάξει με απίστευτη αγριότητα αθώους και ένοχους.



Σήμερα η Τρίπολη έχει μείνει στο έλεος των επιδρομέων, χωρίς νερό, χωρίς ρεύμα, χωρίς τροφή!



Οι εξεγερμένοι υποστηριζόμενοι από το ΝΑΤΟ, δήλωσαν το Σαββατοκύριακο ότι έχουν καταλάβει την Τρίπολη.
Ωστόσο η Τρίπολη βρίσκεται σε κατάσταση πανικού και χάους. Μετά από την εισβολή των εχθρών του Καντάφι ο πληθυσμός έχει να αντιμετωπίσει έλλειψη νερού, διακοπή ενέργειας, έκρηξη των τιμών των τροφίμων και των καυσίμων. Διαφεύγουν οι πληροφορίες για εκτέλεση αιχμαλώτων και κανένας δεν εκπλήσσεται για τίποτε. Όποιος μπορεί το σκάει από την «απελευθερωμένη» πόλη. Μαύροι εργαζόμενοι αφρικανοί μετανάστες, που από τους εξεγερμένους θεωρούνται μισθοφόροι του Καντάφι λυντσάρονται, περιμένοντας να φύγουν.

Ο πληθυσμός της Σύρτης περιμένει την ίδια μοίρα. Η περιοχή μεταξύ Μπενγκάζης και Τρίπολης βρίσκεται υπό πολιορκία από τους εξεγερμένους, οι οποίοι αφού δήλωσαν τις διαπραγματεύσεις για παράδοση αποτυχημένες, περιμένουν να τους ανοίξει δρόμο το ΝΑΤΟ με βομβαρδισμούς.

Ο αρχηγός της λεγόμενης Προσωρινής Επιτροπής Mustafa Abdel Dschalil, ζήτησε επείγουσα ανθρωπιστική υποστήριξη, όπως χειρουργικά υλικά, και φάρμακα, σύμφωνα με το ειδησεογραφικό πρακτορείο AFP. Επιπλέον καταγράφεται έλλειψη προμηθειών απαραίτητων για την επιβίωση των κατοίκων. Σύμφωνα με τον Dschalil πλέουν 32 πλοία με νερό και φάρμακα έξω από την Τρίπολη.

Εν τω μεταξύ, σε Interview στην Süddeutschen Zeitung και στον Tagesspiegel ο υπαρχηγός της λιβυκής προσωρινής επιτροπής Ali Tarhuni, ζήτησε από τους φιλοκανταφικούς στρατιώτες να ενσωματωθούν στις στρατιωτικές δυνάμεις της μελλοντικής Λιβύης. Ο Dschalil υπόσχεται μια δίκαιη δίκη στον Καντάφι και τους προσκείμενους σε αυτόν. Αλλιώς θα τους εκτελέσουν

Όπως δήλωνε ο εκπρόσωπός του Mussa Ibrahim στο ειδησεογραφικό πρακτορείο AP, ο Καντάφι, λέγεται ότι βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με τους εξεγερμένους για την σύσταση μιας προσωρινής Κυβέρνησης. Προ ημερών, όπως ανέφερε το CNN, ο γιός του Καντάφι Al-Saadi επιχείρησε να έρθει σε επαφή με αξιωματούχους των ΗΠΑ και εκπροσώπους των εξεγερμένων. Η προσωρινή επιτροπή απέρριψε κάθε πρόταση για συζήτηση χαρακτηρίζοντας την αστεία. Τους καταδιώκουμε σαν εγκληματίες και σύντομα θα τους συλλάβουμε δήλωσε ο Mahmud Schammam, ο οποίος εκτελεί καθήκοντα «Υπουργού πληροφόρησης».

Παρά το χάος που επικρατεί η γερμανική Κυβέρνηση δήλωσε έτοιμη να επέμβει στην Λιβύη. Μόνο το 37% του γερμανικού λαού είναι υπέρ μιας επέμβασης, ενώ 56% εναντίον.

Mittwoch, 24. August 2011

Dominique Strauss-Kahn, Αυλαία;



Πάει και αυτή η κοροϊδία με τον DSK. H «βιασμένη» - ούσα επιδιδόμενη επί χρήμασι - είναι πλέον ένα καμένο χαρτί για την αμερικανική «δικαιοσύνη». «Δεν έχει καμιά αξία» είπαν με καθόλου πολίτικαλ κορέκτ τρόπο οι δικαστές και εισαγγελείς! Άσε που αν βγει στη φόρα ότι κάποιος της είχε δώσει 100.000 δολάρια για το “κόλπο”, που όπως πολύ βιαστικά είπαν ήταν για ναρκωτικά, πιθανόν και να την έβαφαν αυτοί που ωφελήθηκαν από την φυλάκιση του DSK.


Δεν μπορεί να τραβήξει άλλο, εξ άλλου δεν χρειάζεται πια. Έτσι κι αλλιώς οι αφελείς σε όλον το πλανήτη περισσεύουν, ότι έπρεπε να πιστέψουν το πίστεψαν με ευχαρίστηση, δείχνοντας μία χώρα υψηλής ηθικής και διαφάνειας που δεν φείδεται να ρίξει στα μπουντρούμια και το πιο δυνατό άνδρα του πλανήτη!

Τώρα σειρά για τα μεγάλα ψέματα έχει η Λιβύη και η Συρία.


Το χάπι, της υπεράσπισης της Δημοκρατίας (και γαμώ τη Δημοκρατία δηλαδή) το καταπίνουν περισσότερο από πολλοί.


Πααρα πολλοί μάλιστα. Κάντε μια βόλτα στη μπλογκόσφαιρα και θα τους βρείτε να ασκούν κριτική στον Καντάφι και δεν κοιτάμε τα δικά μας τα χάλια, που με δημοκρατικά μέσα έχουμε φέρει στην εξουσία μια μεταπολεμική Κυβέρνηση Τσολάκογλου!!

***************************
τελευταίο καρτούν
Κάτω από την γαλλική σημαία γράφεται το τετράπτυχο: Ελευθερία, Αδελφότητα, Ισότητα, πετρελαιότητα.
Ο "εξεγερμένος" αγκαλιάζει τον λιβυκό λαό και του λέω: εγώ σε βοήθησα να ελευθερωθείς, εσύ τώρα κάτι θα μου δώσεις, έτσι;

Montag, 22. August 2011

Η Τρίπολη στα χέρια της συμμορίας του ΝΑΤΟ


Ένα - ένα τα λαϊκά καθεστώτα (υπό την έννοια του μη φονταμενταλισμού) με την βοήθεια της Δύσης καταρρέουν.


Η Δύση συνεχίζει να πριονίζει τα κλαριά που κάθεται, σε όλα τα επίπεδα: Οικολογικά πρώτα - πρώτα, πολιτικά, πολιτισμικά, θρησκευτικά!
Ο Καντάφι δεν έχει ακόμα συλληφθεί

Να δούμε πως θα κυβερνήσει την Λιβύη των 140 φυλών, με αυτά τα στοιχεία που υποστηρίζει

Sonntag, 21. August 2011

Οι κίνδυνοι της οικονομικής κατάρρευσης ή το τέλος της ιστορίας




Τα τελευταία χρόνια έχει αναδυθεί σε παγκόσμια κλίμακα μια σημαντική καθολική ομολογία περί της ορθότητας της φιλελεύθερης δημοκρατίας ως συστήματος διακυβέρνησης, καθώς αυτή υπέταξε τις αντίπαλες ιδεολογίες, όπως η κληρονομική μοναρχία (αυτό δεν αληθεύει βέβαια) ο φασισμός (και δω δεν αληθεύει) και πρόσφατα ο κομμουνισμός. Και ακόμα παραπέρα υποστήριζα, ότι η φιλελεύθερη δημοκρατία μπορεί να αποτελεί το «ακροτελεύτιο σημείο της ιδεολογικής εξέλιξης της ανθρωπότητας» και την τελική μορφή της ανθρώπινης διακυβέρνησης ώστε να συνιστά το «τέλος της ιστορίας»
Από το βιβλίο του Φουκουγιάμα «Το τέλος της Ιστορίας και ο τελευταίος Άνθρωπος»



Ό,τι υπάρχει έχει αξία επειδή θα καταπέσει

Εδώ ακριβώς βρίσκεται η αληθινή σημασία και ο επαναστατικός χαρακτήρας της Χεγγελιανής φιλοσοφίας, ότι δηλαδή ακυρώνει το αμετάκλητο του συνόλου της ανθρώπινης δράσης και σκέψης μια για πάντα.

Απόσπασμα από το κείμενο "Ludwig Feuerbach και η έξοδος της κλασικής γερμανικής φιλοσοφίας

του Friedrich Engels.

Σύμφωνα με την ερμηνεία του Ένγκελς ο Χεγγελ μιλάει μεν για ένα ιστορικό προτσές που ωθεί νομοτελειακά την ανθρωπότητα από το ένα στάδιο στο επόμενο, πάντα ανώτερο του προηγούμενου, αλλά που δεν σημαίνει ότι αυτή η διαδικασία θα σημάνει το τέλος της ιστορίας, με την έννοια ότι η ανθρωπότητα θα βάλει τα χέρια στη μέση και θα θαυμάζει την αποκτημένη απόλυτη αλήθεια.


Στην προηγούμενη ανάρτηση « οι κίνδυνοι της οικονομικής κατάρρευσης, έγραψα για τον κίνδυνο που διατρέχει η ανθρωπότητα από τα πυρηνικά εργοστάσια, τα οποία λόγω έλλειψης οικονομικών πόρων θα εγκαταλειφθούν στην τύχη τους.
Μια τέτοια προοπτική θα είναι ίσως το τέλος της ιστορίας όχι όπως το φαντάστηκε ο πτωχός Φουκουγιάμα, αλλά όπως το φαντάστηκε ο Peter Bryant στο βιβλίο του Red Alert, το οποίο μετέφερε στην κινηματογραφική σκηνή ο Στάνλεϋ Κιούμπρικ στην αξέχαστη ταινία Dr. Strangelove or: How I Learned to Stop Worrying and Love the Bomb.
Και αυτό επειδή τα πυρηνικά εργοστάσια απαιτούν μετά την παύση λειτουργίας τους:
1. Για πέντε τουλάχιστον χρόνια ασφαλή επιτήρηση των λειτουργιών ψύξης, επομένως αδιάλειπτη τροφοδοσία νερού, προκειμένου να ψύχεται το χρησιμοποιημένο ουράνιο, που έχει μεταστοιχειωθεί σε άλλα τοξικά και ραδιενεργά υλικά.
2. μεταφορά του σχετικά αδρανοποιημένου υλικού σε ειδικά δοχεία. (castor)
3. Τελική αποθήκευση των ραδιενεργών καταλοίπων.
Το 1 και το 2 προς το παρόν υπόκεινται κάπως σε διεθνή έλεγχο και παρακολουθούνται βάσει πρωτοκόλλων (ας πούμε δηλαδή ότι παρακολουθούνται) οι διαδικασίες των διάφορων σταδίων.
Το τρίτο παραμένει ακόμα το μεγαλύτερο αγκάθι της πυρηνικής ενέργειας.
Ας θεωρήσουμε, ωστόσο, ότι δεν θα επέλθει καμία ανεξέλεγκτη κατάρρευση! Και αργά ή γρήγορα θα σημάνει το πραγματικό τέλος της πυρηνικής ενέργειας, πριν το τέλος της ιστορίας.





Ωστόσο, αν η ανθρωπότητα καταφέρει να ξεπεράσει το πρώτο σκόπελο, πιθανόν να μην γλυτώσει από έναν άλλον βραχνά, αυτόν των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών. Επειδή, αυτοί οι οργανισμοί άπαξ και διασκορπιστούν στον βασίλειο της πανίδας και της χλωρίδας καθίσταται αδύνατη η απόσυρσή τους.
Ίσως όμως, η μεγάλη δυσκινησία που θα δημιουργήσει η έλλειψη πλούτου, να είναι τόσο μεγάλη που πιθανόν η γεωργία να επιστρέψει στην προ του β’ παγκοσμίου πολέμου εποχή, όπου η χειρονακτική γεωργία συμβάδιζε με την μηχανοκίνητη και η χρήση των ανόργανων λιπασμάτων ήταν σχετικά περιορισμένη. Έτσι, χωρίς λιπάσματα και ζιζανιοκτόνα, πολύ πιθανόν η ίδια η φύση να ξεράσει αυτά τα εκτρώματα, που παρήγαγαν οι πιο διεφθαρμένοι και ψυχωτικοί άνθρωποι όλων των εποχών.
Έχουμε δηλαδή οδηγηθεί, ως είδος στο εξής αδιέξοδο: Για να πετύχουμε το πρώτο πρέπει αυτός ο πολιτισμός της μεγάλης κατανάλωσης και της μεγάλης μεταφοράς να διατηρείται ζωντανός για να υπάρχει η άνεση να πληρώνεται το τίμημα της αποφυγής μιας πυρηνικής καταστροφής, που θα επέλθει από την εγκατάλειψη των πυρηνικών σταθμών στη τύχη τους. Και για να πετύχουμε το δεύτερο πρέπει αυτός ο τύπος πολιτισμού να διακοπεί μια για πάντα. Η ανθρωπότητα θα πρέπει να μάθει να ζει με τα ελάχιστα για να επιτύχει τα μέγιστα!
Ακούστε τον Αλεξ και δεν πειράζει που θα τρομάξετε λιγάκι!




Δεν νομίζω ότι είναι μακριά από την αλήθεια. Όλα όσα λέει είναι διαπιστωμένα από μερικούς επιστήμονες εκτός συστήματος, που κανείς δεν τους ακούει πια.



*********************************

Η πρώτη εικόνα από τον ιστότοπο: http://yogizendude.com/jeffrey-smith-gmo-just-say-no/




Freitag, 5. August 2011

Οι κίνδυνοι της οικονομικής κατάρρευσης


Η οικονομική κρίση στο μεγαλείο της! Και ωστόσο δεν ξέρουμε αν είναι η αρχή, η μέση ή το τέλος της.
Δεν ξέρουμε! απλώς παρακολουθούμε τα πλανητικά δεδομένα και τεκταινόμενα μοιραίοι και άβουλοι αντάμα, προσμένοντας ίσως κάποιο θαύμα που λέει και ο ποιητής. Πόση σημασία μπορεί να δίνει κανείς στην οικονομική κρίση, αν μια τέτοια κρίση θα ανοίξει με σιγουριά όλους τους ασκούς του Αιόλου; Όταν το χρήμα σταματήσει να ρέει, πλούσιο και ικανό να συντηρεί κάθε ανθρώπινη ματαιοδοξία, όλα τα μέτρα ασφαλείας που κοστίζουν δισεκατομμύρια δισεκατομμυρίων θα πεταχτούν στα σκουπίδια.


Τα πυρηνικά εργοστάσια που από την αρχή του νεοφιλελευθερισμού έχουν περιέλθει στα χέρια της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, θα βρεθούν στα χέρια του κοινού εγκλήματος, που θα καθαρίζει το πλουτώνιο με νταλίκες και θα το θάβει, με συνοπτικές διαδικασίες στον κήπο του γείτονα.
Φτιάξαμε έναν κόσμο, στον οποίο ούτε να ζήσουμε φτωχοί δεν μπορούμε πια.
Παρακολουθήστε το παρακάτω Βίντεο.



Η οργή που βγαίνει από τον Αλεξ είναι τόσο εύγλωττη, που ακόμα και χωρίς την μετάφραση φωνάζει την αλήθεια που είναι το ψέμα του πυρηνικού λόμπι!
Μια πολύ μικρή περίληψη: Στην Ιαπωνία μοίρασαν χιλιάδες μετρητές δόσης ακτινοβολίας. Τα γιαπωνεζάκια πηγαίνουν στο σχολείο με καρφιτσωμένους μετρητές ακτινοβολίας.
Προσοχή, απλώς μετράνε την δόση του θανάτου τους τίποτ’ άλλο.
Ρωτάει ο Αλεξ γεμάτος οργή, τι περιμένετε συμπατριώτες μου Γάλλοι; να βαδίζουμε με δοσίμετρα, με μάσκες και με αντιπυρηνικά κομπινεζόν;
Σταματήστε την πυρηνική ενέργεια πριν μας σταματήσει αυτή. Η θα σταματήσει η πυρηνική ενέργεια ή δεν θα υπάρχουν ούτε κήποι, ούτε τυριά, ούτε κρασί, ούτε παιδιά, ούτε τίποτα.
Ούτε θα απομείνει κανείς να ακούει το μπιπ – μπιπ των δοσιμέτρων!
____________________
Οι πίνακες είναι του Judson Huss με τον τίτλο Plutoniumy


Η Κυβέρνηση Τσολάκογλου και τα μέχρι σήμερα κατορθώματά της

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Αν η Kυβέρνηση κριθεί ως ελληνική κυβέρνηση που επιχειρεί να λύσει τα προβλήματα του ελληνικού λαού και να αναβαθμίσει τη χώρα, άνετα διεκδικεί τις χειρότερες επιδόσεις σε όλη την ελληνική ιστορία. Αν όμως κριθεί ως φορέας καταστροφής των βασικότερων προϋποθέσεων ύπαρξης της Ελλάδας, τότε παίρνει άριστα με τόνο! Δεν υπάρχει τομέας πολιτικής που να μην έχει πλήρως αποδομηθεί.

Η Ρωσία συνιστά το σημαντικότερο δυνητικό αντέρεισμα της Ελλάδας στις εξωτερικές πιέσεις. Αυτή είναι μια πραγματικότητα επιβεβαιωμένη από τέσσερις αιώνες ιστορικής εμπειρίας, έστω κι αν και η Ρωσία, όπως κάθε ξένη δύναμη, ακόμα και η πιο φιλική, δεν πρέπει να εξιδανικεύεται. Αυτό είναι μια πραγματικότητα σαφής από τον καιρό ακόμα του Καποδίστρια και του Κολοκοτρώνη. Δεν είναι τυχαίο ότι πολιτικοί τόσο διαφορετικοί όσο ο Μαρκεζίνης, ο Μακάριος και ο Λυσσαρίδης, οι δύο Καραμανλήδες, ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Τάσσος Παπαδόπουλος, στη Μόσχα στράφηκαν για να στηριχτούν έναντι των δυτικών πιέσεων. Μόνο μια χώρα μέλος του Σ.Α. του ΟΗΕ υποστηρίζει μονίμως τις κυπριακές θέσεις και είναι διατεθειμένη να προσφέρει στην Κύπρο τα όπλα που χρειάζεται: η Ρωσία.
Ακριβώς επειδή η Ρωσία μπορεί να διευρύνει σημαντικά τις δυνατότητες ανεξάρτητης πολιτικής της Αθήνας, μόνιμη και κεντρική επιδίωξη της Βρετανίας, των ΗΠΑ, των Ισραήλ (που θέλει να μας εντάξει σε δική του σφαίρα επιρροής) και της αναδυόμενης υπερδύναμης, που είναι το διεθνές χρηματιστικό κεφάλαιο, είναι η «αποκοπή» της Ελλάδας από τη Μόσχα.
Η άνοδος της κυβέρνησης Παπανδρέου είχε ως αποτέλεσμα να οδηγηθούν στο «σημείο μηδέν» οι ελληνορωσικές σχέσεις, στο χειρότερο σημείο που έχουν βρεθεί εδώ και δεκαετίας, με πιο πρόσφατο παράδειγμα τον σχεδιασμένα περιφρονητικό τρόπο με τον οποίο το Κρεμλίνο ακύρωσε, στο πάρα πέντε, και άνευ αποχρώντος λόγου, την επίσκεψη Λαμπρινίδη στη Μόσχα.
Ηδη άλλωστε από καιρού, ο Πρωθυπουργός Πούτιν φέρεται, σύμφωνα με άριστα πληροφορημένες πηγές στη ρωσική πρωτεύουσα, να έχει δηλώσει στους στενότερους συνεργάτες του: «Mε τον τρόπο που πολιτεύεται η Ελλάδα σήμερα, μας σπρώχνει αναγκαστικά στην αγκαλιά της Τουρκίας, δεν έχουμε άλλη επιλογή».
Η ακύρωση της επίσκεψης του κ. Λαμπρινίδη στη ρωσική πρωτεύουσα επιβεβαιώνει ότι η Μόσχα έπαυσε πλέον να τηρεί και τα προσχήματα, σύμφωνα με πεπειραμένους αναλυτές. Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν έχει λόγους να διατηρεί μια επίφαση ομαλότητας, αλλά επιθυμεί αντίθετα να δείξει τη δυσφορία της τόσο για το ουσιαστικό πάγωμα των διμερών σχέσεων, όσο και για τον ανοίκειο τρόπο που φέρεται συχνά η Αθήνα, εκ προθέσεως ή όχι. Για πρώτη φορά, κατά τρόπο μάλλον σπάνιο στη ρωσική και σοβιετική διπλωματική παράδοση, η Μόσχα δείχνει επίσης να εισάγει μια διαφοροποίηση ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και τη γενικότερη έννοια της «Eλλάδας», η ιδέα της οποίας έχει σημαντική, πολύ θετική φόρτιση στην ιδεολογία της Ρωσίας εν γένει και του ρωσικού κρατισμού ειδικά.
Μια σειρά ουσιαστικών και συμβολικών πράξεων, έχουν προκαλέσει ιδιαίτερη ψυχρότητα στη Μόσχα έναντι της Αθήνας, για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες. Στη Ρωσία έχουν καταλήξει ότι υπάρχει ένα “αμερικανικό κόμμα” στο ελληνικό πολιτικό σύστημα και το κράτος, πολύ ισχυρότερο από αυτό που αντιμετωπίζουν αίφνης σε χώρες όπως η Ιταλία, η Τουρκία και η Γερμανία, με τις οποίες διατηρούν πολύ στενές σχέσεις. ‘Ετσι, όποτε πάει να γίνει κάτι σπουδαίο μεταξύ Αθήνας και Μόσχας, αρχίζει αμέσως ο πόλεμος εναντίον του και το οδηγεί σε ματαίωση. Αναφέρουν σχετικά τους S300, την προσέγγιση Πούτιν-Καραμανλή, την αγορά ρωσικών θωρακισμένων, το σχέδιο Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη, μεταξύ άλλων.
Μια «αόρατη χειρ» επεμβαίνει κάθε φορά που συμφωνείται κάτι μεταξύ Μόσχας και Αθήνας και ματαιώνει τελικά τα σχέδια. Μετά από έναν αρχικό “αιφνιδιασμό”, δυνάμεις μέσα στο πολιτικό σύστημα ενεργοποιούνται και ανακαλύπτουν όλα τα τρωτά των ελληνορωσικών συμβάσεων και μόνο αυτών. Μπορεί τα γερμανικά υποβρύχια να γέρνουν ή τα αμερικανικά F-16 να μην μπορούν να πολεμήσουν, αφού δεν έχουν σύστημα αυτοπροστασίας, μόνο όμως τα ρωσικά πρότζεκτ γίνονται «φύλλο και φτερό» και ανακαλύπτονται τα κάθε είδους πραγματικά ή φανταστικά τους μειονεκτήματα.
Μερικές φορές μάλιστα η Ελλάδα το πράττει με μειωτικό για τη Ρωσία τρόπο. ‘Όταν η κυβέρνηση Καραμανλή άρχισε να «κάνει νερά» στην υλοποίηση της σύμβασης για τα θωρακισμένα, που η ίδια υπέγραψε ο τότε Υπουργός ‘Αμυνας βρήκε την παγκοσμίως πρωτότυπη μέθοδο να μην βγαίνει στο τηλέφωνο του τότε Ρώσου Πρέσβη και να μην του κλείνει ραντεβού, για να μη βρεθεί σε δύσκολη θέση! Τελικά η σύμβαση ματαιώθηκε από τον επόμενο Υπουργό κ. Βενιζέλο, παρά την επίσημη ρωσική πρόταση να πληρωθούν τα οχήματα με ελληνικά αγροτικά προϊόντα.
Ο νέος Πρέσβης που τοποθετήθηκε στην Αθήνα στις αρχές του 2009 ζήτησε, όπως είθισται στην παγκόσμια πρακτική, να συναντήσει τον αρχηγό της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Παπανδρέου. Δεν τον είδε ποτέ, συνάντησε τελικά, μετά από πολλούς μήνες τον κ. Δρούτσα. Σε όλες τις χώρες του κόσμου, των ΗΠΑ περιλαμβανομένων, είναι θέμα ελάχιστου χρόνου για τον Πρέσβη της Ρωσίας να συναντήσει όποιον ζητήσει. Δεν γνωρίζουμε ποιος εισηγήθηκε στον κ. Παπανδρέου μια τέτοια συμπεριφορά, αυτός που τόκανε όμως προφανώς επεδίωκε να τορπιλίσει, με μια ακραία προκλητική πράξη, τις ελληνορωσικές σχέσεις.
Μόνο στην Ελλάδα μπορεί να συμβούν τέτοια πράγματα. Η Ελλάδα ανήκει επίσης στις λίγες χώρες του κόσμου όπου όλο το Υπουργικό Συμβούλιο συνωστίζεται στις εκδηλώσεις της αμερικανικής Πρεσβείας, ενώ η Αστυνομία της χώρας, κυβερνήσεις έρχονται κυβερνήσεις φεύγουν, απαγορεύει την κυκλοφορία και απομακρύνει τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα σε τεράστια απόσταση γύρω από την κατοικία του Πρέσβη, όπως ταιριάζει στους διοικούντες ενός προτεκτοράτου που θέλουν με κάθε τρόπο να επιδεικνύουν τη δουλοπρέπειά τους. Γενικότερα, η όλη κατάσταση στην περιοχή της Πρεσβείας θυμίζει κατεχόμενη πόλη. ¨Ενας Υφυπουργός και μόνον τίμησε αντίθετα δια της παρουσίας του τη δεξίωση της ρωσικής πρεσβείας για την εθνική της επέτειο.
Η τοποθέτηση Παπανδρέου εναντίον του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη και ο χαρακτηρισμός των συμφωνιών με τη Ρωσία ως λεόντειων υπέρ αυτής, κατά την προεκλογική περίοδο του 2009, δεν ξεχάστηκε ποτέ στη Μόσχα. Παρά τις μεταγενέστερες διορθωτικές κινήσεις, θεωρήθηκε εχθρική ενέργεια, δηλωτική προθέσεων. Οι Ρώσοι παρακολουθούν επίσης με ιδιαίτερη προσοχή τη σημαίνουσα διαδοχική δραστηριοποίηση του κ. Ρόντος στη Γιουγκοσλαβία, τη Γεωργία, τη Βουλγαρία και την Ουκρανία, όπου έπαιξε βασικό ρόλο στην υπονόμευση των ρωσικών συμφερόντων. Στενός συνεργάτης του ‘Ελληνα Πρωθυπουργού, συνδεόμενος στενά με ισχυρές δυνάμεις του παγκόσμιου κατεστημένου, ο Ρόντος συνυπέγραψε με τον Μπρζεζίνσκι ένα κείμενο που αμφισβήτησε τη σημασία της σοβιετικής νίκης επί του Χίτλερ, ενώ χρησιμοποίησε το όνομα Παπανδρέου για να ανοίξει πολλές πόρτες στη Μέση Ανατολή που, κανονικά, θα του έμεναν ερμητικά κλειστές. Υποστηρικτής του σχεδίου Ανάν, θεωρείται από ορισμένους ο αρχιτέκτονας
σημαντικών πρωτοβουλιών του Παπανδρέου, όπως η «προσέγγιση» με την πιο ακροδεξιά και διεθνώς απομονωμένη κυβέρνηση στην ισραηλινή ιστορία.

Δεν έχει διαφύγει της προσοχής της ρωσικής διπλωματίας και το γεγονός ότι, ενώ καρκινοβατούν οι ελληνορωσικές σχέσεις, αν και εδράζονται σε ένα σημαίνον ιστορικό υπόβαθρο αιώνων, η Αθήνα πήρε πολύ θεαματικές πρωτοβουλίες συγκαλώντας ή προτιθέμενη να συγκαλέσει κοινές συνεδριάσεις Υπουργικών Συμβουλίων με την Τουρκία και το Ισραήλ, και δημιουργώντας ad hoc όργανα συνεργασίας με αυτές τις χώρες, που, εξ αντιδιαστολής, θεωρήθηκαν επίσης ενέργειες που αντανακλούν τις στρατηγικές προτεραιότητες της Αθήνας.
Και στα «ήσσονα» άλλωστε θέματα, μόνο καλά δεν μπορούν να χαρακτηρισθούν τα πράγματα. Η ρωσική Τράπεζα Εξωτερικού Εμπορίου και το Ταμιευτήριο (Σμπερμπάνκ) περιμένουν έξη μήνες την έκδοση άδειας για τη λειτουργία υποκαταστημάτων τους στην Αθήνα. Δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα εμπόδια συναντούν επίσης μία επένδυση του Ρώσου μεγιστάνα Ρομάν Αμπράμοβιτς και δύο επενδύσεις στη Χαλκιδική και την Κρήτη. Τέλος, δεν έγινε τίποτα για τη σιδηροδρομική γραμμή Θεσσαλονίκης-Μόσχας που είχε εξαγγελθεί.
Σε μια πολύ κρίσιμη περίοδο για την τύχη της Ελλάδας, η Ρωσία δεν μοιάζει να είναι καν στο «ραντάρ» της Αθήνας και η Αθήνα μοιάζει παραδόξως μάλλον να θέλει να το δείχνει. Η σημερινή κατάσταση θυμίζει έντονα την περίοδο 1989-93. Τότε, βοηθούσης και της πολιτικής αστάθειας στην Αθήνα, η Ρωσία εγκαταλείφθηκε από την ελληνική διπλωματία, που ξύπνησε απότομα μόνο όταν η Μόσχα αναγνώρισε τα Σκόπια. Τότε άρχισαν να τρέχουν στη ρωσική πρωτεύουσα οι ‘Ελληνες Υπουργοί, ήταν όμως πολύ αργά.

Eπίκαιρα, 14.7.2011
Konstantakopoulos.blogspot.com

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...