Sonntag, 13. Mai 2012

Στατικά και δυναμικά φαινόμενα, ή η επιστολή του Μέγα Τραπεζίτη


















Στατικά φαινόμενα είναι αυτά που έζησε η Ευρώπη μετά τον πόλεμο.

Ο β’ πόλεμος τέλειωσε και άφησε πολλές δεκάδες εκατομμύρια νεκρούς και τραυματίες. Ο κόσμος σήκωσε τα μανίκια, άρχισε να δουλεύει και βάλθηκε να ξεχάσει. Να ξεχάσει την θηριωδία της Γερμανίας, όταν όλη η Δύση έπεσε επάνω της να την ξελασπώσει και να την βοηθήσει να ορθοποδήσει. Ο θύτης αμείφτηκε γενναιόδωρα σαν να ήταν θύμα. Το χρήμα έπεφτε πάνω στα κεφάλια των Γερμανών σαν βροχή.
 Οι Γερμανοί σαν υπάκουα σκυλιά, έσκυψαν το κεφάλι, στρώθηκαν στην δουλειά και επιτέλεσαν το λεγόμενο γερμανικό «θαύμα».
  Οι σύμμαχοι, δηλαδή οι αντίπαλοι της στον πόλεμο, της έσβησαν με μια γόμα, που ήταν ποτισμένη και πρόσφατα μάλιστα στο αίμα εκατομμυρίων αθώων θυμάτων της, τα χρέη της και τις υποχρεώσεις, που θα έπρεπε να κουβαλάει για τουλάχιστον έναν αιώνα .
Αλλά ποιος τα θυμάται αυτά; Σήμερα η πλειονότητα των εκπροσώπων της Κυβέρνησης και του συστήματος αναρωτιέται, πως μπορεί να συνεχίσει η «Ευρώπη» να πληρώνει το ελληνικό βαρέλι των Δαναΐδων. Πώς θα πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις; Τι θα γίνει αύριο που ο Σόϊμπλε και η συμμορία του κλείσουν την στρόφιγγα των δανείων. Των δανείων που μας έδωσαν, προκειμένου να πληρώνουμε τα ληστρικά τοκοχρεολύσια.
 Ο Παπανδρέου και η σπείρα του παρέλαβαν μια Ελλάδα ανεξάρτητη και την μεταμόρφωσαν σε δύο μόνο χρόνια σε μία χώρα που οφείλει να πληρώνει δάνεια και τόκους με προτεραιότητα και μετά, αν περισσεύει κάτι, μισθούς και συντάξεις, αστυνομία και στρατό. Ο τραπεζίτης που κατέβηκε από τον ουρανό, δηλαδή την γουόλ στριτ και τις λοιπές γιάφκες δολοφόνων, έστειλε – άκουσα – επιστολή στον Παπούλια, στην οποία αναφέρει την δεινή κατάσταση της οικονομίας. Ωστόσο, δεν ξέρω αν αυτήν η επιστολή είχε μια διατύπωση του στυλ:

 «μετά το κούρεμα των ασφαλιστικών ταμείων που πραγματοποίησα, κατόπιν εντολών των κατακτητών της χώρας, να λάβετε υπόψη σας ότι τα ταμεία δεν μπορούν να πληρώσουν τόκους και συντάξεις. Επομένως δεν θα πληρώσουμε συντάξεις, αλλά μόνο τόκους»

 ή

 «Για κοίταξε ρε Παπούλια να κάνετε μια (φάκινγκ) κυβέρνηση στα γρήγορα , με τα δικά μας παιδιά, γιατί αλλιώς αν έρθουν οι ΑΛΛΟΙ θα βρούν άδεια τα ταμεία του κράτους,  αφού αρπάξαμε και ό,τι άλλο είχε απομείνει,  και την βάψαμε.» 
ή

 «Αν δεν τα βρείτε με Σαμαρά, Βενιζέλο και Κουβέλη, να φωνάξουμε τον Ράιχενμπαχ κατευθείαν να τελειώνουμε. Αυτή η φάρα των Γερμανών ξέρει από κατασχέσεις, αφού στην κατοχή εκτός από την σοδιά άρπαζαν ακόμα και τα γαϊδούρια των Ελλήνων. Τώρα πιθανόν να πεθάνουν και μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ή και μερικά εκατομμύρια, αλλά δεν βαριέσαι, να αραιώνουμε και λιγάκι.» 

 Αυτά τα φαινόμενα είναι στατικά. Ο Έλληνας μπήκε σε μια φάση που φτωχαίνει μέρα με τη μέρα όλο και πιο πολύ. Στο τέλος του δρόμου υπάρχει ένα πεινασμένο και εξευτελισμένο υποκείμενο, χωρίς παρελθόν και χωρίς μέλλον. Για το παρελθόν έχουν φροντίσει οι ίδιοι αυτοί που τώρα θέλουν διακαώς να ξεμπερδέψουν και με το μέλλον.
Αν, όμως στο τέλος του δρόμου περιμένει ένα θηρίο που μόλις ξεπέρασε την ταπείνωσή του, αφού πια δεν έχει άλλο τι να χάσει, τότε το μέλλον είναι απροσδιόριστο! Δεν έχει γραφτεί από τους χαρτογιακάδες Παπαδήμους και Βενιζέλους – Σαμαράδες, αλλά από πανουργία της ίδιας της ιστορίας, αυτοί που νομίζουν ότι μας σκάβουν τον λάκκο μας θα βρεθούν όλοι μαζί αγκαλιά με τους χειρότερους δαίμονες της πιο βαθειάς μεριάς της κόλασης. Αυτό το δεύτερο είναι ένα δυναμικό φαινόμενο, που εμφανίζεται στο πόντιουμ της ιστορίας όχι πολύ τακτικά, αλλά όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο σαρώνει σαν την χειρότερη θύελλα κάθε σκουριά, κάθε σκόνη και κάθε αμάρτημα του παρελθόντος.

Η ανθρωπότητα πλένει τις βρωμιές της σε ποτάμια δακρύων και συμφορών.


Dienstag, 8. Mai 2012

Εδώ τα καλά ελληνικά, από την κ. Ρεπούση βουλευτή της ΔΗΜ-ΑΡ

«Οι εκλογές είναι αδιέξοδες» έφη η κ. Ρεπούση.
 Τι ήθελε να πει; Μήπως ανέξοδες; Όποιος το βρει ας μου το πει.

 Σημείωση 1: Γι όποιον δεν γνωρίζει τι εστί Ρεπούση: Συνέταξε το περιβόητο βιβλίο της έκτης Δημοτικού, στο οποίο μεταξύ των άλλων μαργαριταριών έγραψε: "Στις 27 Αυγούστου 1922 ο τουρκικός στρατός μπαίνει στη Σμύρνη. Χιλιάδες Έλληνες συνωστίζονται στο λιμάνι προσπαθώντας να μπουν στα πλοία και να φύγουν για την Ελλάδα..." (Mαρία Ρεπούση, Ιστορία ΣΤ\' δημοτικού)

 Σημείωση 2. ΔΗΜ-ΑΡ σημαίνει δημοκρατική αριστερά. (αυτές τις αριστερές τις βαρέθηκα, σε σημείο που να μου ανακατεύουν τα έντερα!)

Sonntag, 6. Mai 2012

ΠΑΣΟΚ παρατρεχάμενοι είναι και εκβιαστές συν τοις άλλοις

Ψηφίστε χωρίς φόβο, αλλά με πάθος!
Μαυρίστε αυτούς που σας πτώχευσαν, γιατί οι εκβιασμοί και οι απειλές του Γερμανού υπουργού οικονομικών ή όποιου άλλου «τρομοκράτη», σε σχέση με την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, είναι εντελώς ανόητες και απολύτως κενές περιεχομένου.


Η έξοδος μίας χώρας από την Ευρωζώνη είναι, υπό τις παρούσες συνθήκες, εντελώς αδύνατη – αφού, σύμφωνα με τη συνθήκη της Λισσαβόνας, η συμμετοχή στη ζώνη του ευρώ είναι «ανέκκλητη και τελεσίδικη». Όποιος δε σκεφθεί ή απειλήσει να εκδιώξει ένα κράτος, με ήπιο ή με επιθετικό τρόπο, οδηγείται αναμφίβολα σε ένα πολύ δύσκολο νομικό πεδίο – επειδή η έννοια «ανέκκλητη» σημαίνει ότι, δεν είναι δυνατή ούτε η καταναγκαστική, ούτε η εθελούσια «αποπομπή μίας χώρας». Η μοναδική δυνατότητα που υπάρχει, είναι η εθελούσια έξοδος μίας χώρας από ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση – επειδή, εάν ένα κράτος δεν είναι μέλος της ΕΕ, δεν μπορεί να είναι μέλος της Ευρωζώνης. Η έξοδος από την ΕΕ είναι μία μονομερής πράξη. Οι χώρες που θα έβγαιναν θα έχαναν την πρόσβαση στη χρηματοδότηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής και στα κοινοτικά διαρθρωτικά ταμεία. Ενδεχομένως θα μπορούσαν να υπάρξουν φιλικές μεταβατικές συμφωνίες ή, έστω, η δυνατότητα για το μέλος που αποχωρεί να προσχωρήσει στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Περιοχή - η οποία δίνει τη δυνατότητα σε χώρες εκτός ΕΕ να έχουν πρόσβαση στην ενιαία αγορά. Όλα αυτά, όμως, θέλουν χρόνο για διαπραγματεύσεις. Εάν ο στόχος της εξόδου θα ήταν η εισαγωγή ενός εθνικού νομίσματος, αυτό θα έπρεπε να γίνει μέσα σε πολύ λίγες ημέρες - προκειμένου να αποφευχθεί η φυγή κεφαλαίων. Σε αυτήν την περίπτωση, ωστόσο, δεν μπορεί κανείς να συντονίσει και πολλά πράγματα. Η χώρα θα έπρεπε να μεταφέρει όλες τις εσωτερικές συμβάσεις στο νέο νόμισμα, ενώ πιθανότατα δεν θα είχε καμία άλλη επιλογή, από το να κηρύξει πτώχευση (στάση πληρωμών, χρεοκοπία), σε όλες τις υποχρεώσεις της στο εξωτερικό. Εάν βέβαια όλοι στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο συμφωνούσαν να παραβιάσουν τον νόμο και απλά επέτρεπαν την έξοδο ενός μέλους από την Ευρωζώνη, χωρίς να υπάρξει έξοδος από την ΕΕ, εάν δηλαδή όλοι, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, λειτουργούσαν παράνομα, δεν θα ασκείτο προφανώς σε κανέναν δίωξη. Εάν όμως η χώρα, η οποία θα αποχωρούσε από την Ευρωζώνη παρέμενε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τότε θα εξακολουθούσε να υπόκειται στην ευρωπαϊκή νομοθεσία. Εάν εγκατέλειπε το ευρώ για όλες τις εσωτερικές συμβάσεις, αλλά το κρατούσε για όλες τις συμβάσεις στο εξωτερικό, η συνέπεια θα ήταν ένας καταιγισμός μηνύσεων, οι οποίες θα είχαν πολύ σοβαρή βάση. Κάθε πολίτης της αποχωρούσας χώρας θα μπορούσε να κινηθεί νομικά εναντίον της κυβέρνησής του - ενδεχομένως εναντίον των κυβερνήσεων και των άλλων κρατών μελών. Η έξοδος δε από την Ευρωζώνη θα συνιστούσε διάκριση λόγω ιθαγένειας - η πιο μεγάλη απαγόρευση, με βάση την ευρωπαϊκή νομοθεσία. Κάτι ανάλογο ισχύει και με τις ανόητες απειλές, σε σχέση με το αυθαίρετο, «εχθρικό» σταμάτημα της χρηματοδότησης των τραπεζών από την ΕΚΤ κλπ., έτσι ώστε να αναγκασθεί εκ των πραγμάτων να αποχωρήσει μία χώρα από την Ευρωζώνη – γεγονός που είναι απίθανο να συμβεί, ενώ θα οδηγούσε σε ένα απίστευτο χάος όχι μόνο την ένωση, αλλά ολόκληρο τον πλανήτη. “Μπορούμε λοιπόν να φανταστούμε μία κατάσταση, η οποία θα προκαλούσε τη διάλυση της Ευρωζώνης - έναν γεωπολιτικό και οικονομικό εφιάλτη. Μπορούμε επίσης να φανταστούμε μία κατάσταση, όπου η Ευρωζώνη παραμένει ενωμένη αλλά σε κατάσταση μόνιμης σχεδόν απογοήτευσης. Μπορούμε να φανταστούμε μια κάποια δημοσιονομική ή πολιτική ένωση. Αλλά δεν είναι σε καμία περίπτωση δυνατόν να φανταστούμε μια κατάσταση επιτυχημένης, αποτελεσματικής και εθελοντικής διαπραγμάτευσης της εξόδου μίας χώρας από την Ευρωζώνη”. 


 Επομένως, οι εκβιασμοί και οι απειλές του Γερμανού υπουργού οικονομικών ή όποιου άλλου «τρομοκράτη», σε σχέση με την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, είναι εντελώς ανόητες και απολύτως κενές περιεχομένου. Οφείλουμε λοιπόν να μην τις λάβουμε σε καμία περίπτωση υπ’ όψιν στις αυριανές εκλογές - ψηφίζοντας χωρίς κανένα φόβο αυτό που ο καθένας θεωρεί σωστότερο για την πατρίδα και για τα παιδιά μας. 

Β. Βιλιάρδος

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...