Montag, 6. August 2012

Τι λένε οι κάτοικοι αυτής της χώρας, χωρίς αριστερά κόμπλεξ

Μετά από την απροκάλυπτη συμπαράσταση στην παρανομία που μαστίζει την πόλη, που εκφράζεται μέσα από ανακοινώσεις του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ, εμείς οι κάτοικοι του Κέντρου της Αθήνας, ακομμάτιστοι, αλλά ενεργοί πολίτες, αισθανόμαστε βαθιά θιγόμενοι και για τον λόγο αυτό χρωστάμε επιτέλους μία απάντηση σε όλους αυτούς που χρόνια τώρα δουλεύουν για την καταστροφή της πόλης και της χώρας κρυμμένοι πίσω από ένα δήθεν «αριστερό» προσωπείο «ανθρωπισμού» και «αλληλεγγύης».
 Η Αριστερά κατάφερε να γίνει το καλύτερο δεκανίκι του καπιταλισμού και της παγκοσμιοποίησης κάνοντας έναν λυσσαλέο αγώνα και οργανώνοντας άπειρες προβοκάτσιες προκειμένου να εγκαταστήσει στην χώρα τους δουλέμπορους και τα πλήθη που αυτοί μετέφεραν. Δεν μπορείς να ισχυρίζεσαι από την μία πως είσαι κατά του καπιταλισμού και της παγκοσμιοποίησης και από την άλλη να υποστηρίζεις βασικές τους αρχές, όπως είναι η μαζική μετακίνηση πληθυσμών προς εύρεση εργασίας σε άλλες χώρες, γνωστή ως «κινητικότητα» (mobility) και η δημιουργία πολυπολιτισμικών κοινωνιών.
 Τόσα χρόνια η «Αριστερά» δεν έχει πει ούτε μία λέξη για τις θέσεις εργασίας Ελλήνων και νόμιμων μεταναστών που κατέλαβαν οι μεταφερόμενοι από τα πέρατα της γης, λέξη για την εγκληματικότητα, λέξη για τα δις που στοιχίζει στον Ελληνα φορλογούμενο όλη αυτή η ιστορία.
Κατά τα άλλα κόπτεται για τους εργαζόμενους και την κοινωνία. Ούτε μία ανακοίνωση δεν έχει βγάλει για τα θύματα των «μεταναστών», που κακοποιούνται μέχρι θανάτου. Αντιθέτως έχυσε τόνους μελανιού κατηγορώντας άπαντες διαμαρτυρόμενους για το χάλι της πόλης και διωκόμενους από τα σπίτια τους ως φασίστες.
Η δε συμπόνοια για όλους αυτούς που έχουν εισβάλλει στην χώρα παράνομα περίσσευε στα κείμενα επιπέδου Βίπερ Νόρα, που είδαν το φως της δημοσιότητας. Οι ανακοινώσεις για τις προσπάθειες της Πολιτείας να λύσει το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης, εκτός από τραγικές και ανιστόρητες, είναι και προκλητικές απέναντι στους χιλιάδες Αθηναίους που εγκατέλειψαν τα σπίτια τους, άφησαν τα μαγαζιά τους και τα γραφεία τους για να γλυτώσουν από την εγκληματικότητα, την βρώμα και την υποβάθμιση της ζωής τους.
Ολα αυτά ήταν αποτελέσματα του εποικισμού που υφιστάμεθα χρόνια τώρα και που επαγγελματίες αλληλέγγυοι έχουν βαφτίσει μετανάστευση Μόνο εάν είσαι τυφλός δεν βλέπεις την κατάντια της πόλης. Μόνο εάν είσαι κουφός δεν ακούς τις κραυγές των ανθρώπων που κινδυνεύουν και αναγκάζονται να ζουν σαν τα ζώα, μέσα σε πρώην αστικές γειτονιές και νυν φαβέλες.
Μόνο εάν είσαι ηλίθιος δεν καταλαβαίνεις τί πραγματικά συμβαίνει. Ως φαίνεται η σημερινή «Αριστερά» είναι και τα τρία. Εάν συνεχιστούν όλες αυτές οι δηλώσεις προτείνουμε στην Χρυσή Αυγή να κάνει τον κ. Τσίπρα και την κ. Παπαρήγα επίτιμους προέδρους της, αφού ως φαίνεται συμβάλλουν τα μάλα στην άνοδο της.
 Οι κάτοικοι του κέντρου στηρίζουμε τις προσπάθειες της Πολιτείας και καταγγέλλουμε τις ανακοινώσεις αυτές ως γελοίες, τις πολιτικές που εκφράζονται στα ρηχά αυτά κείμενα ως επιφανειακές και επικίνδυνες, ενώ είναι πλέον πασιφανές πως όσοι ενστερνίζονται αυτές τις ιδέες πάσχουν από επιλεκτική τύφλωση και κώφωση.
 Τους ευχόμαστε περαστικά, αν και η θεραπεία για την βλακεία δεν έχει βρεθεί ακόμη! Υ.Γ. Προς τον κ. Τσουκαλά που προσβλήθηκε από το θέαμα των φοβισμένων θα θέλαμε να ξέραμε τί θα έλεγε εάν το παιδί του ήταν στην θέση του άτυχου κοριτσιού στην Πάρο και εάν η μάνα του είχε ξυλοκοπηθεί μέχρι θανάτου από αλλοδαπούς εγκληματίες.
Κανείς μας δεν πρόλαβε να δει τον φόβο τους που σίγουρα καμία σχέση δεν είχε με αυτόν που πιθανόν να νιώθει κάποιος που του ελέγχουν τα χαρτιά. Εν προκειμένω να επισημάνουμε πως στις πολλές επιχειρήσεις που είδαμε στην περιοχή μας δεν είδαμε κανένα αλλοδαπό γονατιστό, αντιθέτως ήταν καθισμένοι σε πεζούλια στον ίσκιο, δεν διαπιστώσαμε κανένα φόβο, αντιθέτως είδαμε σε περιπτώσεις περίσσιο θράσος, που οι αστυνομικοί αντιμετώπισαν με πολλή ευγένεια.
Όσο για τους «έκπληκτους περαστικούς» προφανώς ο κ. Τσουκαλάς θα εννοεί τον εαυτό του. Είναι λογικό να είναι κάποιος που δεν πατάει ποτέ στα γκέτο έκπληκτος μπροστά στο θέαμα τόσων αλλοδαπών. Δεν ξέρουμε πόσους είδε ο κ. Τσουκαλάς να διαμαρτύρονται. Εμείς πάντως δεν είδαμε κανένα. Αντιθέτως είδαμε κόσμο να δίνει συγχαρητήρια στην Αστυνομία για το έργο της, το οποίο και ελπίζουμε να συνεχίσει. Όσο για τους «Έλληνες που έχουν περάσει κατοχή, προσφυγιά και μετανάστευση» και ως εκ τούτου προσβάλλονται από τα γεγονότα αυτά έχουμε να πούμε τα εξής στον κ. Τσουκαλά.
Οι Έλληνες έχουν ματώσει για αυτή την χώρα, για να μπορούν να ζήσουν αξιοπρεπώς και όχι για να χορεύουν στον ρυθμό που βαράει ο κάθε αλλοδαπός μαφιόζος από τα πέρατα της οικουμένης, που έχει εποικίσει τις γειτονιές τους. Η κάθε σύγκριση τριτοκοσμικών λαθρομεταναστών με τους Έλληνες που αναφέρει εκτός από ατυχής είναι και ανιστόρητη. Αυτό που μας προσβάλλει κ. Τσουκαλά είναι η ελαφρότητα με την οποία γίνονται τέτοιοι συνειρμοί και οι συνθήκες στις οποίες έχουμε αναγκαστεί να ζούμε, λόγω όλων αυτών που υπερασπίζεστε.
 Στο εξής κάθε ατυχής ανακοίνωση θα τυγχάνει και απάντησης από τους κατοίκους και τους επαγγελματίες. Η εσκεμμένη προπαγάνδα υπέρ της λαθρομετανάστευσης και της δήθεν καταπάτησης ανύπαρκτων ανθρώπινων δικαιωμάτων (π.χ. δικαίωμα παραμονής στην χώρα χωρίς νόμιμα έγγραφα, δικαίωμα μη ελέγχου από τα αρμόδια όργανα κτλ) τελείωσε.

 Κάτοικοι και Επαγγελματίες 6ου Δημοτικού Διαμερίσματος

Πηγή

Το χρυσάφι δεν εχει λάμψη! Ούτε καν ως εγγύηση του τυπωμένου χρήματος δεν υφίσταται

Κίνηση Δένδια: Σωστή ή λάθος;

Samstag, 4. August 2012

Μια συμφορά δεν έρχεται ούτε ξαφνικά ούτε μόνη της.


Η πολιτική της δήθεν προσέγγισης και της δήθεν φιλίας όλων των λαών, ξεκινάει την εποχή που οι ΗΠΑ εμπνεύστηκαν και εξακόντισαν  τον πόλεμο εναντίον των πάντων, όταν δηλαδή εξουδετέρωσαν το αντίπαλο δέος: την ΕΣΣΔ.

Το 1989 είναι ένα έτος, την σημασία του οποίου θα καταλάβουμε στα χρόνια που έρχονται.  

Το αξίωμα των ΗΠΑ είναι απλοϊκό, γι αυτό και έχει απήχηση: "Δεν χρειάζεται να υπάρχουν εχθροί, αφού οι εχθροί είμαστε εμείς". Αλλά για να στεριώσουν αυτοί σαν κύριοι εχθροί, πρέπει όλοι οι λαοί να είναι μεταξύ τους φίλοι! 
Φίλοι άσπονδοι! Να μην το ξεχνάμε ότι ζούμε στα χρόνια του Οργουελ, όπου φιλία λέμε όταν ακριβώς υπάρχει έχθρα, αγάπη όταν υπάρχει μίσος, ειρήνη όταν μαίνεται ο πόλεμος,  προστασία των ειδών, όταν αυτά αφανίζονται και γνώση όταν η άγνοια και ο σκοταδισμός βασιλεύουν.

Η ψεύτικη φιλία αποκοιμίζει, ναρκώνει, δημιουργεί εμπιστοσύνη, εκεί που θα έπρεπε να υπάρχει καχυποψία και εγρήγορση.

Η Ελλάδα από την ύπαρξη της αντιμετωπίζει ένα μέτωπο έχθρας. Κάποιοι το αμφισβητούν. Μάλιστα φλυαρούν περί ενός δήθεν κόμπλεξ των Ελλήνων, που παντού βλέπουν εχθρούς. Σαν να μην συμβαίνει στην πραγματικότητα, αλλά στο όνειρο. 
Ωστόσο κανένας λαός δεν ονειρεύεται εχθρούς εκεί που δεν υπάρχουν, επειδή η φυσική ροπή του ανθρώπου, όπως και κάθε ζώου,  είναι  η πίστη στην ησυχία και στην ευτυχία. 
Ο Έλληνας επέζησε, μέσα στους αιώνες, μόνο και μόνο επειδή έμαθε να αγωνίζεται, να μην πιστεύει σε κανένα, να είναι καχύποπτος.

Αυτή η καχυποψία αφορά και στο κράτος μας. Ποτέ ο Έλληνας δεν εμπιστεύτηκε το κράτος του δηλαδή  την κυβέρνηση του. Πάντα είχε μπροστά έναν δρόμο, καλύτερα να λέμε έναν ανήφορο,  που έπρεπε να τον διαβεί μόνος του. Χωρίς τον φυσικό του οδηγό και προστάτη, που είναι ή που θα έπρεπε να είναι το κράτος των Ελλήνων.

Σήμερα είναι η εποχή που αυτά τα χαρακτηριστικά του Έλληνα έχουν βγει στο προσκήνιο, πιο έντονα και πιο χρωματισμένα παρά ποτέ. Όλη η Ελλάδα υποφέρει και μαραζώνει και το κράτος αντιπροσωπεύεται από μία Κυβέρνηση παράδοξων εχθρών! 
Η μία αριστερά βάζει την κασέτα του ταξικού αγώνα ενάντια της αστικής τάξης, αυτής της τάξης  που έχει συρρικνωθεί κοντά στο απόλυτο μηδέν, η άλλη αριστερά βάζει την άλλη κασέτα αυτή του χωρισμού κράτους και εκκλησίας και της απλής αναλογικής,  ενώ η τρίτη αριστερά αυτή του δήθεν σοσιαλιστικού ΠΑΣΟΚ έχει χάσει τα αυγά και τα πασχάλια της. Αφού λάδωσε την Goldman Sachs για να μπούμε στο Ευρώ, ώστε η καταλήστευση του λαού να γίνει προγραμματισμένα και όχι άναρχα, σήμερα έχει επιλέξει έναν αρχηγό που είναι έτοιμος να μπει στο τρελοκομείο.

Αριστερά, Δεξιά και ΠΑΣΟΚ, αγκαλιασμένοι χορεύουν το χορό του Ζαλόγγου όπου δεν πέφτουν οι ίδιοι σε κάθε γύρο, αλλά ρίχνουν όλο και περισσότερους Έλληνες  στην χαράδρα, λες και έχουν βάλει στοίχημα τον αφανισμό μας.

Η Ελλάδα του Παπακωνσταντίνου - Παπανδρέου:


Donnerstag, 2. August 2012

The Nobel Prize and the Kavli Prize

Δεν ξέρω αν εφέτος η Ελλάδα θα τιμηθεί με κανένα Nobel, έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που πήραμε δύο και μάλιστα  το ένα σχετικά  κοντά με το άλλο (Σεφέρης 1963 και Ελύτης το 1979)
αλλά δεν μπορεί! κάτι μου λέει ότι θα τιμηθεί με το άλλο βραβείο, το βραβείο Kavli!





Παρακάτω μερικοί υποψήφιοι, άλλοι για την Νανοτεχνολογία και άλλοι για την γιγαντοτεχνολογία!




Mittwoch, 1. August 2012

Μαζεύουμε υπογραφές: Πόσα είναι τα φωνήεντα της ελληνικής γλώσσας, κύριοι καθηγητάδες;



Για μετρήστε περικαλώ τους φθόγγους του αείμνηστου Κώστα  Χατζηχρήστου, έτσι για άσκηση!


Πώς τα έχουμε καταφέρει ως λαός και για τα πάντα χρειαζόμαστε παζάρια και υπογραφές ατόμων με κάποια τρανταχτή ειδικότητα, κυρίως αυτή του καθηγητή Ανωτάτης εκπαιδεύσεως βεβαίως - βεβαίως.

Έτσι οι πάντες ασχολούνται εσχάτως με τα φωνήεντα που δεν είναι 7 αλλά κάτι άλλο που όμως δεν μιλάμε για φωνήεντα αλλά για φθόγγους και για τα σύμφωνα που δεν είναι 17, αλλά πάλι κάτι άλλο και που δεν μιλάμε όμως για τα σύμφωνα της Αλφαβήτα αλλά τους φθόγγους της ελληνικής γλώσσας.

Της επίσημης βεβαίως – βεβαίως!

Διότι υπάρχει ο φθόγγος ε, αλλά για βάλτε πέντε ανθρώπους να προφέρουν το ε και θα δείτε αν είναι ένας ο φθόγγος ε ή μήπως είναι και μερικοί άλλοι!! .
Ας μην μιλήσουμε για το ντ και το τ. Πότε το ταυ είναι ταυ πότε ντ, όπως το κάπα που καμιά φορά είναι γκ. Κάποιοι λένε  γκαρέκλα αντί καρέκλα. Ασε δε το λ! Πότε γίνεται λιου με τη γλώσσα πατημένη στον ουρανίσκο και πότε λ  απλώς ακουμπισμένη στην άκρη.
Θέλω δηλαδή να πω, ότι αυτό που είναι σαφές και αδιαπραγμάτευτο είναι το ποιηματάκι που έμαθα την πρώτη κιόλα βδομάδα στο δημοτικό: Τα  γράμματα της ελληνικής γλώσσας είναι  24 . Τα φωνήεντα είναι 7 και τα σύμφωνα 17.
Τι τους θέτε τους φθόγγους ρε ζυγούρια; Και άντε καλά κάνατε.
Τις υπογραφές γιατί τις μαζέψατε; Δίνουν οι υπογραφές  εγκυρότητα σε κάτι αδιαπραγμάτευτο ή σε κάτι που παζαρεύεται; 

Α, ρε κατακαημένη Αράχωβα.


‘Αυτό είναι το τελευταίο μου ταγκό στην Αθήνα. Ταγκό δακρύβρεχτο πού τρέχει στις φλέβες μου. Αυτό είναι το τελευταίο μου ταγκό στην Αθήνα. Ταγκό γαμημένο πού τρέχει στις φλέβες μου’.



Ο Αργεντίνος συνθέτης Ντανιέλ Αρμάντο, δήλωσε σε συνέντευξη του στην ραδιοφωνική εκπομπή ‘Ελληνοφρένεια’, ότι το εμπνεύστηκε όταν είχε πάει στην Κούβα και εισερχόμενος σε ένα βιβλιοπωλείο είδε ένα βιβλίο με τίτλο ´Οι 17,000 Ελληνικές λέξεις στην Ισπανική γλώσσα’.

Έζησα δύο χρόνια στην Ισπανία και μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι οι ελληνικές λέξεις είναι πολύ περισσότερες. Θα μού πείτε, πού το ξέρεις, τις μέτρησες; Δεν χρειάζεται. ΟΛΕΣ οι λέξεις πού υποδηλώνουν κάποια έννοια επιστημονική, κοινωνιολογική, ανθρωπιστική και όχι μόνο είναι ελληνικές. Αυτό βέβαια συμβαίνει σε όλες τις γλώσσες. Το απίστευτο με την ισπανική είναι ότι επειδή η προφορά τους είναι σχεδόν ίδια με την δικιά μας, οι ελληνικές λέξεις χρησιμοποιούνται σχεδόν ατόφιες και έχεις την εντύπωση ότι ακούς ελληνικά! Π.χ η ώρα στα αγγλικά είναι hour ενώ στα ισπανικά είναι ora! Ακριβώς ίδια. Η ιστορία στα αγγλικά είναι history ενώ στα ισπανικά historia. Ακριβώς ίδια. Οι ισπανοί και οι άγγλοι έχουν μάλιστα διατηρήσει την δασεία πού εμείς κάποτε είχαμε συμβολίζοντας την με το γράμμα h. Όταν οι ισπανοί θέλουν να πούν ‘Χρονομέτρα με’ λένε ‘Cronometra me´. Ακριβώς το ίδιο με εμάς! Τα παραδείγματα ατελείωτα. Αν τώρα προσθέσουμε και λέξεις πού εκ πρώτης όψεως φαίνονται ισπανικές αλλά ψάχνοντας λίγο παραπάνω την προέλευση τους διαπιστώνουμε ότι είναι ελληνικές, τότε ο κατάλογος των ελληνικώς λέξεων γίνεται πραγματικά αμέτρητος. Π.χ το ρούχο στα ισπανικά είναι ropa. Στα ελληνικά έχουμε την λέξη Λωποδύτης. Προέρχεται από την λέξη λώπη και δύτης. Λώπη στα αρχαία είναι το ένδυμα, το ρούχο. Άρα λωποδύτης αυτός πού δύει, πού βουτά το χέρι του στο ρούχο μας για να μας κλέψει. Με απλή αλλαγή του λ σε ρ, προκύπτει η λέξη ropa πού χρησιμοποιούν οι φίλοι μας οι Ισπανοί! Η αλλαγή του λ σε ρ (είναι και τα δύο γλωσσικά σύμφωνα) και αντίστροφα είναι κάτι πολύ σύνηθες πού συμβαίνει καθημερινά, λέμε π.χ αδελφός αλλά και αδερφός, κοκ.
 Εμείς βέβαια συνεχίζουμε να ασελγούμε στην γλώσσα μας. Πρόσφατα ενημερωθήκαμε ότι τα παιδιά μας στα σχολεία θα διδάσκονται ότι τα φωνήεντα είναι 5 (α,ε,ο,ι, και ου!!!) ενώ τα σύμφωνα είναι 15 μεταξύ των οποίων το γκ και το μπ. Ο ορισμός της προδοσίας από ανθρώπους στους οποίους εμπιστευόμαστε το μέλλον των παιδιών μας. Από την κατάργηση του πολυτονικού μέχρι σήμερα ο βιασμός της γλώσσας μας είναι συνεχής και περνάει απαρατήρητος. Καμία εκπομπή, καμία δημοσιότητα. Από την άλλη ανοίγεις την τηλεόραση και βλέπεις διαφημίσεις μόνο με αγγλική ορολογία, ενώ τα σίριαλ είναι τούρκικα! Η συνταγή γνωστή και δοκιμασμένη. Πρώτα απαξιώνεις κάτι και μετά το καταργείς. Με τον ίδιο τρόπο πού απαξιώνουν τον ΟΤΕ, την ΔΕΗ, την ΕΥΔΑΠ και σε κάνουν να λές ‘Ε άει στο διάολο, πουλήστε τα να ησυχάσουμε’, ομοίως απαξιώνουν την γλώσσα και κάνουν όλους εμάς να στέλνουμε τα παιδιά μας από την 1η δημοτικού!!! να μάθουν αγγλικά και γερμανικά!!! Το γεγονός ότι την γλώσσα μας τους την διδάσκουν κακοποιημένη δεν μας απασχολεί καθόλου!!!
Αλλά δεν πειράζει, το PSI να είναι καλά, το ευρώ και η ευρωζώνη. Αυτά έχουν μόνο αξία. Η γλώσσα είναι άνευ σημασίας. Δεν μπορείς να την πουλήσεις οπότε δεν μπορεί να ανεβάσει το ΑΕΠ. Τι σημασία έχει πού από εργαλείο σκέψεως την έχουν καταντήσει μόνο μέσο επικοινωνίας και αυτό μάλιστα κολοβό. Αρκεί να μπορούμε να συννενοηθούμε ώστε να υπολογίζουμε το ΦΠΑ. Αυτό αρκεί.


Στίχοι μουσική Daniel Armando.

Τραγουδήστε και σεις μαζί!


Armonia neurotica en el microcosmο de la metropoli
cultura narcisista en una monarquia dogmatica
simfonia cacofonica,  pandemonium en la atmosfera
melodia simbolo, melodrama y tragedia.
Orgasmo ideologico del barbarismο a la teoria
politico dislexico en parodia onirica
tirania fantasma,
dilema megalomano de un metabolismο retorico sin tesis ni antitesis.

Este mi ultimo tango en Atenas tango lloron, que corre por mis venas. (X2)

-Patriota heroicο, tragicο,
sistematico
hipocrecia paranoica sin dialogo esotericο
teatro ironicο,
-sindicato plasticο
- y epicentro de la epidemia,
- una quimera,
- una quimera, una utopia.
Energia hyperbole,
- antidotο democraticο
-Laberinto critico sin entusiasmo,
sin rima
musica epidermica en un pentagrama masoquista
y la simetria toxica de un epilogo
necrologico.

Este mi ultimo tango en Atenas tango lloron, que corre por mis venas. (X2)

Hay un oasis aromatico,
paralelo, fisiologico profeta enigmatico,
fenomeno cronico y ortodoxo
sin racismos ni extremismos,
sin tabues etnicos
en lirica extasis sus praxis
 es el melodico y fantastico
antropo.

Este mi ultimo tango en Atenas tango lloron, que corre por mis venas. (X2)

Πηγή

Σημ.
Την μετάφραση του ρεφραίν την βρήκα εδώhttp://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=5h3P-WclRSo

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...