Freitag, 30. November 2012

Ακούστε τον και ξανακούστε τον.

Αν δεν πάνε στο Κορυδαλό όλοι αυτοί που αναφέρει ο Καμένος, δεν θα δούμε άσπρη μέρα.

Προσέχτε τι άλλο λέει




Αν αποδείξουμε ότι φτάσαμε εδώ λόγω διοαφθοράς των πολιτικών μας, και δεν τα είχαμε ανάγκη, τότε το χρέος ή τουλάχιστον μέρος του χρέους διαγράφεται διότι κατηγοριοποιείται σε ειδεχθές χρέος, σύμφωνα με τον διεθνή ορισμό .



Και παρά τα όσα λέει, 


Με 167 "όχι" και 119 "ναι" καταψηφίστηκε η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για σύσταση εξεταστικής επιτροπής για την υπαγωγή της χώρας σε επιτήρηση και το μνημόνιο. Υπέρ της πρότασης, πλην του ΣΥΡΙΖΑ, τάχθηκαν οι βουλευτές των Ανεξάρτητων Ελλήνων, της Χρυσής Αυγής και του ΚΚΕ. «Όχι» ….«βροντοφώναξαν» οι βουλευτές των τριών κομμάτων της συγκυβέρνησης ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ και πήραν στις «πλάτες» τους ολόκληρη την ευθύνη για την συγκάλυψη του μεγαλύτερου σκανδάλου που γνώρισε η χώρα μας από την μεταπολίτευση και μετά.

Καμαρώστε τα παληκάρια της ντροπής!





Οι αθλιότητες της Αγκυρας και η δουλικότητα της Ελληνικής Κυβέρνησης



1. Από το ΑΡΔΗΝ:

Χθες παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία στο Πολεμικό Μουσείο το βιβλίο του ηγετικού στελέχους του PKK Μουράτ Καραγιλάν, Η Ανατομία του Πολέμου στο Κουρδιστάν, που εκδόθηκε από τις εκδόσεις Ινφογνώμων. Παρακάτω παραθέτουμε βιβλιοπαρουσίαση αυτού του σημαντικού βιβλίου· η τουρκική πρεσβεία πολύ ενοχλήθηκε από την έκδοση αυτού του βιβλίου και την παρουσίαση του στο Πολεμικό Μουσείο. Μάλιστα έκανε ότι μπορούσε για να μεταφερθεί η εκδήλωση σε άλλο χώρο και προς στιγμήν έδειξε να το καταφέρνει, αφού το υπουργείο Εξωτερικών αποδέχτηκε το αίτημα της πρεσβείας, αλλά το πράγμα, σύμφωνα με το ρεπορτάζ (δείτε εδώ), έφτασε στο Μέγαρο Μαξίμου, το οποίο άδειασε το υπουργείο και επέτρεψε να γίνει η βιβλιοπαρουσίαση. Θυμίζουμε ότι πριν δύο χρόνια, όταν με αφορμή την επίσκεψη του Ερντογάν, το Άρδην είχε διοργανώσει εκδήλωση για το θέμα, την τελευταία στιγμή το Πολεμικό Μουσείο υποχώρησε στις πιέσεις, τότε του υπουργείου Άμυνας και της τουρκικής πρεσβείας και την τελευταία στιγμή απέσυρε την άδεια χρήσης του αμφιθεάτρου, ενώ πρόσφατα, μετά από παρέμβαση της τουρκικής πρεσβείας, η ελληνική αστυνομία δεν επέτρεψε στην πορεία Κούρδων πολιτικών προσφύγων ούτε καν να προσεγγίσουν τον χώρο της πρεσβείας, τους σταμάτησαν στο Σύνταγμα. Φαίνεται ότι η τουρκική πρεσβεία έχει ζηλέψει την ανοχή που χαίρει το τουρκικό προξενείο στη Θράκη και νομίζει ότι θα κάνει τα ίδια και στην Αθήνα ή όπου αλλού συμβαίνει κάτι που την κακοκαρδίζει.

2. Του Σάββα Καλεντερίδη

«Η λογική του κατήφορου είναι ο πάτος», είπε ο Σταύρος Λυγερός σε πρόσφατη ομιλία του σε συνέδριο με θέμα την εξωτερική πολιτική. Δεν πέρασαν τέσσερις μέρες για να επαληθευθεί με τον καλύτερο τρόπο ο προσφάτως απολυθείς έγκριτος δημοσιογράφος.Για να εξηγήσουμε το γιατί, θα πρέπει να κάνουμε μια αναφορά στο ζήτημα που προέκυψε με την παρουσίαση του βιβλίου «Η Ανατομία του Πολέμου στο Κουρδιστάν», του Μουράτ Καραγιλάν, που μετέφρασε ο γράφων και κυκλοφορήθηκε από τις εκδόσεις Ινφογνώμων.

Για την παρουσίαση του βιβλίου διαμαρτυρήθηκε έντονα το τουρκικό υπουργείο εξωτερικών στον Έλληνα πρέσβη στην Άγκυρα, ενώ ξεπέρασαν κάθε όριο αναίδειας και παραλογισμού οι παρεμβάσεις του πρέσβη της Τουρκίας στην Αθήνα στο ελληνικό υπουργείο εξωτερικών και στα κόμματα, ο οποίος μάλλον εζήλωσεν την δόξαν του προξένου της Κομοτηνής, που δρα ως γκαουλάιτερ ή πιο σωστά ως νεοοθωμανός βαλής στη Θράκη.
Η τουρκική πλευρά σε νομικό επίπεδο διατείνεται ότι η ίδια η έκδοση του βιβλίου είναι παράνομη και, απ’ ότι πληροφορούμεθα, σκοπεύει να κινηθεί δικαστικά για να απαγορεύσει την περαιτέρω κυκλοφορία του βιβλίου στην Ελλάδα. Επίσης, σε πολιτικό επίπεδο διατείνεται ότι με την παρουσίαση του βιβλίου στο Αμφιθέατρο του Πολεμικού Μουσείου, και με την παρουσία ανάμεσα στους ομιλητές δυο πρέσβεων, ο ένας εν ενεργεία, αποσπασμένος στο γραφείο του προέδρου του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, και ο άλλος επί τιμή (συνταξιούχος), άτυπος και άμισθος σύμβουλος στον υπουργό εθνικής αμύνης, το ελληνικό κράτος εμπλέκεται σε δραστηριότητες που σχετίζονται με την τρομοκρατία, αφού το ΡΚΚ έχει χαρακτηριστεί τρομοκρατική οργάνωση από την Ε.Ε., άρα και από την Ελλάδα.
Τα επιχειρήματα της τουρκικής πλευράς είναι απολύτως γελοία και ανόητα και δεν θα έπρεπε καν η ελληνική πλευρά να δεχτεί τη διαμαρτυρία, την οποία μάλιστα θα έπρεπε να επιστρέψει ως απολύτως απαράδεκτη.
Να εξηγήσουμε γιατί, αφού, αν κρίνουμε από τη δήλωση του εκπροσώπου του ελληνικού υπουργείου εξωτερικών, όχι μόνο η τουρκική αλλά ούτε η ελληνική πλευρά έχει αντιληφθεί την ουσία του γεγονότος και της όλης υπόθεσης. Είπαμε, η λογική του κατήφορου είναι ο πάτος!
Πρώτον, το βιβλίο εκδόθηκε στην τουρκική γλώσσα από τις Εκδόσεις Μεσοποταμία, που έχουν έδρα τη Γερμανία, και κυκλοφορείται από διετίας σε όλες τις χώρες της Ευρώπης, όπου έχουν γίνει παρουσιάσεις από στελέχη και υποστηρικτές του εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος του Κουρδιστάν που ζουν νόμιμα στη Γερμανία και σε άλλες χώρες της Ε.Ε. , χωρίς η Τουρκία να προβεί σε κανένα διάβημα προς τη Γερμανία.
Δεύτερον, η έκδοση, η κυκλοφορία και η παρουσίαση ενός βιβλίου από έναν εκδοτικό οίκο, ασχέτως περιεχομένου και συγγραφέως, δεν είναι τίποτε παραπάνω από αυτό που λεν οι ίδιες οι λέξεις. Είναι μια αλυσίδα διαδικασιών καθαρά ακαδημαϊκού χαρακτήρα.
Τρίτον, η εκδήλωση, την οποία επιχείρησε να απαγορεύσει η τουρκική πρεσβεία και με την εμπλοκή άλλων εξωγενών παραγόντων, ήταν εκδήλωση του εκδοτικού οίκου και όχι οποιασδήποτε οργάνωσης.
Τέταρτον, στην εκδήλωση δεν συμμετείχε κανένας εκπρόσωπος του κουρδικού εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος.
Πέμπτον, ο εν ενεργεία διπλωμάτης (ο πρέσβης επί τιμή τελικά δεν παρέστη), συμμετείχε στην εκδήλωση ως πρόσωπο και εξέφρασε προσωπικές απόψεις, μιλώντας απολύτως ακαδημαϊκά για τις διπλωματικές πτυχές των αναφερομένων στο βιβλίο και όχι ως υπηρεσιακός παράγοντας, και
Έκτον, το Πολεμικό Μουσείο δεν διοργάνωσε την εκδήλωση ούτε παραχώρησε την αίθουσα, αλλά την ενοικίασε έναντι υψηλού τιμήματος στον εκδοτικό οίκο, ο οποίος δήλωσε σε σχετικό έντυπο τον τίτλο και τον συγγραφέα του βιβλίου όταν υπέβαλε το αίτημα για την αίθουσα.
Μετά από όλα αυτά, αναρωτιέται κανείς πού βρήκε το θράσος ή καλύτερα ποιος έδωσε το δικαίωμα στην Τουρκία και τους αγενέστατους εκπροσώπους της να προσπαθήσουν να δημιουργήσουν θέμα κυριολεκτικά εκεί που δεν υπάρχει;
Όσον αφορά τις δηλώσεις του εκπροσώπου του υπουργείου εξωτερικών κ. Δελαβέκουρα που έκανε την Τετάρτη το βράδυ σε συντάκτη της «δημοκρατίας» και την Πέμπτη, απαντώντας σε ερώτημα δημοσιογράφου του ΑΠΕ, με τις οποίες επαναλαμβάνει το «ποίημα» ότι το ΡΚΚ έχει αναγνωριστεί από την Ε.Ε. και από την Ελλάδα ως «τρομοκρατική οργάνωση», θα λέγαμε από τούδε και στο εξής να μην παραλείπει να επαναλαμβάνει κάθε μέρα αυτή τη δήλωση τουλάχιστον μια φορά, για να διατηρήσουμε ως χώρα τον τίτλο του "καλού και υπάκουου παιδιού" και να ...καταξιωθούμε στα μάτια της Άγκυρας.
Εμείς απλά να σημειώσουμε ότι πίσω από τη λύσσα και τον τρόμο των μηχανισμών του τουρκικού κράτους, που ασκούν κρατική τρομοκρατία σε υπαλλήλους και σε παράγοντες του ελληνικού υπουργείου εξωτερικών, βρίσκεται η αγωνία της Άγκυρας να μην αποκαλυφθούν τα αποτρόπαια εγκλήματα που διέπραξε και συνεχίζει να διαπράττει το τουρκικό κράτος εναντίον του κουρδικού λαού, εγκλήματα που αποκαλύπτει το βιβλίο, και να μην γίνουν γνωστές οι θέσεις και τα δίκαια του αγωνιζόμενου κουρδικού λαού.
Για να μη μιλά κανείς στην Ελλάδα για τα 34 παιδιά που σκοτώθηκαν από στοχευμένο βομβαρδισμό τουρκικών F-16 στο χωριό Ρομπόσκι, στα σύνορα με το Ιράκ, έγκλημα για το οποίο δεν λογοδότησε κανείς, αφού οι δολοφόνοι καλύπτονται από τον ίδιο τον Ερντογάν.
Για να μην μιλά κανείς στην Ελλάδα, υπό το φόβο της στάμπας της τρομοκρατίας, για τους δέκα χιλιάδες φυλακισμένους Κούρδους πολιτικούς από την κυβέρνηση Ερντογάν, πολιτικοί που δεν συμμετείχαν σε ένοπλη δράση.
Για να μη μιλά και να μη γράφει κανείς -και δυστυχώς έτσι γίνεται- για την κρατική τρομοκρατία που ασκείται σε δημοσιογράφους που τολμούν να γράψουν για τα δίκαια του αγωνιζόμενου κουρδικού λαού, τρομοκατία που φέρνει την Τουρκία στην πρώτη θέση των χωρών σε αριθμό φυλακισμένων δημοσιογράφων.
Επίσης, επειδή η Άγκυρα γνωρίζει πολύ καλά ότι το μόνο φρένο στα επεκτατικά της σχέδια εναντίον της Ελλάδος μπορούν να αποτελέσουν οι Κούρδοι, μέσω της διεκδίκησης των νόμιμων δικαιωμάτων τους, θέλουν την Ελλάδα στο "καναβάτσο", για να συνεχίσει να είναι μια χώρα του χεριού της.
Με άλλα λόγια, η Άγκυρα θέλει να τον ελληνικό λαό τυφλό, βουβό και κουφό σε ό,τι αποτελεί εμπόδιο στα επεκτατικά της σχέδια και αποχαυνωμένο στην νεοοθωμανική ευωχία του καναπέ και των δεκάδων τουρκικών τηλεοπτικών σειρών και σε καμία περίπτωση δεν τον θέλει σκεπτόμενο, ούτε ενημερωμένο για τον τιτάνιο αγώνα ενός λαού που, που παρότι μάχεται κόντρα σε γιγαντιαίες δυνάμεις, κατορθώνει να στέκεται όρθιος και να νικά. Και δεν το θέλουν αυτό, την ενημέρωση μέσω του συγκεκριμένου βιβλίου, για να μην παραδειγματιστούμε. Οπότε, άσε τους Έλληνες στους καναπέδες και την νεοοθωμανική αποχαύνωση.
Τώρα, αν αναρωτηθούμε γιατί σε αυτόν τον αγώνα της Άγκυρας, που δίνεται αδιάκοπα με νεοοθωμανική λύσσα από την τουρκική κυβέρνηση και από τους Τούρκους διπλωμάτες, για άλλη μια φορά υποχωρεί η Αθήνα (και για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι το ελληνικό υπουργείο εξωτερικών), που υφίσταται την βάρβαρη τουρκική επιθετικότητα στη γραμμή Κύπρος-Αιγαίο-Θράκη, αλλά και την εχθρότητα στη γραμμή Σκόπια-Αλβανία και τον υπό δημιουργία άξονα Λιβύη-Αίγυπτος-Γάζα-Συρία (μετά Άσαντ), που στην πρώτη περίπτωση έχει στόχο την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδος και της Κύπρου και στη δεύτερη τον περιορισμό των δικαιωμάτων της χώρας μας στην ΑΟΖ της Αδριατικής και της Ανατολικής Μεσογείου, την απάντηση θα τη βρούμε στην αρχή του άρθρου μας.
Όμως είπαμε, η λογική του κατήφορου είναι ο …πάτος!!!


*Περί Φινλανδοποίησης, διαβάστε σχετικά το άρθρο του Μάριου Ευρυβιάδη "Η Φινλανδοποίηση της Ελλάδας"

3. Από Ινφογνώμων

Με έντονο τρόπο αντιδρά η Άγκυρα στην παρουσίαση του βιβλίου “Η ανατομία του πολέμου στο Κουρδιστάν” του Μουράτ Καράγιλαν, στο Πολεμικό Μουσείο. Ο Αχμέτ Νταβούτογλου τηλεφώνησε στον Δημήτρη Αβραμόπουλο για να εκφράσει την δυσαρέσκεια την Τουρκίας και όπως δηλώνουν οι γείτονες μας « ο υπουργός μας στις 29 Νοεμβρίου συνομίλησε τηλεφωνικά με τον έλληνα ομόλογο του Δημήτρη Αβραμόπουλο εξέφρασε την αντίδραση μας και την απογοήτευση για το γεγονός» Με ανακοίνωση του το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών χαρακτηρίζει το γεγονός ως « ατυχές περιστατικό στα πλαίσια συνεργασίας κατά της συνεργασίας εναντίον του αγώνα κατά της τρομοκρατίας». Το Υπουργείο Εξωτερικών της Τουρκίας εκφράζει την ανησυχία του « καθώς φαίνεται πως υπάρχουν ακόμη κύκλοι που δραστηριοποιούνται και ενοχλούνται από την βελτίωση του επιπέδου των ελληνοτουρκικών σχέσεων».

Dienstag, 27. November 2012

Η Ανατομία ενός πολέμου


Ινφογνώμων Πολιτικά

του Σάββα Καλεντερίδη

Ξεκίνησαν ως μαρξιστικό κίνημα της κουρδικής νεολαίας στις αρχές της δεκαετίας του 1970, όταν οι Κούρδοι αποσπάστηκαν από το αριστερό κίνημα της Τουρκίας, το οποίο, υποταγμένο απολύτως στον τουρκικό σοβινισμό, έθετε σε δεύτερη προτεραιότητα το ζήτημα των δικαιωμάτων του κουρδικού λαού. Στις 27 Νοεμβρίου 1978 ίδρυσαν το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν, γνωστό ως ΡΚΚ, και το 1984 άρχισαν τον ένοπλο αγώνα τους εναντίον του τουρκικού κράτους, που επέμενε πεισματικά να αρνείται την κουρδική πραγματικότητα.

Κανείς δεν πίστευε τα πρώτα χρόνια ότι αυτή η ομάδα ανθρώπων θα κατόρθωνε να αναστρέψει τον ρου της ιστορίας και να καταστήσει το κουρδικό απελευθερωτικό κίνημα την κυριότερη συνιστώσα του Κουρδικού Ζητήματος, που έχει πολλαπλάσια σημασία και μέγεθος από το Παλαιστινιακό και έρχεται να ανατρέψει τις ισορροπίες στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, της Ανατολικής Μεσογείου και του Καυκάσου.

Πρόκειται για την ομάδα των οπαδών του Άπο, του αδιαμφισβήτητου πλέον ηγέτη των Κούρδων της Τουρκίας, που γιγαντώθηκε ακολουθώντας κυριολεκτικά το δρόμο της φωτιάς και επί 28 χρόνια μάχεται εναντίον του βαθέος τουρκικού κράτους, το οποίο δεν δίστασε να δολοφονήσει ακόμα και τον Πρόεδρο της Τουρκίας, τον Τουργκούτ Οζάλ, όταν αυτός θέλησε να δρομολογήσει τις εξελίξεις για την πολιτική επίλυση του Κουρδικού, κάτι που, σημειωτέον αναφέρει ξεκάθαρα ο στρατιωτικός ηγέτης των Κούρδων Μουράτ Καραγιλάν στο βιβλίο που μετέφρασε ο γράφων και κυκλοφορήθηκε από τις εκδόσεις Ινφογνώμων, πολύ πριν οι ιατροδικαστές ξεθάψουν τη σωρό του άτυχου Τούρκου προέδρου.

Εκτός από το συγκεκριμένο περιστατικό, στο 560 σελίδων πόνημα "Η Ανατομία του Πολέμου στο Κουρδιστάν", του Μουράτ Καραγιλάν, που είναι ο Πρόεδρος της Ένωσης Κουρδικών Κοινοτήτων (KCK) και ένας από τα κορυφαία στελέχη της συλλογικής ηγεσίας του κουρδικού εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος, ανατέμνει το χρονικό του 28ετούς πολέμου που διεξάγουν οι Κούρδοι αντάρτες εναντίον του τουρκικού κράτους, με συγκλονιστικές λεπτομέρειες, που το αναγάγουν στην κυριολεξία στη βίβλο του Κουρδικού Ζητήματος.

Το βιβλίο αυτό θα παρουσιάσουν την Τετάρτη, 28 Νοεμβρίου 2012, στις 18:30, και ώρα 18:30

στο Αμφιθέατρο του Πολεμικού Μουσείου οι Αϋφαντής Γεώργιος, Πρέσβης, Ευρυβιάδης Μάριος, Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων, Καραγιάννης Ελευθέριος, Πρέσβης ε.τ., Μάζης Ιωάννης, Καθηγητής Οικονομικής Γεωγραφίας και Στρατάκος Ευστάθιος, Αντιστράτηγος ε.α., Επ. Υπαρχηγός ΓΕΕΘΑ.

Την εκδήλωση θα συντονίσει ο γράφων.

Να σημειωθεί ότι η ως άνω βιβλιοπαρουσίαση είναι στην ουσία η πρώτη εκδήλωση που γίνεται στην Αθήνα και θα αγγίξει πολιτικά το Κουρδικό Ζήτημα, μετά την παράδοση του Οτζαλάν στους Τούρκους, αφού όλα αυτά τα χρόνια επικρατεί η βαριά σιωπή της ενοχής στο πολιτικό, δημοσιογραφικό, ακαδημαϊκό και εκδοτικό κατεστημένο.

Γι' αυτό, η παρουσία του κόσμου που ενδιαφέρεται για την πορεία του Κουρδικού Ζητήματος, που επηρεάζει άμεσα και δραματικά τη θέση της Κύπρου και της Ελλάδος στην περιοχή, αφού ανατρέπει τις υπάρχουσες ισορροπίες, έχει ιδιαίτερη σημασία και κατά την άποψή μας είναι επιβεβλημένη.

Ας ελπίσουμε η εκδήλωση να είναι μια απαρχή για την αναθέρμανση των ελληνοκουρδικών σχέσεων.

Εκδήλωση στο Πολεμικό Μουσείο: 'Η Ανατομία του Πολέμου στο Κουρδισταν", του Μουράτ Καραγιλάν


ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ


Οι Εκδόσεις ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου


«Η ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΣΤΟ ΚΟΥΡΔΙΣΤΑΝ: Το Ιστορικό του 30χρονου Πολέμου των Κούρδων Εναντίον του Τουρκικού Κράτους»


του Μουράτ Καραγιλάν


που θα γίνει την Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012 και ώρα18:30


στο Αμφιθέατρο του Πολεμικού Μουσείου


Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι κατωτέρω (αλφαβητικά):


Αϋφαντής Γεώργιος, Πρέσβης


Ευρυβιάδης Μάριος, Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων


Καραγιάννης Ελευθέριος, Πρέσβης ε.τ.


Μάζης Ιωάννης, Καθηγητής Οικονομικής Γεωγραφίας


Στρατάκος Ευστάθιος, Αντιστράτηγος ε.α., Επ. Υπαρχηγός ΓΕΕΘΑ


Την εκδήλωση θα συντονίσει ο εκδότης Σάββας Καλεντερίδης

Πληροφορίες:


Βιβλιοπωλείο-Εκδόσεις ΙΝΦΟΝΓΩΜΩΝ, Φιλελλήνων 14, Σύνταγμα


Τηλ. 210 3316036, Φαξ 210 3250421


info@infognomon.gr, www.infognomon.gr

Samstag, 24. November 2012

Ich bin ein Berliner

Είμαι μία  Βερολινέζα

« Οι προσκεκλημένοι».

« Οι προσκεκλημένοι». 

Ο Πιέρ Ασσουλίν γεννήθηκε στο Μαρόκο, στην Καζαμπλάνκα και τα βιβλία έχουν μεγάλη επιτυχία και απήχηση.

Το βιβλίο, το περί ου ο λόγος, είναι καλογραμμένο και διαβάζεται γρήγορα και ευχάριστα. Παρότι όλη η πλοκή εκτυλίσσεται σε ένα σαλόνι και η διάρκεια της ιστορίας είναι ένα βράδυ, προσφέρει σασπένς και καταφέρνει να κρατάει το ενδιαφέρον του αναγνώστη μέχρι το τέλος. Πρόκειται για έναν δείπνο στον οποίον κατά διαβολική σύμπτωση θα βρεθούν 13 άτομα, ένας αριθμός που θα αλλάξει όλον τον ρυθμό και το χρώμα της βραδιάς.

Ο Πιέρ Ασσουλίν, παρουσιάζει ένα μικρό δείγμα της γαλλικής αστικής τάξης που δεν έχει να πει απολύτως τίποτε. Είναι αμόρφωτη, μισαλλόδοξη, προληπτική μέχρι βλακείας και ρατσιστική , ενώ αντίθετα - η Σόνια - η οικιακή βοηθός είναι τα αντίθετα. Εχει μια πολύ σπουδαία μόρφωση, αφού προς έκπληξη όλων σπουδάζει Ιστορία Τέχνης και βέβαια σε χρόνο αστραπή θαμπώνει τους πάντες με την μόρφωσή της. Θυμήθηκα την Τζένη Καρέζη (**) που κατεβαίνει τη σκάλα και κάνει το ντεμπούτο της στον κόσμο των μεγαλοεφοπλιστών, όπου τους κατακεραυνώνει όλους με τις εξυπνάδες επί παντός επιστητού που ξεφουρνίζει .

Έτσι λοιπόν η Σόνια, ως μία νέα Τζένη τους σκίζει όλους!

Αλλά ποιους όλους; Όπως προείπαμε το δείγμα αυτό της Γαλλικής Αστικής Τάξης είναι ένας συρφετός ανόητων και κακών ανθρώπων, οι οποίοι στη σκέψη ότι θα πρέπει να καλέσουν τη Σόνια στο τραπέζι, προκειμένου να διώξουν μακριά το κακό πνεύμα του αριθμού 13, βγάζουν σπυριά. Ο μόνος καλός από τους πλούσιους και εκλεκτούς συνδαιτυμόνες της βραδιάς είναι ένας Αμερικανός, απελευθερωμένος, ο οποίος δεν έχει κανένα κόμπλεξ κατωτερότητας ή ανωτερότητας και καλεί την οικιακή βοηθό να καθίσει στο τραπέζι, ως ίση προς ίσον και έτσι της δίνεται η ευκαιρία να ξεδιπλώσει την απέραντη μόρφωσή της περί τα καλλιτεχνικά.

Η Σόνια λοιπόν στο πλάι του πάμπλουτου Αμερικανού από την μία πλευρά, την πλευρά του καλού και οι καλεσμένων της Μαντάμ Σοφί ντε Βιβιέ από την άλλη.

Μέχρις εδώ, θα μπορούσαμε να πούμε ότι όλα είναι καλά. Ένα αφελές μανιχαϊστικό αφήγημα!

Έτσι αντιλαμβάνεται ο συγγραφέας την αστική τάξη της Γαλλίας, (κούνια που τον κούναγε) και έτσι την παρουσιάζει. Αν η Παπαρήγα έγραφε ένα τέτοιο βιβλίο, μπορεί να το έγραφε καλύτερα.

Ωστόσο, όλο αυτό το μελό, δεν είναι και τόσο αθώο όσο φαίνεται. Αφού  η Σόνια έχει ήδη κερδίσει  την καρδιά του αναγνώστη με την μεγαλοσύνη της, ενώ η αντίθετη ομάδα πέφτει από το ένα σφάλμα στο άλλο, τότε ο Πιέρ Ασσουλίν μας κάνει και ένα μάθημα περί της κλειτοριδεκτομής. (*)   Το θέμα πέφτει στο τραπέζι, έτσι απλά, μεταξύ τυριού και αχλαδιού  όπως ταιριάζει στην περίπτωσή μας και η «μορφωμένη» και «απελευθερωμένη» Σόνια το προσπερνά με ελαφρά πηδηματάκια.

Το παρομοιάζει με την περιτομή των ανδρών. Τι ντροπή! Η περιτομή στους άνδρες γίνεται για αυξήσει την ηδονή τους στο σεξ, ενώ η κατακρεούργηση των γυναικείων γεννητικών οργάνων γίνεται για το ακριβώς αντίθετο.

Αντιγράφω μερικές παραγράφους, για να διαπιστώσετε το πνεύμα του Ασσουλίν:

- Να με συγχωρείτε, παρενέβη η Σόνια, που η αυτοπεποίθηση της είχε ενισχυθεί (καθόσον καθόταν δίπλα στον πάμπλουτο Αμερικανό), αλλά διαπράττετε ένα αρκετά συνηθισμένο λάθος. Δεν έχει σχέση με το Ισλάμ.
- Δεν είναι μουσουλμανική παράδοση; Τι είναι τότε (ρωτάνε οι «άξεστοι» και «αμόρφωτες» Γαλλίδες)

- Είναι ένας ακρωτηριασμός ή μια παράδοση, εξαρτάται πως το βλέπει κανείς, πανάρχαια, διαδεδομένη στους πληθυσμούς του Νείλου, που επεκτάθηκε σε ολόκληρη την Αφρική. Πρόκειται όμως για ένα ανιμιστικό έθιμο φαραωνικής προέλευσης. Καμία σχέση με το Ισλάμ.

- Απαιτώ να το δώ

- Ουσιαστικά είναι η περιτομή των ανδρών συνέχισε η Μαρί Ντό ……


Στην συνέχεια η συζήτηση περιστρέφεται στους διάσημους άνδρες που κάνουν περιτομή και έτσι όλα είναι ισότιμα και ίδια.

Ένα έθιμο είναι και αυτό. Όλα όπως τα πάρει κανείς.

_________________________________________

*

σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (που αποτελεί τμήμα του ΟΗΕ),οι γυναίκες που βρίσκονται στη ζωή αυτή τη στιγμή και έχουν υποστεί κλειτοριδεκτομή, υπολογίζονται σε εκατόν σαράντα εκατομμύρια! Καθημερινά έξι χιλιάδες νεαρά κορίτσια υφίστανται αυτόν τον ακρωτηριασμό των εξωτερικών γεννητικών τους οργάνων, δηλαδή περίπου δυο εκατομμύρια το χρόνο…

Πρόκειται για ένα μαζικό έγκλημα που τελείται εις βάρος των γυναικών σε παγκόσμιο επίπεδο, κάτω από το πέπλο της σιωπηρής –πολλές φορές– ανοχής θρησκειών, κρατών, κυβερνήσεων, κοινωνικών επιστημόνων, ακόμη και μη κυβερνητικών οργανώσεων.

** μετά το 58 λεπτό



Mittwoch, 21. November 2012

Montag, 19. November 2012

Βρισκόμαστε σε Πόλεμο

Βρισκόμαστε σε πόλεμο και ότι ακούτε, οτιδήποτε ακούτε, ακόμα και αν φαίνεται σωστό και δίκαιο και λαϊκό, να το αμφισβητείτε. Να το περνάτε από χίλια κόσκινα. Όταν οι σημερινοί ηγέτες του κόσμου μιλούν για ειρήνη, είναι σίγουρο ότι θέλουν τον Πόλεμο, με Π Κεφαλαίο.

Τι μας ξεφούρνισε ο πρόεδρος του γερμανικού σοσιαλιστικού κόμματος; Του γνωστού SPD;

Κάτι που όλοι οι αριστεροί θα επικροτήσουν με κάθε κύτταρο του μυαλού τους. (Παρότι το έχουν χάσει από καιρό)

Ωστόσο, ο δημοσιογράφος και πολιτικός επιστήμονας Αλέξανδρος Κουτσομιτόπουλος, δεν έχασε το μυαλό του για να καταπιεί  αυτές τις δολιότητες του αρχηγού ενός κόμματος που διέλυσε την πρώην Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας και εξαπέλυσε έναν πόλεμο, που τον ονομάτισε ανθρωπιστικό.

φοβού τους Γερμανούς λοιπόν για οτιδήποτε και αν λένε.

Δήλωση του Ζίγκμαρ Γκάμπριελ

«Δεν μπορώ να διανοηθώ ένα νέο πακέτο βοήθειας, χωρίς να πρέπει και οι πλούσιοι Έλληνες να πληρώσουν», δηλώνει χαρακτηριστικά ο πρόεδρος των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών (SPD), Ζίγκμαρ Γκάμπριελ σε συνέντευξη του στην Bild am Sonntag.

Ο πρόεδρος του SPD καλεί να παγώσουν τα περιουσιακά στοιχεία των πλούσιων ελλήνων στην Ευρώπη αν δεν αποδείξουν ότι έχουν πληρώσει τους φόρους τους και παρομοιάζει με κλεπταποδόχους τους ευρωπαίους ηγέτες, στων οποίων τις χώρες κατέληγαν τα χρήματα των Ελλήνων δισεκατομμυριούχων.

Ο κ. Γκάμπριελ καλεί τη Γερμανία και την Ε.Ε. να σταματήσουν να παρακολουθούν απαθείς τη φοροδιαφυγή και τονίζει πως «Οι ηγεσίες (των χωρών της Ευρώπης) θα έπρεπε να ντρέπονται που κέρδιζαν κρυφά, σαν κλεπταποδόχοι, από την φοροδιαφυγή των δισεκατομμυριούχων Ελλήνων και μετά ζητούσαν από τους γερμανούς και τους ευρωπαίους φορολογούμενους χρήματα για πακέτα διάσωσης».

Σχόλιο του Αλέξανδρου Κουτσομιτόπουλου:

Σε κάτι τέτοια ¨τσιμπάνε¨ πολλοί ¨Αριστεροί¨ : Το γερμανικό κεφάλαιο αφού πρώτα διέλυσε την ελληνική κοινωνία και την εργατική ¨τάξη¨ Τώρα θέλει να διαλύσει και την-ανταγωνιστική στις ¨θάλασσες¨ και στα Βαλκάνια αστική ¨μας¨ τάξη ! Να τους κατάσχουν τα χρήματα στις τράπεζες του εξωτερικού ! Θα επιζήσουν μόνο οι Γερμανοτσολιιάδες -αστοί και ¨δημοκράτες¨ ( δεν είναι λίγοι ). Το S.P.D. μετά το ¨Πρόγραμμα του Bad-Godesberg¨(1959) είναι ένα από τα πιο γνήσια ¨παλλαϊκά¨ κόμματα του Επεκτατικού γερμανικού καπιταλισμού, που ¨αποχαρακτηρίζει-συσκοτίζει ¨ το Καϊζερικό και Ναζιστικό του ιμπεριαλιστικό παρελθόν και τους διαχρονικούς του στόχους από το 1870 ( 2ο Ράιχ ) . Αυτοί ξέρουν πως διαλύουν κράτη και λαούς . Πρώτα κτυπάς-εξαθλιώνεις τους εργαζόμενους , μετά τους αστούς , διαλύεις τις ένοπλες δυνάμεις ( για λόγους ¨οικονομίας για τον λαό¨) ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΕΧΕΙΣ ΜΙΑ ΑΦΡΙΚΑΝΙΚΗ ΑΠΟΙΚΙΑ ΣΑΝ ΚΑΙ ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ Η ¨ΑΔΙΚΗΜΕΝΗ -ΑΝΑΔΕΛΦΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ¨ ΤΟΥ ΚΑΪΖΕΡ ΠΡΙΝ ΤΟΝ 1ο Π.Π. ¨Τους έχω σιχαθεί ... τους Γερμανούς του προφεσόρους¨ . Από μικρό παιδί διάβαζα στην Γερμανία την "Bildzeitung" και τους ¨δημοκράτες¨ να βρίζουν τους ¨Κωλό - Σεΐχηδες¨ που πίνουν το αίμα τω λαών τους... Τούς Σεΐχηδες με τους οποίους έκαναν τις δουλειές τους , πούλαγαν τα όπλα τους και έπαιρναν σε εξευτελιστικές τιμές τα πετρέλαια που χρειαζόντουσαν για την ευημερία και το ¨οικονομικό τους θαύμα¨ ( που ζηλεύουμε εμείς ). Και πότε έβριζαν τους ¨Κωλο-Σεΐχηδες¨ ;;; Όταν σήκωναν κεφάλι ( η δεν αγόραζαν πολλά) και ζητούσαν αυξήσεις στις τιμές των πρώτων υλών ¨τους¨. Τότε θυμόντουσαν την ¨Χλιδή , τα χαρέμια και τα Παλάτια¨!!! Και για ποιον άλλο λόγο έβριζαν και βρίζουν τους ¨Διεφθαρμένους Προύχοντες του Περιφερειακού ¨3ου Κόσμου¨ ; Μα για να πείσουν τους λαούς τους ¨πως δεν φταίμε εμείς , δεν φταίει ο ιμπεριαλισμός μας , για την κατάντια τους , αλλά η ¨διεφθαρμένη αστική τους τάξη¨ . Έτσι παίζεται σήμερα το παιχνίδι συντηρητικών και ¨προοδευτικών¨ Γερμανών και των ¨Δυτικών¨ γενικότερα ενάντια στους Έλληνες αστούς . Όχι πως δεν είναι , αλλά αυτοί ας αλλάξουν πρώτα τις πολιτικές τους και τα δικά τους σκατά και ας αφήσουν τους λαούς ήσυχους να καθαρίσουν μόνοι τους ( είναι δική τους δουλειά και όχι της λεγόμενης -ύποπτης ¨διεθνούς¨ κοινότητας ) τους εκμεταλλευτές τους.

Samstag, 17. November 2012

Τα Κερκυραϊκά

Από φίλη εκπαιδευτικό πήρα ένα μέϊλ,  στο οποίο παρομοιάζει την σημερινή ελληνική κρίση με τα Κερκυραϊκά κατά την περίοδο του Μεγάλου Εμφυλίου, αυτού που τερμάτισε τελικώς το Αθηναϊκό Θαύμα.
Κατά την δική μου ωστόσο άποψη, με τα Κερκυραϊκά μπορεί κανείς να συγκρίνει τα σημερινά τεκταινόμενα της Συρίας, η οποία έχει οδηγηθεί σε ένα ανελέητο εμφύλιο, όχι από τις μεγάλες δυνάμεις της εποχής μας, αλλά από την μια υπερδύναμη, τις ΗΠΑ και τους «συνοδοιπόρους» της Σιωνιστές Ισραηλίτες.
 Παρακάτω το μέϊλ και λίγο παρακάτω το κείμενο της φιλολόγου Καίτης Βασιλάκου.

Αν απορούμε, πώς υπάρχει πιθανότητα να εξελιχθεί η σημερινή κατάσταση στην χώρα μας, όπου μεγάλα συμφέροντα κάθε είδους και προέλευσης βρήκαν ψαχνό (χρυσό, φυσικό αέριο, πετρέλαιο), την στιγμή που "δυστυχώς" αυτή η χώρα κατοικείται από Έλληνες, οι οποίοι έχουν την παράλογη απαίτηση να την θέλουν ανεξάρτητη κι ελεύθερη, η ιστορία, που έχει την κακή συνήθεια να επαναλαμβάνεται, μάς έχει δώσει ένα ακραίο και απολύτως απευκταίο παράδειγμα μέσα στο Γ' βιβλίο των Ιστοριών του Θουκυδίδη, παράγραφοι 70-82, τα γνωστά και ως "Κερκυραϊκά", τα οποία παρεμπιπτόντως αποτελούν και διδακτέα ύλη της Α΄Λυκείου. Δεδομένης μάλιστα της ανόδου της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ και του ύποπτου ρόλου της, αφού προκαλεί με ασύνετες ενέργειες τους μουσουλμανικής καταγωγής μετανάστες λαθρό ή μη στην χώρα μας, της πόλωσης που δημιουργείται ανάμεσα στους υποστηρικτές του ευρώ κι εκείνους της επιστροφής στην δραχμή και του γεγονότος πως εντελώς πρόσφατα και ξαφνικά ιδρύεται υπερεθνικό παρατηρητήριο κρίσης από το γνωστό ανθελληνικό αμερικανοισραηλινής προέλευσης ΕΛΙΑΜΕΠ, δημιουργούνται στο μυαλό συνειρμοί που θυμίζουν ανατριχιαστικά την ωμή παρέμβαση των Αθηναίων και των Λακεδαιμονίων στα εσωτερικά της Κέρκυρας, η οποία, αν και ήταν η τρίτη ισχυρότερη ναυτική δύναμη της εποχή της, δεν ήθελε να λάβει μέρος στον Πελοποννησιακό Πόλεμο υπερ κανενός από τους δύο μεγάλους αντιπάλους. Το κείμενο που ακολουθεί προέρχεται από το blog της Καίτης Βασιλάκου: http://ketivasilakou.blogspot.gr/

Τα Κερκυραϊκά (ή πώς μπορούμε οι Έλληνες να αλληλοεξοντωθούμε)

Με τον όρο «Κερκυραϊκά» εννοούμε τις πολιτικές αναστατώσεις και τον εμφύλιο πόλεμο που ξέσπασε στην Κέρκυρα κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου.

Πολλές θηριωδίες είχε αυτός ο πόλεμος –όπως άλλωστε όλοι οι πόλεμοι- τις οποίες ο Θουκυδίδης εξιστορεί με τη γνωστή βαρύθυμη ψυχραιμία του. Στα Κερκυραϊκά ωστόσο φαίνεται να ραγίζει κάπως αυτή η ψυχραιμία, γιατί ο ιστορικός αφήνεται να καταγράψει κάποιες απαισιόδοξες σκέψεις του, αυτές που οι φιλόλογοι θα χαρακτηρίσουν αργότερα ως «Παθολογία του πολέμου».(Βλ. σχετικό άρθρο "Η παθολογία του πολέμου", 17/10/11).

Εδώ λοιπόν θα δούμε πώς επεμβαίνουν στα εσωτερικά του νησιού οι μεγάλες δυνάμεις της εποχής, οι Αθηναίοι και οι Λακεδαιμόνιοι (μαζί με τους ισχυρούς συμμάχους τους Κορίνθιους), πώς τα δύο κόμματα του νησιού, το δημοκρατικό και το ολιγαρχικό, έρχονται σε λυσσαλέα σύγκρουση μεταξύ τους με τις πλάτες του ισχυρού συμμάχου του το καθένα και πώς μετά από αλλεπάλληλες μεταπτώσεις της εξουσίας από το ένα κόμμα στο άλλο η αντιπαράθεση καταλήγει σε γενική σφαγή.

Η Κέρκυρα δεν συμμετέχει στον Πελοποννησιακό Πόλεμο. Επειδή υπήρξαν παλιότερα κάποιες προστριβές με τη μητρόπολή της Κόρινθο, έχει συνάψει επιμαχία με την Αθήνα, μια δηλαδή αμυντική συμμαχία σε περίπτωση που κάποιος κάνει επίθεση στο νησί.

Διακόσιοι πενήντα Κερκυραίοι που είχαν συλληφθεί από τους Κορίνθιους παλιότερα, αφήνονται κάποια στιγμή ελεύθεροι να επιστρέψουν στο νησί τους με εγγύηση οχτακοσίων ταλάντων. Η εγγύηση ήταν για τα μάτια του κόσμου. Στην πραγματικότητα αυτοί οι Κερκυραίοι είχαν συνεννοηθεί με τους Κορίνθιους να φέρουν την Κέρκυρα στην Πελοποννησιακή Συμμαχία. Γυρίζοντας λοιπόν στο νησί έπιαναν χωριστά έναν- έναν Κερκυραίο και τον κουβέντιαζαν πώς να αποστατήσει η πόλη από τους Αθηναίους.

Τα αιματηρά γεγονότα ξεκινούν το 427 π Χ .

Ένα αθηναϊκό κι ένα κορινθιακό πλοίο με πρέσβεις καταπλέουν στο νησί και αρχίζουν οι συζητήσεις. Οι Κερκυραίοι επιλέγουν τελικά τη μέση οδό, να διατηρηθεί δηλαδή η επιμαχία με τους Αθηναίους και συγχρόνως να είναι φίλοι των Πελοποννησίων. Η απόφαση αυτή δεν αρέσει καθόλου στους ολιγαρχικούς Κερκυραίους.

Στην Κέρκυρα πρόξενος των Αθηναίων ήταν τότε ο Πειθίας, αρχηγός του δημοκρατικού κόμματος. Αυτοί οι διακόσιοι πενήντα που είχαν αφεθεί ελεύθεροι από τους Κορίνθιους τον καταγγέλλουν ότι θέλει να υποδουλώσει το νησί στους Αθηναίους. Ο Πειθίας παραπέμπεται σε δίκη και αθωώνεται. Με τη σειρά του καταγγέλλει πέντε αντιπάλους του, από τους πλουσιότερους ολιγαρχικούς, ότι έκοβαν πασσάλους από το τέμενος του Δία και του Αλκίνου, για να τους χρησιμοποιήσουν στα αμπέλια τους. Η πράξη αυτή εθεωρείτο ιεροσυλία και επέσυρε το πρόστιμο ενός στατήρα για κάθε πάσσαλο. Οι πέντε ολιγαρχικοί καταδικάζονται να πληρώσουν ένα μεγάλο ποσό, εφόσον έκοβαν πασσάλους για πολλά χρόνια και για να πετύχουν την καταβολή του σε δόσεις, καταφεύγουν ικέτες στους ναούς. Ο Πειθίας όμως πείθει τη βουλή να εφαρμόσει το νόμο.

Εκείνοι για να αποφύγουν να πληρώσουν, αλλά και επειδή είχαν πληροφορίες ότι με εισήγηση του Πειθία οι Κερκυραίοι θα έκαναν πλήρη συμμαχία με τους Αθηναίους, πήραν τα όπλα, μπήκαν απροειδοποίητα μέσα στη βουλή και σκότωσαν τον Πειθία και άλλους εξήντα περίπου βουλευτές και ιδιώτες. Με σημερινούς όρους οι ολιγαρχικοί έκαναν πραξικόπημα και έχουμε ήδη τους πρώτους νεκρούς, εξήντα βουλευτές και απλούς πολίτες του δημοκρατικού κόμματος.

Μετά τη σφαγή κάλεσαν σε συνέλευση τους Κερκυραίους και τους εξήγησαν πως ό,τι έγινε, ήταν προς το συμφέρον της πόλης. Διέλυσαν την επιμαχία με τους Αθηναίους, κήρυξαν την ουδετερότητα του νησιού και εξανάγκασαν τους πολίτες να επικυρώσουν τις αποφάσεις τους.

Εν τω μεταξύ στην Κέρκυρα κατέφθασε ένα κορινθιακό πλοίο με πρέσβεις των Λακεδαιμονίων, οι οποίοι ενημέρωσαν τους ολιγαρχικούς ότι έρχεται ναυτική βοήθεια στο νησί. Οι ολιγαρχικοί που ήταν τώρα στην εξουσία, πήραν αέρα και επιτέθηκαν κατά των δημοκρατικών. Στη μάχη που ακολούθησε, νίκησαν οι ολιγαρχικοί.

Την επομένη γίνεται πάλι μάχη και αυτή τη φορά νικούν οι δημοκρατικοί. Λίγο πριν νυχτώσει, οι ολιγαρχικοί εγκαταλείπουν τις θέσεις τους από φόβο ότι οι δημοκρατικοί θα τους εξοντώσουν όλους. Προηγουμένως έβαλαν φωτιά στην αγορά, στις κατοικίες και τα άλλα κτίσματα που υπήρχαν εκεί γύρω, έκαψαν ακόμα και τα δικά τους σπίτια, ώστε να δημιουργήσουν μια ασφαλή ζώνη γύρω τους. Έτσι κάηκαν πολλά εμπορεύματα και κινδύνεψε να καταστραφεί ολόκληρη η πόλη. Το κορινθιακό πλοίο φεύγει κρυφά.

Τώρα στα πράγματα βρίσκονται πάλι οι δημοκρατικοί.

Την άλλη μέρα έρχεται στο νησί για ενίσχυση των δημοκρατικών ο αθηναίος στρατηγός Νικόστρατος με δώδεκα πλοία και πεντακόσιους Μεσσήνιους οπλίτες. Επειδή τα πνεύματα ήταν πολύ οξυμμένα, ο Νικόστρατος προσπαθεί να συμβιβάσει τις δυο πλευρές. Οι ολιγαρχικοί που βρίσκονται σε μειονεκτική θέση, αναγκάζονται τελικά να υποχωρήσουν. Δέχονται να εισαχθούν σε δίκη οι δέκα πρωταίτιοι ολιγαρχικοί– που όμως δραπέτευσαν εν τω μεταξύ – και να συναφθεί πλήρης πλέον συμμαχία με την Αθήνα.

Τα πράγματα δείχνουν να ηρεμούν, οι δημοκρατικοί έχουν πάρει την εξουσία με τη βοήθεια των Αθηναίων και η Κέρκυρα ανήκει πλέον κανονικά στην Αθηναϊκή Συμμαχία. Ο Νικόστρατος ετοιμάζεται να αποπλεύσει, αφού κατάφερε να διευθετήσει την κατάσταση σύμφωνα με τα συμφέροντα της Αθήνας.

Οι δημοκρατικοί Κερκυραίοι όμως θέλουν να απαλλαγούν από μερικούς επικίνδυνους ολιγαρχικούς. Προτείνουν στο Νικόστρατο να αφήσει εκεί πέντε αθηναϊκά πλοία, για να μη μπορούν οι ολιγαρχικοί να κινηθούν ύποπτα και στη θέση τους να στείλουν εκείνοι πέντε κερκυραϊκά. Ο Νικόστρατος δέχεται και τότε οι δημοκρατικοί καλούν τους πολιτικούς τους αντιπάλους να μπουν ως πλήρωμα στα πέντε αυτά κερκυραϊκά πλοία. Αυτοί καταλαβαίνουν ότι θα καταλήξουν όμηροι στα χέρια των Αθηναίων και καταφεύγουν ως ικέτες στο ιερό των Διόσκουρων. Παρά τις διαβεβαιώσεις του Νικόστρατου ότι δεν κινδυνεύουν, δεν πείθονται και παραμένουν στο ιερό.

Τότε οι δημοκρατικοί με την πρόφαση ότι οι ολιγαρχικοί αρνούνται να φύγουν από την Κέρκυρα, επειδή έχουν ύποπτα σχέδια στο μυαλό τους, μπήκαν στα σπίτια τους, αφαίρεσαν τα όπλα τους και μερικούς που βρήκαν μέσα, ήταν έτοιμοι να τους σκοτώσουν, αν δεν τους εμπόδιζε ο ίδιος ο Νικόστρατος. Οι υπόλοιποι ολιγαρχικοί της πόλης, πάνω από τετρακόσια άτομα, κατέφυγαν έντρομοι στο Ηραίο. Οι δημοκρατικοί ανησύχησαν μήπως κάνουν πάλι κανένα πραξικόπημα και τους έπεισαν να τους μεταφέρουν έξω από την Κέρκυρα, στο νησάκι που ήταν απέναντι από το Ηραίο.

Τέσσερις ή πέντε μέρες αργότερα έχουμε νέα τροπή στα πράγματα. Καταπλέουν στο νησί προς ενίσχυση των ολιγαρχικών πενήντα τρία πλοία της αντίπαλης συμμαχίας, της Πελοποννησιακής.

Οι δημοκρατικοί τα χάνουν και αντιδρούν σπασμωδικά. Μολονότι οι Αθηναίοι τους συμβουλεύουν να τους αφήσουν πρώτα αυτούς να εκπλεύσουν και μετά να έρθουν κι εκείνοι με συγκεντρωμένα όλα τα πλοία τους, αυτοί επανδρώνουν όπως-όπως εξήντα πλοία και κάθε φορά που ετοιμαζόταν ένα πλοίο, το έστελναν εναντίον του εχθρού. Το αποτέλεσμα ήταν να βγαίνουν τα πλοία από το λιμάνι ασύνταχτα, δυο μάλιστα αυτομόλησαν αμέσως στον εχθρικό στόλο. Στα υπόλοιπα οι άνδρες είχαν αρχίσει τις συμπλοκές μεταξύ τους και επικρατούσε μεγάλη αναστάτωση. Βλέποντας οι Πελοποννήσιοι τι γινόταν στον κερκυραϊκό στόλο, παρέταξαν εναντίον του μόνο είκοσι πλοία. Με τα υπόλοιπα τριάντα τρία παρατάχθηκαν απέναντι στα δώδεκα αθηναϊκά πλοία, γιατί αυτά κυρίως φοβούνταν. (Στην ουσία τα αθηναϊκά πλοία ήταν δέκα, γιατί τα δύο από αυτά δεν ήταν πολεμικά, ήταν τα ιερά πλοία τους Σαλαμινία και Πάραλος). Στη ναυμαχία που ακολούθησε, νίκησε ο πελοποννησιακός στόλος.

Οι δημοκρατικοί Κερκυραίοι πανικοβάλλονται ακόμα περισσότερο. Φοβούνται ότι οι εχθροί θα κάνουν απόβαση στο νησί. Φοβούνται επίσης ότι θα ελευθερώσουν τους ικέτες ολιγαρχικούς που είναι απομονωμένοι στο νησάκι. Τους φέρνουν πάλι πίσω στο Ηραίο και παράλληλα βρίσκονται σε επιφυλακή.

Αλλά οι Πελοποννήσιοι δεν τόλμησαν να επιτεθούν. Πήραν τα δεκατρία κερκυραϊκά πλοία που είχαν αιχμαλωτίσει και απέπλευσαν στην απέναντι ακτή. Αποβιβάστηκαν στο ακρωτήριο Λευκίμμη και κατά την πάγια τακτική της εποχής, άρχισαν να καταστρέφουν τα αγροκτήματα που ανήκαν στους Κερκυραίους.

Εν τω μεταξύ οι δημοκρατικοί που περίμεναν από ώρα σε ώρα την απόβαση των Πελοποννησίων, άρχισαν τις διαπραγματεύσεις με τους ικέτες και τους άλλους ολιγαρχικούς και μερικούς τους έπεισαν να μπουν σε πλοία. Μάλιστα παρά τη σύγχυσή τους ετοίμασαν και άλλα τριάντα πλοία και ήταν σε αναμονή.

Η κατάσταση όμως άλλαξε πάλι άρδην μέσα στη νύχτα.

Ο πελοποννησιακός στόλος πήρε σήμα με τις φρυκτωρίες (φωτεινά σήματα) ότι έρχονται από τη Λευκάδα εξήντα αθηναϊκά πλοία με στρατηγό τον Ευρυμέδοντα και έφυγε άρον-άρον από την Κέρκυρα, γιατί στη θάλασσα οι Αθηναίοι ήταν ανίκητοι. Ο Ευρυμέδων καταφθάνει στην Κέρκυρα με τα εξήντα πλοία του, με τα οποία ενώνονται και τα δώδεκα του Νικόστρατου, και αναλαμβάνει την αρχηγία του αθηναϊκού στόλου. Με τις πλάτες των Αθηναίων οι δημοκρατικοί της Κέρκυρας νιώθουν τώρα πανίσχυροι.

Στο νησί εξαπλώνεται ο απόλυτος τρόμος.

Ο Νικόστρατος που ήταν διαλλακτικός είχε προσπαθήσει να συμβιβάσει τις δυο πλευρές. Ο Ευρυμέδων είχε άλλη γραμμή, δεν ήταν υπέρ της συμφιλίωσης. Η βουβή ανοχή του έπαιξε μεγάλο ρόλο στη σφαγή που ακολούθησε. Είναι επίσης πολύ πιθανό να έχασαν οι ηγέτες των δημοκρατικών τον έλεγχο του πλήθους που φέρθηκε με εκδικητική μανία εκείνες τις μέρες της σφαγής.

Οι δημοκρατικοί βγήκαν από το λιμάνι με τα τριάντα πλοία που είχαν επανδρώσει και περιέπλεαν γύρω- γύρω το νησί. Όποιους ολιγαρχικούς έπιαναν να προσπαθούν να διαφύγουν από τη θάλασσα, τους σκότωναν επί τόπου. Όσους ολιγαρχικούς είχαν πείσει προηγουμένως να μπουν στα πλοία, τους έβγαλαν και τους εκτέλεσαν κι αυτούς. Πήγαν μετά στο Ηραίο και έπεισαν περίπου πενήντα άτομα από τους ικέτες που βρίσκονταν εκεί, να περάσουν από δίκη. Τους δίκασαν και τους καταδίκασαν όλους σε θάνατο. Οι ικέτες που είχαν μείνει στο Ηραίο, κατάλαβαν ότι τους περίμενε όλους ατιμωτικός και βασανιστικός θάνατος και προτίμησαν να σκοτώσουν ο ένας τον άλλον μέσα στο ιερό. Μερικοί απαγχονίστηκαν από τα δέντρα και ο καθένας τερμάτισε τη ζωή του όπως μπορούσε.

Επί επτά μέρες, όσες έμεινε ο Ευρυμέδων με τον αθηναϊκό στόλο στο νησί, οι Κερκυραίοι σκότωναν όσους συμπολίτες τους θεωρούσαν εχθρούς με την πρόφαση ότι ήθελαν να καταλύσουν το δημοκρατικό πολίτευμα. Μερικοί έχασαν τη ζωή τους από τους προσωπικούς τους εχθρούς, άλλοι από τους οφειλέτες τους, στους οποίους είχαν δανείσει χρήματα. Όπως επί λέξει λέει ο Θουκυδίδης: «Κάθε είδους φόνοι διεπράχθησαν και τίποτα δεν παραλείφθηκε που να μην έγινε κι ακόμη περισσότερα από όσα συνηθίζονται σε τέτοιες περιστάσεις. Γιατί και πατεράδες σκότωναν τα παιδιά τους και από τα ιερά αποσπούσαν με τη βία τους ικέτες και τους σκότωναν κοντά σ΄ αυτά και μερικοί άλλοι κλείστηκαν με περιφερειακό τοίχο μέσα στο ιερό του Διονύσου και πέθαναν εκεί».

Η τραγωδία θα μπορούσε να τελειώσει εδώ. Έχει όμως και μια μικρή συνέχεια εξίσου σκληρή.

Πεντακόσιοι ολιγαρχικοί είχαν καταφέρει να περάσουν στα απέναντι ηπειρωτικά παράλια και εξορμώντας αποκεί λεηλατούσαν το νησί. Αργότερα, αφού ζήτησαν μάταια τη βοήθεια Λακεδαιμονίων και Κορινθίων, αποβιβάστηκαν στο νησί, έκαψαν τα πλοία τους, ώστε να μην έχουν ελπίδα διαφυγής, ανέβηκαν στο όρος Ιστώνη και εκεί κατασκεύασαν τείχος. Εξορμώντας από το οχυρό τους μπόρεσαν να κυριαρχήσουν σε ένα μέρος του νησιού.

Το 425 π.Χ. (δυο χρόνια δηλαδή μετά τη σφαγή), καθώς ο αθηναϊκός στόλος κατευθυνόταν στη Σικελία, έκανε στάση στην Κέρκυρα. Οι στρατηγοί Ευρυμέδων και Σοφοκλής (όχι ο ποιητής) μαζί με τους δημοκρατικούς Κερκυραίους κατέλαβαν το οχυρό της Ιστώνης και ανάγκασαν τους ολιγαρχικούς να παραδοθούν με τη συμφωνία να καταθέσουν τα όπλα τους και να δεχτούν ό,τι θα αποφάσιζε γι αυτούς ο αθηναϊκός δήμος. Μέχρι να βγει η απόφαση, μεταφέρθηκαν στο νησάκι Πτυχία υπό τον όρο ότι η συμφωνία θα ακυρωνόταν, αν κανείς δραπέτευε αποκεί.

Όμως οι ηγέτες των δημοκρατικών ήθελαν να απαλλαγούν οριστικά από τους αντιπάλους τους και ανησυχούσαν μήπως οι Αθηναίοι τούς χάριζαν τη ζωή. Τους παγίδεψαν λοιπόν ύπουλα στέλνοντάς τους κάποιους παλιούς τους φίλους, οι οποίοι τάχα εμπιστευτικά τους αποκάλυψαν ότι οι Αθηναίοι σκόπευαν να τους παραδώσουν στους δημοκρατικούς Κερκυραίους και γι αυτό ήταν καλύτερο να δραπετεύσουν. Είχαν μάλιστα αυτοί έτοιμο ένα πλοίο. Υπήρχε τέτοιο μίσος ανάμεσα σε δημοκρατικούς και ολιγαρχικούς που οι τελευταίοι δεν είχαν καμιά αμφιβολία τι τους περίμενε, αν έπεφταν στα χέρια των δημοκρατικών. Κάποιοι λοιπόν που το πίστεψαν, μπήκαν στο πλοίο. Το πλοίο συνελήφθη, όπως ήταν σχεδιασμένο, και η συμφωνία με τους Αθηναίους ακυρώθηκε. Οι Αθηναίοι παρέδωσαν τους ολιγαρχικούς στους δημοκρατικούς.

Στο σημείο αυτό ο Θουκυδίδης κατηγορεί τους αθηναίους στρατηγούς ότι έπαιξαν ρόλο στη μηχανορραφία. Επειδή επρόκειτο να συνεχίσουν το ταξίδι τους στη Σικελία, οι ολιγαρχικοί θα μεταφέρονταν στην Αθήνα από άλλους και εκείνοι θα έχαναν τη δόξα που εδικαιούντο. Προκειμένου να μη συμβεί αυτό, προτίμησαν να θυσιάσουν τους αιχμαλώτους τους.

Οι ολιγαρχικοί κλείστηκαν σ’ ένα μεγάλο οίκημα μέσα στην πόλη. Οι δημοκρατικοί τούς έβγαζαν δεμένους ανά είκοσι και τους περνούσαν μεταξύ δύο στοίχων οπλιτών, οι οποίοι τους χτυπούσαν ή τους έριχναν μαχαιριές, αν έβλεπαν ανάμεσά τους κάποιο προσωπικό τους εχθρό. Δίπλα τους βάδιζαν άλλοι που μαστίγωναν όποιον προχωρούσε αργά. Εξήντα άνδρες έχασαν με αυτό τον τρόπο τη ζωή τους, ενώ οι άλλοι που ήταν μέσα στο οίκημα νόμιζαν ότι τους έβγαζαν για να τους μεταφέρουν κάπου αλλού. Όταν τελικά κατάλαβαν τι συνέβαινε, επικαλέστηκαν την παρέμβαση των Αθηναίων και ζήτησαν να τους σκοτώσουν τουλάχιστον εκείνοι. Από το οίκημα αρνήθηκαν να βγουν. Οι δημοκρατικοί δεν παραβίασαν τις πόρτες. Ανέβηκαν στη στέγη, άνοιξαν μια τρύπα και αποκεί τους έριχναν βέλη και κεραμίδια μέχρι που τους σκότωσαν όλους.

Γράφει κατά λέξη ο Θουκυδίδης:

«Κι εκείνοι (οι ολιγαρχικοί) προφυλάσσονταν όπως μπορούσαν και πολλοί σκοτώνονταν μεταξύ τους, άλλοι μπήγοντας στο λαιμό τους τα βέλη που τους έριχναν, άλλοι απαγχονιζόμενοι με σκοινιά που έπαιρναν από κάποια κρεβάτια που υπήρχαν εκεί κι άλλοι με λουρίδες που έφτιαξαν από τα ρούχα τους. Και μέσα στη νύχτα εξοντώθηκαν όλοι με κάθε τρόπο φονευόμενοι είτε μεταξύ τους είτε από αυτούς που τους χτυπούσαν από πάνω. Όταν ξημέρωσε, οι Κερκυραίοι πέταξαν σωρηδόν τα πτώματα σε άμαξες και τα έβγαλαν έξω από την πόλη. Όσες γυναίκες συνέλαβαν μέσα στο τείχος, τις πούλησαν σκλάβες».





Θουκ. Γ, 71-81, 85 και Δ, 46-48.






Dienstag, 13. November 2012

Τρίτη και 13, φτύστε τον κόρφο σας!

Σήμερα Τρίτη και 13, θα φτύσω τρεις φορές τον κόρφο μου και θα κάνω τρεις βόλτες γύρω από την εαυτή μου, για να μην ζήσουν τα παιδιά μου σε ένα ισλαμικό Μεσαίωνα. Σε έναν Μεσαίωνα, που ο Χριστιανικός θα μοιάζει με εποχή ασυδοσίας και έκλυσης  ηθών!

Η θρησκεία μας καθορίζει, είτε είμαστε άθεοι είτε όχι. Είμαστε χριστιανοί, ακόμα και όταν είμαστε δηλωμένοι άθεοι γράφει ο Λυκ Φερύ – και όχι μόνο – στο τελευταίο του βιβλίο «η επανάσταση της αγάπης». Η θρησκεία περιορίζει ή οδηγεί τη σκέψη μας, την καθημερινότητα μας, τους έρωτές μας, γενικά τη ζωή μας σε όλες τις φάσεις της. Ο πολιτισμένος κόσμος, θεωρεί όλες τις θρησκείες ισότιμες και η ανεξιθρησκία είναι εγγραμμένη στα συντάγματα όλων των κρατών. Ωστόσο, καλό είναι να κοιτάμε τι σημαίνει ανεξιθρησκία για μας και τις για κάποιους άλλους.

Διαβάστε και φρίξτε!

Βέλγιο: «Η κοινωνία δεν είναι ακόμα έτοιμη. Θα έπρεπε να κόψουμε πάρα πολλά χέρια»" 

Redouane Ahrouch, κόφτε φάτσα
Redouane Ahrouch
Η Ισλαμοφοβία αποτελεί μια ρατσιστική αντίληψη που υποδαυλίζει το μίσος και πρέπει να καταπολεμηθεί, σήμερα θα το αποδείξω.
 Το νέο κόμμα «Ισλάμ» κέρδισε δύο έδρες στις δημοτικές εκλογές στις Βρυξέλλες (Anderlecht και Molenbeek), και ήδη η ανησυχία των πολιτών αυξάνεται. Ισλαμοφοβικές ομάδες ήδη ξεκίνησαν να μαζεύουν υπογραφές, ζητώντας την ακύρωση των εκλογών. Απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων των εφημερίδων La Dernière Heure (1) και La Libre Belgique (2), ο Redouane Ahrouch, ο οποίος, θα πρέπει να το υπενθυμίσουμε, εκλέχτηκε δημοκρατικά, ήθελε να ησυχάσει τον βέλγικο πληθυσμό: «Με δύο εκλεγμένους σε 685 στη Περιφέρεια των Βρυξελλών, δεν καταλαβαίνω πώς μπορεί να τρομοκρατήσουμε τον κόσμο. Νομίζω ότι είναι η λέξη Ισλάμ που προκαλεί το φόβο».

Redouane Ahrouch: «Το Ισλάμ πάσχει από κακή εικόνα. Αλλά είμαστε δημοκράτες. Το Ισλάμ σημαίνει να αλλάξουν οι νοοτροπίες, να είσαι σε διάλογο. Δεν είμαι εγώ που θα αλλάξω την πολιτική του δήμου».  «Θέλουμε να εξηγήσουμε τον νόμο του Θεού. Θέλουμε να θεσπίσουμε τον νόμο της Σαρίας μετά από δημοψήφισμα σε 10-15 ή 20 χρόνια. Φυσικά, είναι πολύ νωρίς ακόμα. Η κοινωνία δεν είναι έτοιμη. Θα έπρεπε να κόψουμε πάρα πολλά χέρια».
 Όταν εμφανίστηκε στον κατάλογο του ισλαμικού κόμματος Noor, το 2009, το πρόγραμμα του, το οποίο κληρονόμησε το Κόμμα Ισλάμ, ήδη προέβλεπε:
- την επιστροφή της θανατικής ποινής για «αποτρόπαια» εγκλήματα
- την απαγόρευση της ανάμιξης των φύλων σε ορισμένους δημόσιους χώρους, όπως σχολεία ή ς πισίνες,
- την δυνατότητα να παντρεύονται οι έφηβοι.

 Redouane Ahrouch: «Έχουμε σήμερα μια άλλη πιο ρεαλιστική στρατηγική. Τότε ήταν ίσως υπερβολικά φιλόδοξο.»  «Αν ο γάμος (των έφηβων κοριτσιών) γίνεται με τη συγκατάθεση των γονέων είναι μια θετική εξέλιξη. Θα μπορούσε να είναι ένα καλό πράγμα, αντί για την προώθηση των χαπιών ελέγχου των γεννήσεων από την ηλικία των 12 ετών. Δεν πρόκειται προφανώς να προωθήσουμε τον γάμο των κοριτσιών με ηλικιωμένους άνδρες». Δεν είναι αυτές οι προτάσεις κοινής λογικής, σύμφωνες με τη Σαρία; Δεν είναι αυτές η απόδειξη της κακής κατάφωρης πίστης της ισλαμοφοβίας; Υπάρχει έστω και μια λέξη σε αυτό το πρόγραμμα που να αποδεικνύει ότι το Ισλάμ δεν είναι θρησκεία της ανοχής, της ειρήνης και της αγάπης; Όχι, καμία λέξη! Άλλωστε, ξέρετε πραγματικά τι περιέχει η Σαρία; Πρόκειται για κανόνες κοινωνικής ζωής προς όφελος όλων, όπως:
ο λιθοβολισμός των μοιχαλίδων για να διατηρηθεί το οικογενειακό κύτταρο,
η φορολογία και η ταπείνωση των Εβραίων και των Χριστιανών οι οποίοι δεν επιλέγουν να ασπαστούν το Ισλάμ - αφού το Ισλάμ είναι ανεκτικό προς τις άλλες θρησκείες και δεν απαιτεί από τους πιστούς να αποκηρύξουν τη θρησκεία τους,
το κρέμασμα των ομοφυλόφιλων,
καθώς και η απαγόρευση για τις γυναίκες να βγαίνουν έξω στο δρόμο ντυμένες άτακτα, ώστε να μην παρασύρουν τους άνδρες να αμαρτάνουν. 

© Jean-Patrick Grumberg για www.Dreuz.info 
Παραπομπές:
1) http://www.dhnet.be/regions/ bruxelles/article/413419 / γιατί-το-κόμμα-Ισλάμ-είναι- το-peur.html
(2) http://www.lalibre.be/actu/politique-belge/article/775171/pourquoi-le-parti-islam-fait-il-peur.html

 Πηγή 

Γελάστε, όλοι εσείς που θεωρείτε την προστασία της Χριστιανικής Θρησκείας, μισαλλοδοξία και όχι αυτοπροστασία.

Χι χι χι, ας καγχάσω όλους αυτούς που θέλουν την Τουρκία στην ΕΥρώπη και μερικούς μιναρέδες στο Σϋνταγμα και στην Ακαδημεία Πλάτωνος.
Από τον "Ινφογνομων" 

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...