Sonntag, 31. März 2013

Ένας άλλος Steven μετά τον Runciman

Λίγοι Ελληνες θα μίλαγαν σαν τον καθηγητή Steven Plaut, όπως ακριβώς λίγοι Ελληνες γράφουν σαν τον Steven Runciman.

Το γεγονός ότι δεν υπάρχουν παρά ελάχιστοι Steven στην χώρα μας έχει να κάνει με την κυβερνώσα αριστερά που μας έτυχε και αυτή, όπως όλες οι άλλες συμφορές που δέρνουν την Πατρίδα μας εδώ και πολλές δεκαετίες.


Τουλάχιστον, ας χαρούμε τα έξω από τα δόντια λόγια του άλλου Steven Plaut


Ανοικτή Επιστολή από τον καθηγητή Στίβεν Πλωτ* προς τον Ερντογάν - Μια απολογία του ισραηλινού λαού προς την Τουρκία

Nouvelles d'Arménie (Αρμενία) (μτφ. Κριστιάν)

Το στολίδι του κόσμου, όπως ήταν πριν την αρπαγή του. Χωρίς τους μισητούς μιναρέδες
"Είναι καιρός η Κωνσταντινούπολη να επιστραφεί στους αληθινούς της κληρονόμους και νόμιμους ιδιοκτήτες, τον ελληνικό λαό."


Αγαπητέ κ. Πρωθυπουργέ:
Εκ μέρους του ισραηλινού λαού, θέλω να σας ζητήσω συγγνώμη για τη δειλία και την ανεξιχνίαστη βλακεία του πρωθυπουργού του Ισραήλ. Όπως γνωρίζετε, αυτό το Σαββατοκύριακο, ο Μπενιαμίν Νετανιάχου, σας ζήτησε «συγνώμη» επειδή το Ισραήλ αμύνθηκε κατά γενοκτόνων τρομοκρατών οι οποίοι επιτέθηκαν σε Ισραηλινούς στρατιώτες, που ήταν οπλισμένοι μόνο με πυροβόλα όπλα με χρώμα όταν επιβιβάστηκαν στο πλοίο του τρομοκρατικού «στολίσκου» που μας στείλατε για να αμφισβητήσετε το ναυτικό αποκλεισμό του Ισραήλ κατά του θύλακα της Χαμάς στη Γάζα.

Ο Νετανιάχου μίλησε μόνο για τον εαυτό του, όταν σας ζήτησε συγγνώμη, διότι το Ισραήλ αμύνεται και προστατεύει τον λαό του μόλις δύο γενιές μετά το Ολοκαύτωμα. Δεν αντιπροσωπεύει κανέναν σε αυτή τη χώρα όταν πρόκειται για αυτή τη «συγνώμη». Κανείς άλλος στη χώρα, με την εξαίρεση κάποιων ριζοσπαστικών αντι-ισραηλινών αριστερών της ακαδημαϊκής κοινότητας, αποδέχεται να ζητήσει το Ισραήλ συγγνώμη επειδή υπεράσπισε τους κάτοικους του.


Πράγματι, εξ ονόματος όλων των ΑΛΗΘΙΝΩΝ Ισραηλινών, θα ήθελα να σας ζητήσω συγγνώμη για το γεγονός ότι μόνο εννέα τρομοκράτες σκοτώθηκαν από τους Ισραηλινούς στρατιώτες στο πλοίο του στολίσκου, ενώ Ισραηλινοί στρατιώτες ήταν θύματα της επίθεσης από τρομοκράτες τουρκικής υπηκοότητας και άλλους. Θέλω να σας ζητήσω συγγνώμη για το γεγονός ότι οι Ισραηλινοί δεν τορπίλισαν και βύθισαν τα τρομοκρατικά πλοία που προσπαθούσαν να σπάσουν τον αποκλεισμό και συνεπώς να παρέχουν βοήθεια στους ναζί της Χαμάς.
Επιμένω να σας ζητήσω συγγνώμη για το γεγονός ότι το Ισραήλ έχει έναν πρωθυπουργό ο οποίος είναι τόσο ανήμπορος, μουδιασμένος, και αποκομμένος από την εβραϊκή ιστορία, στο σημείο που σκοπεύει να αγοράσει μερικές στιγμές διπλωματικής ησυχίας με έναν μουσουλμάνο επιτιθέμενο, ντροπιάζοντας όλη τη χώρα του με μια «συγγνώμη» προς την Τουρκία, πραγματοποιώντας μία από τις πιο επαίσχυντες πράξεις που διαπράχθηκε ποτέ από έναν Εβραίο στην ιστορία, και όλα αυτά λίγες ώρες μόλις πριν από την εβραϊκή γιορτή της εθνικής απελευθέρωσης, το Πάσχα.


Περεταίρω, νομίζω ότι το Ισραήλ χρεωστάει μια συγγνώμη για το γεγονός ότι δεν έκανε περισσότερο για να προσελκύσει την προσοχή του κόσμου για την παράνομη κατοχή και την καταστροφή από την Τουρκία του κοσμήματος που λέγεται Κύπρος, της πόλης της Αμμοχώστου.
Το Ισραήλ δεν είπε τίποτα, όταν η Τουρκία κατάκτησε το 40% της Κύπρου και μετέφερε δεκάδες χιλιάδες παράνομους εποίκους από τον δικό της πληθυσμό στο νησί.
Για αυτή τη σιωπή, σας ζητώ συγγνώμη.
Και αφού περάσατε τόσες ώρες τα τελευταία χρόνια για να καταγγείλετε το Ισραήλ ως κατακτητή, νομίζω ότι το Ισραήλ πρέπει να ζητήσει συγγνώμη από όλο τον κόσμο επειδή δεν βοήθησε στο να τερματιστεί η παράνομη τουρκική κατοχή της μεγάλης πρωτεύουσας της αρχαίας Ελλάδας, της Κωνσταντινουπόλεως, σήμερα υπό την παράνομη σαρακηνή κατοχή που συνεχίζεται για πάρα πολύ καιρό. Είναι καιρός η Κωνσταντινούπολη να επιστραφεί στους αληθινούς της κληρονόμους και νόμιμους ιδιοκτήτες, τον ελληνικό λαό.



Ο καθ. Steven Plaut

Είναι λιγότερο από εκατό χρόνια που αυτή η πόλη, επιπλέον από την Σμύρνη και άλλες πόλεις ελληνικής καταγωγής είχαν σχεδόν απελευθερωθεί από τους Έλληνες, ας ήταν μόνο για να μπλοκαριστούν τελικά από τους Τούρκους στρατιωτικούς επιτιθέμενους: τους δολοφόνους της μαζικής δολοφονίας των Αρμένιων.


Συνεπώς, κ. Πρωθυπουργέ, όπως το βλέπετε, φοβάμαι ότι όντως οι Ισραηλινοί χρωστάνε μερικές συγνώμες προς όλον τον κόσμο.


Εκ μέρους των μη- μικρόψυχων πολιτών του Ισραήλ, διατελώ,
Μετά τιμής,


Καθηγητής Στίβεν Πλωτ


*Ο Στίβεν Πλωτ είναι Αμερικανός με ισραηλινή καταγωγή, καθηγητής Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο της Χάιφα και συγγραφέας


Nouvelles d'Arménie

Ένας άξιος καπετάνιος

Μακάρια να κυβερνιόταν και η Ελλάδα έτσι.

Ο καπετάνιος κρατάει το πλοίο με τις προπέλες του όχι με τα σχοινιά του ή την άγκυρα. Έχει ρίξει σχοινί  στην σοφράνο μεριά, όπου το σχοινί είναι άχρηστο σε κανονικές συνθήκες. Όμως πιλοτάρει το πλοίο αντίθετα και το σχοινί του κρατάει το κόντρα. Λύνοντας το σχοινί είναι αμέσως ελεύθερος να φύγει. Έχει επίσης πάει όσο πιο κοντά στο πέλαγος μπορεί, για να μην τον ρίξουν τα κύματα στην ξηρά.

Εγώ, πάντως μόνο που το κοίταγα είχα κατουρηθεί από τον φόβο μου.


Freitag, 29. März 2013

Πολλών κακών μύρια έπονται.

Η Κύπρος είναι στην δεινότερη θέση μετά το 1974.
Η Ελλάδα στην θέση λίγο πριν το 1922.
Μας Κυβερνάνε ανίκανοι, κλέφτες, ληστές και προδότες.
Η πείνα χτυπάει κάθε δεύτερη οικογένεια.
Παιδιά λιποθυμούν στα σχολεία γιατί έχουν μέρες να βάλουν μια μπουκιά ψωμί στο στόμα τους.
Στις Σκουριές συντελείται ένα απίστευτο οικολογικό έγκλημα, ενώ ανοιχτά κάποιοι πούλησαν 800 χιλιάδες τόνους χρυσάφι για μόλις 32 εκατομμύρια και κράτησαν για μας το κυάνιο.  (Οι αριθμοί λίγο στο περίπου, αλλά η ουσία δεν αλλάζει).
Τα σπίτια μας κινδυνεύουν να τα πάρουν οι τράπεζες, αφού τα χαράτσια δεν έχουμε να τα πληρώσουμε
Οι λίγες οικονομίες που έχουμε στην τράπεζα, κινδυνεύουν να κουρευτούν.

Το σύνθημα τι σου λέει; Εργάτες ενωμένοι ποτέ νικημένοι.
Τους εαυτούς τους κοροϊδεύουν ή το σύμπαν ολόκληρο.
Αλλά, δείτε τους εργατοπατέρες μας, για ποιόν λόγο διαδηλώνουν:

Αντιρατσιστικό συλλαλητήριο διοργανώνει το Σάββατο στις 14.00 το μεσημέρι στην Ομόνοια-με αφορμή την παγκόσμια μέρα του ΟΗΕ κατά του ρατσισμού- το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Αθηνών με τη συμμετοχή και της Γ.Σ.Ε.Ε..

Την ίδια ώρα και το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης οργανώνει αντιρατσιστική διαδήλωση στο Άγαλμα Βενιζέλου.


Ούτε μια λέξη για την Κύπρο. Να σώσουμε τους παράνομους μετανάστες που μας τους κουβάλησε η τούρκικη μαφία. 

Καημένη Πατρίδα, μήπως σου αξίζουν αυτά που παθαίνεις;

Κύπρος: μεταξύ έρωτα και μίσους

Αυτή είναι μια άλλη όψη της κρίσης:

Το κυπριακό πιόνι

Τιερί Μεϊσάν από τη Μόσχα για την Al-Watan (Συρία) (μτφ. Κριστιάν)

Εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η κυπριακή χρηματοπιστωτική κρίση δεν μοιάζει με καμία άλλη.
Για πρώτη φορά, βάλθηκαν ιδρυτικές αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό το ρήγμα ανοίγει μια διαδικασία πολιτικής αποσύνθεσης η οποία θα είναι δύσκολο να σταματήσει. Για τον Τιερί Μεϊσάν, πρόκειται για μια επιλογή της Ουάσιγκτον, ήτοι να ευνοήσει την σύλληψη κεφαλαίων προκειμένου να επιλύσει τη δική της οικονομική κρίση, αντί να συντηρήσει μια δομημένη πολιτική οργάνωση της ζώνης επιρροής της.

Η Ουάσιγκτον έσπευσε να χρησιμοποιήσει την κυπριακή οικονομική κρίση για να εφαρμόσει την στρατηγική της σύλληψης κεφαλαίων που περιέγραψα πριν από τρεις εβδομάδες σε αυτή τη στήλη [ 1 ].

Με τη βοήθεια της διευθύντριας του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Αμερικανίδας Κριστίν Λαγκάρντ, αμφισβήτησαν το απαραβίαστο της ιδιωτικής ιδιοκτησίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και προσπάθησαν να κατασχέσουν το ένα δέκατο των τραπεζικών καταθέσεων, δήθεν για να διασωθεί η κυπριακή εθνική τράπεζα που επηρεάζεται από την ελληνική κρίση.

Είναι αυτονόητο ότι ο ανακοινωμένος σκοπός δεν είναι παρά προσχηματικός, διότι μακριά από την επίλυση του προβλήματος, αυτή η κατάσχεση, αν επρόκειτο να εφαρμοστεί, δεν θα μπορούσε παρά μόνο να την επιταχύνει. Απειλούμενα, τα επιμένοντα κεφάλαια θα εγκατέλειπαν το νησί προκαλώντας την κατάρρευση της οικονομίας του.

Η μόνη πραγματική λύση θα ήταν να ακυρώσει τα χρέη, προβλέποντας τα έσοδα της εκμετάλλευσης του κυπριακού φυσικού αερίου. Θα ήταν τόσο πιο λογικό όσο αυτό το φθηνό φυσικό αέριο θα ενίσχυε την οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αλλά η Ουάσιγκτον αποφάσισε αλλιώς. Οι Ευρωπαίοι καλούνται να συνεχίσουν να αγοράζουν την ενέργειά τους σε υψηλές τιμές από τη Μέση Ανατολή, ενώ αυτό το φθηνό φυσικό αέριο προορίζεται να τροφοδοτήσει την ισραηλινή οικονομία.

Για να αποκρυφτεί ο αποφασιστικός ρόλος της Ουάσιγκτον, αυτή η τραπεζική ληστεία δεν παρουσιάζεται ως απαίτηση του ΔΝΤ, αλλά ως απαίτηση μιας τρόικα, που συμπεριλαμβάνει την ΕΕ και την ΕΚΤ. Υπό αυτό το πρίσμα, η κατάσχεση αντικαταστήσει μια υποτίμηση που είναι αδύνατη λόγω της ένταξης στη ζώνη του ευρώ. Εκτός από το ότι στη περίπτωση της Κύπρου, η υποτίμηση δεν είναι μια πολιτική της Λευκωσίας, αλλά ένα τελεσίγραφο από τον επικεφαλής της ΕΚΤ, Mario Draghi, πρώην διευθυντή του ευρωπαϊκού τμήματος της Goldman Sachs, η οποία είναι ακριβώς ο κύριος πιστωτής της Κύπρου.

Η κ. Lagarde, η πρώην νομική σύμβουλος του στρατιωτικού-βιομηχανικού συμπλέγματος των ΗΠΑ, δεν προσπαθεί να υπονομεύσει την Κύπρο, αλλά να σπείρει πανικό στα κεφάλαια που σταθμεύονται στην Ευρώπη και να τα καθοδηγήσει στη Wall Street για να αναζωογονήσουν το αμερικανικό χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Γιατί να τα βάλει με αυτό το νησί; Επειδή είναι ένα από τα λίγα φορολογικά καταφύγια που παραμένουν στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης και επειδή οι ​​καταθέσεις είναι κυρίως ρωσικές.

Γιατί να το κάνει τώρα; Επειδή οι ​​Κύπριοι έκαναν το λάθος να εκλέξουν νέο πρόεδρο τον Αμερικανό Νίκο Αναστασιάδη.

Ακολούθησαν έτσι τα βήματα των Ελλαδιτών που, θύματα της ίδιας αμερικανικής αυταπάτης, είχαν εκλέξει ως πρωθυπουργό τον Αμερικανό Γεώργιο Παπανδρέου.

Αυτό το μικρο-μαγείρεμα στράφηκε όμως άσχημα. Το κυπριακό κοινοβούλιο απέρριψε ομόφωνα την δημευτική φορολόγηση των τραπεζικών καταθέσεων.

Και εδώ υπάρχει ένα φαινομενικό παράδοξο.

Η φιλελεύθερη κυβέρνηση ήθελε να κρατικοποιήσει το ένα δέκατο των κεφαλαίων, ενώ το κομμουνιστικό Κοινοβούλιο υπερασπίζεται την ιδιωτική περιουσία. Είναι επειδή αυτή η εθνικοποίηση δεν θα γινόταν προς όφελος της εθνικής κοινότητας, αλλά υπέρ του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Οι φιλικές συμβουλές έγιναν ως εκ τούτου απειλές.

Μιλάνε να αποκλειστεί η Κύπρος από τη ζώνη του ευρώ, αν οι εκπρόσωποι του λαού επιμείνουν στην άρνησή τους.

Και όμως, αυτό είναι σχεδόν αδύνατο.

Οι συνθήκες σχεδιαστήκαν έτσι ώστε η ζώνη του ευρώ αποτελεί ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή.

Δεν είναι δυνατόν να φύγεις από μόνος του, ούτε να σε αποκλείσουν, εκτός αν φύγεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ωστόσο, αυτή η επιλογή, η οποία δεν είχε προβλεφτεί από τους νονούς της νύχτας, φοβίζει τη Ουάσιγκτον.

Αν το νησί έβγαινε εκτός Ένωσης, θα το αγόραζε η Μόσχα για δέκα δισεκατομμύρια δολάρια.
Θα ήταν το χειρότερο παράδειγμα: ένα κράτος της Δύσης να ενωθεί με τη ρωσική σφαίρα επιρροής, σε αντίθεση με ό, τι έχουμε ζήσει από την πτώση της ΕΣΣΔ. Είναι σίγουρο ότι θα ακλούθησαν τα άλλα βαλκανικά κράτη, αρχής γενομένης από την Ελλάδα.

Για την Ουάσιγκτον, αυτό το καταστροφολογικό σενάριο πρέπει να αποφεύγεται με κάθε κόστος.

Πριν από λίγους μήνες, ήταν αρκετά το State Department να βήξει ελαφρά για να παραιτηθεί η Αθήνα της πώλησης του ενεργειακού τομέα της στη Μόσχα.

Αυτή τη φορά, όλα τα μέσα, ακόμα και τα πιο αντιδημοκρατικά, θα χρησιμοποιηθούν εναντίον των Κυπρίων, εάν αντισταθούν.

Η Ρωσία προσποιείται ότι δεν ενδιαφέρεται.

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν παραμέλησε τις συμφέρουσες προσφορές επενδύσεων που έγιναν από την κυβέρνηση Αναστασιάδη.

Ο λόγος είναι ότι δεν προτίθεται να σώσει τους Ρώσους ολιγάρχες που είχαν κρύψει τα χρήματά τους στο νησί, ούτε την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία τους βοηθήσε στην οργάνωση της φοροδιαφυγής τους.

Πίσω από τη σκηνή, διαπραγματεύτηκε μια μυστική συμφωνία με την Άνγκελα Μέρκελ που θα πρέπει να επιτρέψει μια οικονομική λύση για την κρίση, αλλά η οποία θα πρέπει επίσης να οδηγήσει σε μια ευρεία αναθεώρηση των ευρωπαϊκών κανόνων.

Παρεμπιπτόντως, ο Τσάρος μάζεψε εκπληκτικές πληροφορίες για τις ρωσικές επενδύσεις στο νησί κατά τη διάρκεια της εποχής Μεντβέντεφ, πληροφορίες που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει ως επιπλέον μέσο πίεσης κατά του ασυνεπούς πρωθυπουργού του.


[1] « L’Otan économique, solution à la crise aux États-Unis », Al-Watan/Réseau Voltaire, 3 mars 2013, δείτε παρακάτω.

Τιερί Μεϊσάν από τη Μόσχα για την Al-Watan (Συρία)

Donnerstag, 28. März 2013

μέ μια πιστολιά όλα τα πουλιά πέταξαν μακρυά

Τι μας περιμένει άραγε. Αυτή η απληστεία της Δύσης είναι ο τάφος της και ο τάφος μας.
Οπως πάντα ο κ. Βιλιάρδος πολύ διαφωτιστικός:



Η ΡΩΣΙΚΗ ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Την τελευταία φορά, όπου μία κυβέρνηση της δυτικής Ευρώπης συμπεριφέρθηκε με αυτόν τον τρόπο, ήταν η γερμανική υπό τον Αδόλφο Χίτλερ – ο οποίος κατέσχεσε τις περιουσίες όλων των Εβραίων, αφού προηγουμένως ο Γκέμπελ τις χαρακτήρισε αυθαίρετα βρώμικες 

“Ο εν ψυχρώ βιασμός και η εκ προμελέτης δολοφονία της Κύπρου, δεν θα ήταν δυνατόν να συμβούν, εάν δεν υπήρχαν «Εφιάλτες» εντός των τειχών της. Η επιμονή των πολιτών της όμως να συνεχίσουν να μένουν στο ίδιο σπίτι με τους βιαστές και δολοφόνους τους, είναι σίγουρα μαζοχιστική – αφού είναι πολύ πιθανόν ότι θα συνεχίσουν να βιάζονται, καθώς επίσης να δολοφονούνται, για πολλά από τα επόμενα χρόνια". 

Άρθρο

“Ανόητο πείσμα, ακόρεστη δίψα για δύναμη, εγωκεντρισμός”, αναφέρεται (σε ελεύθερη μετάφραση) στην πρώτη σελίδα της διαδικτυακής έκδοσης του Spiegel, επάνω από τη φωτογραφία της καγκελαρίου, «συνοδευμένης» από τον υπουργό οικονομικών της – “τον πιο επικίνδυνο άνθρωπο του πλανήτη σήμερα”, κατά ορισμένα γερμανικά ΜΜΕ.

Περαιτέρω, στο ίδιο άρθρο διαβάζουμε τα εξής: “Το δράμα της δήθεν διάσωσης της Κύπρου τεκμηριώνει το ότι, οι «Ευρω-συγκρούσεις» εξελίσσονται καθημερινά, όλο και περισσότερο, σε μία μάχη για την ηγεσία της Ευρώπης. Εξωτερικά φαίνεται πως η καγκελάριος και ο υπουργός της ενδιαφέρονται για την Οικονομία. Στην πραγματικότητα όμως, επιθυμούν διακαώς να κυριαρχήσουν σε όλους τους υπόλοιπους λαούς, δένοντας τους σφιχτά με τα δεσμά των χρεών”.

Όλα τα προηγούμενα, σε ελεύθερη πάντοτε μετάφραση, «λέχθηκαν» από Γερμανούς, οι οποίοι κατανοούν που δυστυχώς οδηγούνται ξανά – όχι από Έλληνες, από Κυπρίους, από Ισπανούς, από Γάλλους κλπ., οι οποίοι ακόμη δεν έχουν καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει στην Ευρώπη.

Από την άλλη πλευρά τώρα, η «ετυμηγορία» της Ρωσίας, όσον αφορά τις προσπάθειες «διάσωσης» της Κύπρου, αφού προηγουμένως οδηγήθηκε χωρίς κανέναν απολύτως λόγο στη χρεοκοπία (θα παρομοιάζαμε τη «διάσωση» του νησιού από τη Γερμανία με αυτήν ενός «βιαστή» ο οποίος, αφού βιάσει επανειλημμένα το θύμα του, προθυμοποιείται αργότερα να του προσφέρει τις πρώτες βοήθειες, ισχυριζόμενος ότι ήταν απαραίτητος ο βιασμός – ότι ήταν «πικρό μεν, αλλά φάρμακο», όπως έλεγε κάποτε το ΔΝΤ για την Ελλάδα), ήταν «καταπέλτης»:

“Η προηγούμενη εβδομάδα θα καταχωρηθεί ως μία από τις πλέον καταστροφικές στην ιστορία της Ευρωζώνης”, είπε χαρακτηριστικά γνωστός Ρώσος συνεχίζοντας: “Την τελευταία φορά, όπου μία κυβέρνηση της δυτικής Ευρώπης συμπεριφέρθηκε με αυτόν τον τρόπο (κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων κλπ.), ήταν η γερμανική υπό τον Αδόλφο Χίτλερ – ο οποίος δήμευσε τις περιουσίες των Εβραίων.

Η προπαγάνδα των ναζί τότε χαρακτήρισε τα χρήματα των Εβραίων «βρώμικα» – όπως ακριβώς κάνει και η «Ευρώπη» σήμερα, με τα χρήματα των Ρώσων….Η «Ευρώπη» αναγκάζει την Κύπρο να κλέψει, αυτά που λίγες ημέρες πριν είχε υποχρεωθεί να ληστέψει”.


Σε σχέση με τα παραπάνω, φαίνεται πως η κατάσταση ευρίσκεται πλέον εκτός ελέγχου – με την Κύπρο να είναι το πεδίο μάχης, μεταξύ της Γερμανίας από τη μία πλευρά (κανείς δεν γνωρίζει εάν πράγματι οι Η.Π.Α. κινούν τα νήματα από το παρασκήνιο, μέσω του ΔΝΤ), καθώς επίσης της Ρωσίας από την άλλη – ενώ οι αποφάσεις που έχουν ληφθεί, «για τους Κυπρίους και χωρίς τους Κυπρίους», είναι το λιγότερο τερατώδεις (αν και αναμενόμενες, όπως έχουμε αναφέρει σε προηγούμενες αναλύσεις μας).

Συνεχίζοντας, ο παραλληλισμός της Γερμανίδας καγκελαρίου με τον Χίτλερ, καθώς επίσης των καταθετών στις τράπεζες με τους Εβραίους, εκ μέρους της Ρωσίας, είναι σίγουρα υπερβολικός. Εν τούτοις, δεν μπορούμε να μην ευαισθητοποιηθούμε από το ότι, «οι Εβραίοι το 1940 δεν πίστευαν, μέχρι την τελευταία στιγμή, πως θα χάσουν τις περιουσίες τους από τους ναζί, πολύ περισσότερο βέβαια ότι θα οδηγούνταν στα κρεματόρια – ούτε οι Γάλλοι φυσικά ότι θα εισέβαλλε η Γερμανία στη χώρα τους».

Ανεξάρτητα τώρα από τα παραπάνω, αυτό που κατά πολλούς θεωρείται πλέον βέβαιο είναι το ότι, αργά ή γρήγορα θα «κατασχεθούν», ανάλογα με την Κύπρο, καταθέσεις και σε άλλες χώρες (άρθρο μας).

Παράλληλα, θα κλείσουν αρκετές τράπεζες με το «δεδικασμένο» πλέον της Λαϊκής (πρώτη από όλες υποθέτουμε η Ισπανική Bankia), ο παγκόσμιος οικονομικός πόλεμος θα κλιμακωθεί (ανάλυση μας), τόσο οι καταθέτες, όσο και οι επενδυτές θα «αποχαιρετήσουν» σταδιακά την Ευρώπη (πιθανόν και το ευρώ), θα υπάρξουν πολλαπλές επιθέσεις εναντίον τραπεζών (bank run), ενώ οι κοινωνικές αναταραχές, οι εμφύλιοι πόλεμοι, καθώς επίσης οι διακρατικές συρράξεις, θα επανέλθουν στο προσκήνιο απειλητικότερες από ποτέ.
Σημείωση: “Είναι μονόδρομος το ευρώ, όταν πρέπει ταυτόχρονα να αποδεχτεί ένας λαός την υποδούλωση στη Γερμανία, την εξαθλίωση και τη λεηλασία του, όπως κάποτε από τον Χίτλερ και τους ναζί;” ρωτούν κάποιοι φίλοι μας. “Δεν υπάρχουν μονόδρομοι, αλλά περισσότερο ή λιγότερο επώδυνοι δρόμοι”, είναι η προφανής απάντηση, με μία από τις ορθολογικές δυνατότητες να έχει ήδη αναλυθεί πριν ένα χρόνο, στο κείμενο μας «Ελλάδα, ενώπιοι ενωπίω». 

ΕΠΙΛΟΓΟΣ 

Πρόκειται αλήθεια πράγματι για την αναβίωση του ναζισμού στη Γερμανία; Είναι αντικειμενικές οι τοποθετήσεις της Ρωσίας; Είναι σωστοί οι χαρακτηρισμοί του Spiegel, όσον αφορά τη Γερμανίδα καγκελάριο, καθώς επίσης τον υπουργό οικονομικών της; 

Κατά την άποψη μας, τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται με την πρώτη ματιά – ενώ η αλήθεια είναι πολύ πιο απλή, από όσο φανταζόμαστε. Η Κύπρος, ακριβώς επειδή είναι πολύ μικρή συγκριτικά με την υπερχρεωμένη Ιταλία ή με την Ισπανία, οπότε λιγότερο επικίνδυνη για το σύστημα, «δολοφονήθηκε», έτσι ώστε να αποτελέσει ένα «παράδειγμα προς αποφυγήν» – με στόχο ουσιαστικά τον εκφοβισμό εκείνων των οφειλετών-χωρών, οι οποίες ίσως θελήσουν στο μέλλον να αποφύγουν την εξόφληση των δανείων τους.

Ειδικότερα, όπως έχουμε αναλύσει στο παρελθόν (άρθρο μας), ο μεγαλύτερος ιδιοκτήτης κεφαλαίων στην Ευρώπη είναι αναμφίβολα η Γερμανία - η οποία, λόγω του ότι είναι η μοναδική σχεδόν πλεονασματική οικονομία της νομισματικής ζώνης, έχει δανείσει μεγάλο μέρος των κεφαλαίων της (κρατικά, επιχειρήσεων και τραπεζών) έντοκα σε όλες τις υπόλοιπες χώρες (Πίνακας Ι).
Κάποια δε από τα επενδυτικά κεφάλαια αγνώστων ιδιοκτητών, τα οποία είναι τοποθετημένα σε ομόλογα της Ευρωζώνης και τα οποία αυξάνουν συνεχώς τα επιτόκια τους, ενδεχομένως να ανήκουν σε Γερμανούς. 

ΠΙΝΑΚΑΣ Ι: Εξωτερικές απαιτήσεις (δάνεια) των γερμανικών τραπεζών σε δις €, στις ελλειμματικές χώρες του Νότου, με ημερομηνία καταγραφής τέλη Αυγούστου 2010 (οι διαφοροποιήσεις έκτοτε δεν αλλάζουν σημαντικά τη συνολική εικόνα).


Χώρες
Συνολικά
Τράπεζες
Επιχειρήσεις
Δημόσιο





Ισπανία
146.755
62.963
63.439
20.353
Ιταλία
133.296
48.138
45.664
39.494
114.707
43.025
69.318
2.364
Πορτογαλία
28.685
13.130
9.862
5.693
Ελλάδα
27.990
2.451
7.614
17.925
Υπόλοιπη Ευρώπη
1.073.433



Ευρώπη συνολικά
1.524.366




Πηγή: Bundesbank 

Πίνακας: Β. Βιλιάρδος

Συνεχίζοντας, η ΕΚΤ οφείλει στη γερμανική κεντρική τράπεζα, από το σύστημα Target II 727,2 δις € (Ιούλιος του 2012) - ποσά που της χρωστούν οι κεντρικές τράπεζες των περισσοτέρων άλλων χωρών της Ευρωζώνης (Πίνακας ΙΙ).

ΠΙΝΑΚΑΣ ΙΙ: Δανειστές (αριστερά) και οφειλέτες (δεξιά) στο σύστημα Target II της Ευρωζώνης, με ημερομηνία αναφοράς τις 15.08.2012, σε δις € - κεντρικές τράπεζες των κρατών.


Χώρα
Ποσόν
Χώρα
Ποσόν




Γερμανία
727,206
Ισπανία
-423,272
Λουξεμβούργο*
124,119
Ιταλία
-280,093
Ολλανδία
123,299
Ελλάδα
-105,044
Φιλανδία
59,050
Ιρλανδία
-103,200
Εσθονία
0,699
Πορτογαλία
-74,324


Βέλγιο
-41,091


Αυστρία
-37,937


Σλοβακία
-13,622


Γαλλία
-12,187


Κύπρος
-10,434


Σλοβενία
-5,166


Μάλτα
-1,137




Σύνολο
1.034,373
Σύνολο
-1.107,507

* Τα χρήματα του Λουξεμβούργου είναι ουσιαστικά γερμανικά (φορολογικός παράδεισος), ενώ η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, αν και με έδρα το Λουξεμβούργο (πρόεδρος ο κ. J.C.Juncker), είναι υπό γερμανική «κηδεμονία». 

Πηγή: Ινστιτούτο οικονομικής ανάλυσης του πανεπιστημίου του Osnabruck

Πίνακας: Β. Βιλιάρδος

Με κριτήριο λοιπόν όλα αυτά, η Γερμανία είναι, άμεσα ή έμμεσα (μέσω της ΕΚΤ), ο δανειστής πολλών χωρών της Ευρωζώνης – οι οποίες αδυνατούν ή δεν θέλουν να εξοφλήσουν τις υποχρεώσεις τους.

Στα πλαίσια αυτά, όπως συμβαίνει και με τις επιχειρήσεις που χρεοκοπούν, έχουν ενεργοποιηθεί οι «σύνδικοι πτώχευσης» – οι οποίοι απαιτούν τη ρευστοποίηση των περιουσιακών στοιχείων (δημόσια και ιδιωτική περιουσία) των οφειλετών, για να εξοφληθεί η Γερμανία (με όλα όσα κάτι τέτοιο συνεπάγεται για την ειρήνη στην Ευρώπη).

Φυσικά δεν κινδυνεύουν μόνο οι οφειλέτες, όπως η Ισπανία, η Ιταλία κλπ. αλλά, ίσως πολύ περισσότερο, οι δανειστές - κυρίως δε η Γερμανία η οποία, εάν δεν καταφέρει τελικά να εισπράξει τις απαιτήσεις της, θα χρεοκοπήσει (με εκκωφαντικό θόρυβο). Πόσο μάλλον όταν οι εξαγωγές της, οπότε σε μεγάλο βαθμό το ΑΕΠ και η εξυπηρέτηση των δικών της δανείων, εξαρτώνται από την περαιτέρω είσπραξη των απαιτήσεων της.

Συμπερασματικά λοιπόν, είναι εντελώς ανόητο να μιλάμε για σχέδιο «διάσωσης» της Κύπρου (της Ελλάδας, της Ιρλανδίας κλπ.) – αφού πρόκειται για ένα σχέδιο διάσωσης της Γερμανίας από τη χρεοκοπία, χωρίς την παραμικρή αμφιβολία. Ίσως οφείλουμε να σημειώσουμε εδώ ότι, η Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος πελάτης φυσικού αερίου της Ρωσίας – η οποία μάλλον δεν θέλει να χάσει ούτε τον πελάτη, ούτε τις οικονομικές απαιτήσεις της απέναντι του.

Σε παγκόσμιο επίπεδο τώρα, αργά ή γρήγορα θα συμβεί το ίδιο και με την Κίνα – η οποία, επειδή είναι ο μεγαλύτερος πιστωτής των Η.Π.Α., θα ζητήσει κάποια στιγμή την εξόφληση των υποχρεώσεων της. Όταν έλθει αυτή η ώρα (άρθρο μας), επειδή εδώ δεν πρόκειται για χώρες του μεγέθους της Κύπρου και της Γερμανίας, ο πλανήτης θα δοκιμαστεί σε πολύ μεγάλο βαθμό – ας ελπίσουμε χωρίς να καταστραφεί ολοκληρωτικά, αφού θα κινδυνεύσουν με χρεοκοπία είτε η Κίνα, είτε οι Η.Π.Α. (όπως είτε η Γερμανία, είτε ο Ευρωπαϊκός Νότος εντός Ευρωζώνης).
Ολοκληρώνοντας υπενθυμίζεται ότι, τα ξένα πιστωτικά ιδρύματα, εκτός των ρωσικών, έχουν εκκρεμή δάνεια ύψους 59,2 δις $ προς την Κύπρο (τέλη Σεπτεμβρίου 2012, σύμφωνα με την BIS). Τα ρωσικά δάνεια δε, σε κυπριακές εταιρείες ρωσικής καταγωγής, υπολογίζονται στα 30-40 δις $ από την Moody’s (πηγή:Reuters). Επομένως, ο «συστημικός κίνδυνος» δεν είναι εντελώς αμελητέος. 

ΥΓ: Το σπουργίτι

Η συμπεριφορά της Τρόικας απέναντι στην Κύπρο, παρομοιάζεται με ένα παλαιό ανέκδοτο. Σύμφωνα με το ανέκδοτο αυτό ο κυνηγός, αφού έχει πυροβολήσει και σκοτώσει ένα μικρό σπουργίτι, το οποίο καθόταν στο κλαδί με ένα σμήνος πολλών άλλων, ρωτάει με αφέλεια το φίλο του: "Πόσα σπουργίτια έμειναν στο κλαδί";

Με απλά λόγια τώρα, όταν το κυπριακό σπουργίτι πυροβολήθηκε με τέτοιο ψυχρό τρόπο και σκοτώθηκε ακαριαία, είναι δυνατόν να μείνουν ανενόχλητα στο κλαδί τα υπόλοιπα σπουργίτια, μεγαλύτερα (Ιταλία, Ισπανία) ή μικρότερα (Ελλάδα, Πορτογαλία), περιμένοντας ότι ο κυνηγός δεν θα τα "δολοφονήσει"; Ακόμη πιο απλά, είναι δυνατόν να μην αποσύρουν τις καταθέσεις τους οι Έλληνες, οι Ισπανοί, οι Ιταλοί, οι Πορτογάλοι κλπ., υποθέτοντας ότι θα τους συμπονέσει η Γερμανία;

Εάν όμως τις αποσύρουν, δεν θα καταρρεύσει νομοτελειακά το ήδη βαριά ασθενές τραπεζικό σύστημα της Ευρωζώνης; Εάν καταρρεύσει τώρα το σύστημα, δεν θα χάσουν τα χρήματα τους οι Φιλανδοί, οι Ολλανδοί, οι Γερμανοί και όλοι οι υπόλοιποι; Γιατί λοιπόν θα φύγουν μόνο τα αδύνατα σπουργίτια από το κλαδί και θα μείνουν τα παχιά;
Άλλωστε, μήπως όλοι οι πολίτες, Έλληνες, Γερμανοί ή Γάλλοι, δεν είναι απροστάτευτα σπουργίτια, απέναντι στον κυνηγό; Μπροστά στο αχόρταγο χρηματοπιστωτικό θηρίο λοιπόν, το οποίο επιβιώνει ρουφώντας το αίμα των θυμάτων του; 

Τέλος, είναι δυνατόν ο κυνηγός να στοχεύει μόνο τα μικρά σπουργίτια, αδιαφορώντας για τα μεγαλύτερα; Μήπως απλά εξασκείται στα μικρότερα, έτσι ώστε να είναι σίγουρος ότι δεν θα προλάβουν να φύγουν τα μεγαλύτερα, όταν τα πυροβολήσει;

Mittwoch, 27. März 2013

Πρέπει να νοιώσουν οι Γερμανοί, πόσο ξαναφέρανε τους Ναζί στο προσκήνιο της Ιστορίας

Μπράβο στον Κολλάτο!



Ρεπορτάζ: Βίκη Αλεξανδροπούλου

"Έχω δέκα αστυνομικούς έξω από το σπίτι μου, που ζητούν να κατεβάσω τη σημαία. Αλλά δεν θα την κατεβάσω" είπε πριν από λίγο στο enikos.gr o Δημήτρης Κολλάτος, που μεταξύ άλλων ανέφερε ότι από στιγμή σε στιγμή, φθάνει Εισαγγελέας για να μπει στο σπίτι του. Ο σκηνοθέτης συνελήφθη.
Ο λόγος για την "περιπέτεια" του Δημήτρη Κολλάτου είναι η σημαία στο μπαλκόνι, που απεικονίζει μια γερμανική μπότα να πατάει την ελληνική σημαία και να αφήνει ένα ματωμένο αποτύπωμα.
Πριν από λίγο, αστυνομικοί ζήτησαν από τον σκηνοθέτη Δημήτρη Κολλάτο, να τους ακολουθήσει στο αστυνομικό τμήμα. Ο λόγος είναι η σημαία που έχει βάλει στο μπαλκόνι του, η οποία απεικονίζει μια γερμανική μπότα να πατάει την Ελλάδα.
 Εκείνος αρνήθηκε να τους ακολουθήσει και τ
ώρα περιμένει στο σπίτι του τον Εισαγγελέα και τον κλειδαρά, ώστε να μπουν μέσα στο σπίτι.
Ο Δημήτρης Κολλάτος μας ανέφερε επίσης, ότι μπλόκαραν το παιδί του στο σπίτι και κλαίει.
Σε ερώτηση του enikos.gr αν ξέρει ποιος τον κατήγγειλε, απάντησε: "Διαμαρτυρήθηκε η γερμανική πρεσβεία".
Για την ιστορία σας αναφέρουμε ότι το σπίτι του γνωστού σκηνοθέτη είναι πολύ κοντά στην γερμανική πρεσβεία.
Ο ίδιος μας είπε ότι δεν πρόκειται να κατεβάσει την σημαία, αν δεν του εξηγήσουν το λόγο.
Αυτή τη στιγμή εν αναμονή του Εισαγγελέα, υπάρχουν αστυνομικοί κάτω από το σπίτι του.
Ακούστε πώς περιγράφει την κατάσταση ο σκηνοθέτης Δημήτρης Κολλάτος.

Montag, 25. März 2013

Αχ Κύπρος μας, αγαπημένη και από τους ηγέτες μας μισημένη!

ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΚΥΠΡΙΟ ΦΙΛΟ


Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου


Χτες μου ζητούσες γνώμες και βοήθεια. Σήμερα χάθηκες. Κι όταν σε βρήκα μούπες μαγκωμένος «περίμενα ακόμα χειρότερα». Μα τι περίμενες; Να αρχίσουν να μας εκτελούν στις πλατείες; Να ζητήσει η τρόικα να δώσει ένα νεφρό κάθε οικογένεια;

Δεν χρειάζεται. Πεθαίνουμε μόνοι μας στην Ελλάδα, κι αύριο θα πεθαίνετε κι εσείς, πέφτοντας από τις ταράτσες ή υποκύπτοντας στην καταστροφή του συστήματος υγείας ή στη στεναχώρια μας. Το μέλλον μας το περιγράφουν τα παιδιά της Νίκαιας που ζωγραφίζουν μαύρο τον ήλιο. ‘Όπως όμως οι καρκινοπαθείς, δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι τελειώνει η Κύπρος και η Ελλάδα.

Υπάρχει, ξέρεις, μια στιγμή στην ιστορία των ανθρώπων και των εθνών που η ήρα χωρίζεται από το στάρι, πρέπει να αποφασίσεις με ποιόν θα πάς και ποιόν θα αφήσεις. Σήμερα ήρθε αυτή η στιγμή. ‘Η πας με τον Τσολάκογλου, με τις κυβερνώσες δηλαδή δυνάμεις σε Κύπρο και Ελλάδα, ή βγαίνεις στο βουνό και φωνάζεις το ‘Όχι. Το ενδιάμεσο τι νόημα μπορεί να έχει; Να καταλήξεις ένας περιφερόμενος καραγκιόζης, σαν τον αρχηγό της ΔΗΜΑΡ και τόσους ακόμα γελοίους; Στάπα και χθες. Στην κατάσταση που βρίσκεται ο ελληνικός λαός χρειάζεται η κραυγή του Κολοκοτρώνη, του ΕΑΜ, της ΕΟΚΑ: «Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους».

Τρία χρόνια μετά την εξαπόλυση του πολέμου κατά του ελληνικού λαού, έκανε επιτέλους σήμερα μια δήλωση ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Κάρολος Παπούλιας χαρακτηρίζοντας «μη ανεκτή» και «επιλεκτική» την «απόφαση της ΕΕ» για την Κύπρο, απόφαση που πήραν, προκλητικότατα, ανήμερα της εθνικής γιορτής. Κάλιο αργά παρά ποτέ. Η απόφαση αυτή φέρνει βέβαια φαρδιά πλατιά τις υπογραφές της κυπριακής και της ελληνικής κυβέρνησης – οι αποφάσεις του Eurogroup λαμβάνονται ομόφωνα. 

Αν η Κύπρος εφαρμόσει αυτή την απόφαση θα καταστραφεί σε πολύ συντομότερο χρονικό διάστημα από την Ελλάδα. Δεν σώζονται πια οι τράπεζες. Δεν έχει νόημα να συνάπτει δάνεια η Κύπρος για να τις σώσει, καθιστάμενη «αποικία χρέους», υποχρεωμένη να εξυπηρετεί μη βιώσιμο χρέος. Και θάναι μεγάλο έγκλημα να διατεθούν σε αυτό το σκοπό εθνικοί πόροι που θα χρειαστούν για την επιβίωση του ελληνικού κυπριακού λαού.

Μούπες χτες ότι πολλοί με λέγατε κάπως ιδιόρρυθμο, αλλά δυστυχώς επιβεβαιώθηκα. Προειδοποίησα όντως, το 2008, στο βιβλίο μου «Η Κύπρος σε παγίδα» ότι η διάσπαση της κυπριακής κεντροαριστεράς και η ανατροπή Παπαδόπουλου προς όφελος της Αγγλίας, η διάσπαση «εθνικού» και «κοινωνικού», θα οδηγήσει σε μεγάλη οικονομική και κοινωνική καταστροφή σε Κύπρο και Ελλάδα. Η καταστροφή ήρθε. Προειδοποίησα ότι το Μνημόνιο θα καταστρέψει την Ελλάδα τρεις μήνες προτού καν έρθει το Μνημόνιο και αυτό συμβαίνει. Προειδοποίησα ότι μια μεγάλη παγίδα βρίσκεται πίσω από τα πετρέλαια, το Ισραήλ (και την «ΑΟΖολογία» στην Ελλάδα) και ότι για το 90% των χωρών που βρήκαν πετρέλαια απεδείχθησαν κατάρα, όχι ευλογία. Μου λέγατε ότι έχω πολύ περίεργες απόψεις, ότι βρήκατε ένα σπουδαίο σύμμαχο κατά της Τουρκίας στο Ισραήλ και το κλειδί του υπερπλουτισμού με τα πετρέλαια. Καλύτερα με τους πλούσιους και δυνατούς, παρά με τους φτωχούς Παλαιστίνιους, μου λέγατε, καθώς διασκορπίζατε το πολιτικό κεφάλαιο της Κύπρου, επικαλούμενοι αυτό που εγώ ονομάζω «Θουκυδίδη των λαμογίων». Περισσότερο θα σεβόταν την Κύπρο και την Ελλάδα ο Νετανιάχου, καλύτερες σχέσεις θα φτιάχναμε με το Ισραήλ, αν οι κυβερνήσεις και πολιτικές μας δυνάμεις σέβονταν περισσότερο τη δική τους και την εθνική μας αξιοπρέπεια.

Που βρίσκεστε τώρα; ‘Όχι μόνο θα σας πάρουν τα πετρέλαια, αλλά ήδη σας εκβιάζουν, προτού προλάβει να στεγνώσει το μελάνι του Eurogroup, να «λύσετε» το κυπριακό πριν διανοηθείτε να ασχοληθείτε με τα κοιτάσματα. Θα σας πουν αύριο «πεινάτε, χρειάζεστε τα πετρέλαια, λύστε επιτέλους το ρημάδι το κυπριακό να σας δώσουμε κάτι». ‘Οσο για τον Νετανιάχου μεταβλήθηκε τώρα στον καλύτερο σύμμαχο της Τουρκίας.

Ποτέ στην ιστορία της νεώτερης Ελλάδας και της Κύπρου, δεν είχαμε τόσο άσχημες σχέσεις με όλα ταυτόχρονα τα διεθνή κέντρα ισχύος, ποτέ η εικόνα μας δεν ήταν τόσο άσχημη διεθνώς. Μη μαχόμενοι δεν βελτιώνουμε τις διεθνείς μας σχέσεις. Αφήνουμε ανενόχλητες και αναπάντητες τις διεθνείς επιθέσεις εναντίον μας, δεν βρίσκουμε συμμάχους γιατί δεν δίνουμε καμιά μάχη.

Δεν χαίρομαι καθόλου, όπως καταλαβαίνεις, γιατί «επιβεβαιώνομαι». Δεν υπάρχει καμιά χαρά στον ρόλο της Κασσάνδρας, που δεν μπόρεσε να σώσει τελικά ούτε την πόλη της, ούτε τη λευτεριά της, ούτε και τη ζωή της – από το μαχάιρι της Κλυταιμνήστρας πήγε. Δεν επιβεβαιώνομαι γιατί είμαι πιο έξυπνος από σας, αλλά γιατί φαίνεται ότι διέβλεψα τις πραγματικές προθέσεις των εχθρών μας και το στρατηγικό σχέδιο που υπήρχε πίσω από το «σχέδιο Ανάν», την «Αρπαγή της Κύπρου», πίσω από την ανατροπή Παπαδόπουλου και πίσω από τις απατηλές ψευτοφιλίες. Το αναλυτικό μοντέλο επιβεβαιώνεται, όχι εγώ και το μοντέλο είναι ότι επιχειρείται η καταστροφή του ελληνικού χώρου, όπως και της Ευρώπης.

Δεν θέλατε να το πιστέψετε, θέλατε να νομίζετε ότι ζείτε στον «καλύτερο δυνατό κόσμο», ακόμα κι όταν δίπλα σας, το ένα μετά το άλλο, τα κράτη διαλύονταν, όταν εισέβαλαν στον Λίβανο, όταν κατέστρεφαν τη Λιβύη και λυντσάριζαν γελώντας τον Καντάφι, όταν κατέστρεφαν τη Συρία. Δεν σας άρεσε να διεξάγετε τον πόλεμο που σας κήρυξαν και γι’ αυτό σας έπιασαν στον ύπνο, παρόλο πού ήταν, τόσο καιρό, φανερό τι σας ετοίμαζαν. Προτιμάτε να μιλάτε μόνο για την Τουρκία, γιατί δεν θέλετε να τα χαλάσετε με τις άλλες ισχυρότατες δυνάμεις που επιβουλεύονται το νησί. Θέλουμε να είμαστε σπουδαίοι εθνικόφρονες, αλλά στηριζόμενοι πάντα σε κάποιον νταβατζή. Οι απαιτήσεις όμως όλων των νταβατζήδων είναι μεγάλες, θα έλεγα απεριόριστες, ιδίως όταν δεν βρίσκουν αντίσταση.

Ακόμα και σήμερα, δεν έχετε καν ζητήσει να παραιτηθεί αυτός ο φοβερός Αναστασιάδης, που πρόλαβε, δεκαπέντε μέρες μετά την εκλογή του να καταστρέψει τη χώρα. Του επιτρέπετε ακόμα να κυκλοφορεί ελεύθερος στο νησί, αντί να απαγορεύσετε ακόμα και στο αεροπλάνο του να επιστρέψει στην Κύπρο.

Τώρα, μια λύση έχετε. Να πάτε σε σπαρτιάτικο μοντέλο πολεμικής οικονομίας, «πολεμικού κομμουνισμού». Μαζεύτε τα τζιπ και όλα τα υπόλοιπα τεκμήρια του νεοπλουτισμού και της κατανάλωσης και καύτε τα, ή φτιάξτε ένα μεγάλο μνημείο για το τραπεζικό μοντέλο που κατέρρευσε. Κυττάξτε να επιβιώσετε, γίνετε μια γροθιά όλοι μαζί, οργανώστε μια πολιτική και επικοινωνιακή αντεπίθεση σε όλη την Ευρώπη, ετοιμαστείτε να εκδώσετε νέο μέσο πληρωμής, αλλά μην πάρετε εσείς την πρωτοβουλία να φύγετε από το ευρώ ή την ΕΕ, εξαντλήστε κάθε περιθώριο με τη Ρωσία και την Κίνα. Χρησιμοποιείστε όλα τα θεσμικά μέσα που διαθέτετε στην ‘Ενωση. Στάπα και χτες αναλυτικά.

Μου παραπονιέστε για τους Ρώσους. Δεν έχω καμιά εμπιστοσύνη στους Ρώσους, αλλά δεν έχω και καμία στους δικούς μας. Δεν έχω πεισθεί ότι ο κ. Σαρρής πρότεινε κάτι σοβαρό στη Μόσχα. Και φαντάζομαι ότι ο κ. Πούτιν δεν φλέγεται από ενθουσιασμό να βοηθήσει έναν Πρόεδρο που εξελέγη υποσχόμενος να δώσει την Κύπρο στο ΝΑΤΟ και τα πετρέλαια στο Ισραήλ. Πιο λογικό μου φαίνεται να πάει να τα πάρει απευθείας από το Ισραήλ και μάλλον αυτό έκανε η ΓΚΑΖΠΡΟΜ! Ούτε ο κ. Αναστασιάδης έχει ως αποστολή να φέρει τη Ρωσία στην Κύπρο, η αποστολή του είναι να τη διώξει και δεν το έκρυψε, το διατυμπάνιζε στη Μοντ προεκλογικώς. 

Είναι αλήθεια ότι η Ρωσία έχει μερικές φορές τους «τρόπους» της αρκούδας και μόνο άγνωστες δεν της είναι οι έννοιες του κυνισμού και της προδοσίας. Θάπρεπε, το πιστεύω όχι μόνο γιατί είμαι ‘Ελληνας, να παίξει πιο ενεργό ρόλο, προς πολύ ζωτικό δικό της συμφέρον στην Κύπρο και την Ελλάδα, ανεξάρτητα από το τι κάνουν οι δικές μας ηγεσίες. Και ο Χίτλερ που χρονοτρίβησε στα Βαλκάνια προτού επιτεθεί στη Ρωσία και ο Τσώρτσιλ που έκανε το ίδιο προτού εξαπολύσει τον ψυχρό πόλεμο, είχαν βαθύτερη κατανόηση από το Κρεμλίνο της στρατηγικής σημασίας του ελληνικού χώρου. Μπορεί να ήταν Ρώσος ο Κουτούζωφ, το ρωσικό πνεύμα όμως συνήθως νοιώθει πιο άνετα με τον Σουβούρωφ.


Αλλά πρέπει επίσης να παραδεχτούμε ότι όλες σχεδόν οι προσπάθειες ελληνορωσικής προσέγγισης μετά τον ψυχρό πόλεμο ναυάγησαν βασικά από τη βαθιά, προδοτική εξάρτηση των ελληνικών πολιτικών ελίτ από τους Αμερικανούς (S300, ενεργειακή και εξοπλιστική προσέγγιση Καραμανλή, επιθέσεις Παπανδρέου κατά Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης). Ο ‘Αντρος Κυπριανού και ο Γιώργος Λιλλήκας περιμένουν ακόμα τις επιστολές Αναστασιάδη προς Πούτιν και μάλλον θα τις περιμένουν για πάντα. Ας κάνει η Κύπρος το βήμα και μετά ας κατηγορήσουμε τη Ρωσία ότι δεν ανταποκρίνεται. Το κυπριακό κράτος απειλείται με διάλυση σε εβδομάδες ή σε μήνες. ‘Όχι το ρωσικό. Με τους Κινέζους επίσης τι έγινε;

Δεν μπορώ πια, ομολογώ, να ακούω αηδίες, Τι δούλεμα είναι αυτό με τις 100.000 ευρώ πάλι; Θα τις πάρουνε αυτές, αλλά δεν θα έχουν μετά δουλειά, σύνταξη, περίθαλψη και χώρα; Τι θα τις κάνουν τις 100.000; Θα τις πάρουν να φύγουν να ψάχνουν για καμμιά δουλειά γκαρσονιού Κύριος οίδε σε ποια ήπειρο του πλανήτη μας;

Θάχα κι άλλα να σου γράψω αλλά τι νόημα έχει. Τα ξέρεις, στην Ελλάδα ζεις, έχεις την εμπειρία του Μνημονίου. Με την Κύπρο θάναι πολύ χειρότερα και πολύ πιο γρήγορα τα πράγματα. Στην πραγματικότητα δεν έχω να σου πω παρά τρία τιμημένα γράμματα: ΟΧΙ.


Aθήνα, 25 Μαρτίου 2013

Konstantakopoulos.blogspot.com 


Δημήτρη μου να σε διορθώσω εδώ σε αυτό που γράφεις: Ποτέ στην ιστορία της νεώτερης Ελλάδας και της Κύπρου, δεν είχαμε τόσο άσχημες σχέσεις με όλα ταυτόχρονα τα διεθνή κέντρα ισχύος, ποτέ η εικόνα μας δεν ήταν τόσο άσχημη διεθνώς.

Ναί είχαμε! Ο Κεμάλ, αυτός ο σφάχτης και κακούργος, είχε καταφέρει να έχει συμμάχους όλες τις Μεγάλες Δυνάμεις! Γαλλία, Ιταλία, Ρωσία και ΗΠΑ.
Από τις 7 Σεπτεμβρίου του άσπλαχνου έτους 1922 έξω από την Σμύρνη είχαν αγκυροβολήσει, 4 αγγλικά πολεμικά πλοία, 2 ιταλικά, 2 αμερικανικά, 6 γαλλικά και 1 ιαπωνικό. Όλοι αυτοί έβλεπαν την θάλασσα να κοκκινίζει από το αίμα των Ελλήνων, αλλά δεν κούνησαν ούτε το μικρό τους δαχτυλάκι. 
Έτσι λοιπόν η Ελλάδα θα βρεθεί προδομένη από τους συμμάχους της - τόσο ανοιχτά -   για δεύτερη φορά στην Ιστορία της.

Αλλά γιατί μιλάμε; Η παγκοσμιοποίηση δεν είναι εποχή για ηθικές πράξεις. Ούτε καν για σοφές. Και δεν ξέρω πιο είναι το πιο μεγάλο δυστύχημα της εποχής μας. Ο αμοραλισμός ή η ηλιθιότητα;

Sonntag, 24. März 2013

Γιατι δεν έχουμε βγει ακόμα στους δρόμους να συμπαρασταθούμε στους Κύπριους αδελφούς μας;


Από το ιστολόγιο : Ινφογνωμων 

Διέταξα: «Τσεκούρι και φωτιά εις τους προσκυνημένους!» Και έτσι επέρασαν εις το Λιβάρτζι. Τότε έστειλεν ο Μπραϊμης καταπατητάδες, να ιδή πού είμαι και τί ασκέρι έχω, και έδωσε ενός Ρωμιού τριακόσια μπαρμπούτια, δια να μάθη πού είμαι και να μου ριχθή επάνω, και εγώ τον έπιασα και έστειλα εις την δημοσιά και τον εκρέμασα, εις τα Καλάβρυτα, δύο ώρες απ' έξω. Τον εκρέμασα με ένα χαρτί που έλεγε το φταίξιμό του: «Προδότης του Έθνους.»
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

«Στον πόλεμο, όπως στον πόλεμο» (À la guerre comme à la guerre)
Ναπολέων

‘Ενας φίλος από την Κύπρο, κλαίγοντας και σε κατάσταση σοκ, μου ζήτησε τη γνώμη μου για το τι πρέπει να γίνει. Του απήντησα τα εξής:

Αν μέσα στις επόμενες ώρες, το ηγετικό προσωπικό της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν αντιδράσει σε αυτό που συμβαίνει, αν υποχωρήσει στους εκβιασμούς, αν ανοίξει τις τράπεζες χωρίς μια πλήρη συμφωνία που θα εγγυάται απολύτως τη βιωσιμότητα του κράτους, η Κυπριακή Δημοκρατία και οι Ελληνοκύπριοι έχουν τελειώσει. Με ότι αυτό θα συνεπάγεται και για την Ελλάδα.

Ο εχθρός στηρίζεται στον αιφνιδιασμό, στο σοκ, στη σύγχυση. Πρέπει να του επιστρέψουμε τα όπλα του. Κάθε δισταγμός σε μια τέτοια κατάσταση θα αποβεί μοιραίος.

Το 2004 έλεγαν στους Κύπριους: «αν δεν ψηφίσετε το σχέδιο Ανάν (δηλαδή αν δεν διαλύσετε το κράτος σας) θα γνωρίσετε μια νέα Μικρασιατική Καταστροφή». Τώρα, το ψυχολογικό πρόβλημα είναι πιο δύσκολο. Οι Κύπριοι πρέπει να παραδεχτούν ότι έχουν ήδη καταστραφεί κι ότι πρέπει να πολεμήσουν για να μη μετατραπεί η καταστροφή της οικονομίας σε καταστροφή της Κυπριακής Δημοκρατίας και των Ελληνοκυπρίων, συντριπτικής πλειοψηφίας του κυπριακού λαού. Αν δεν το αντιληφθούν τις επόμενες ώρες δύσκολα θα μπορέσουν αργότερα να αντιστρέψουν την κατάσταση.

Οι αποφάσεις του Eurogroup, ΔΝΤ, ΕΕ, ΕΚΤ ήταν ένα πρωτοφανές κερδοσκοπικό πλήγμα στην οικονομία ενός κράτους-μέλους της ΕΕ, αφού απετέλεσαν ανοιχτή πρόσκληση στους καταθέτες να πάρουν την επόμενη μέρα τα λεφτά τους και να φύγουν. Πρέπει να καταγγελθεί διεθνώς ως τέτοιο. Αν υπήρχαν προβλήματα με τον τραπεζικό τομέα της Κύπρου, δεν ήταν λύση η εξόντωσή του.

Ο τραπεζικός τομέας της Κύπρου έχει καταρρεύσει. Δεν σώζεται, εκτός αν μια ισχυρή δύναμη, η ΕΕ, η Ρωσία ή η Κίνα αποφασίσουν να παράσχουν μια πολιτικο-οικονομική εγγύηση συγκρίσιμη με το πλήγμα που επέφεραν οι Ευρωπαίοι Υπουργοί Οικονομικών και το ΔΝΤ. ‘Οσο δυσάρεστο και αν είναι, η Κύπρος οφείλει, αν δεν έχει τέτοιες εγγυήσεις να συγκεντρωθεί στην επιβίωση όχι των τραπεζών, αλλά του πληθυσμού και του κράτους σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης.

Η Ελλάδα οφείλει να εγκαταλείψει την πολιτική Βρούτου και να συμπαρασταθεί στην απειλούμενη Κυπριακή Δημοκρατία. Ευκαιρία να θέσει και το δικό της πρόβλημα στην Ευρώπη, αντί να συνεχίζει την πολιτική αυτοκτονίας που επιβάλλουν Μνημόνια και Δανειακές. ‘Αρνηση της κυβέρνησης να το πράξει είναι προδοσία πολύ χειρότερη αυτής του 1974.

‘Οσο διαρκεί η σύγκρουση η Κύπρος πρέπει να εισάγει διοικητική οικονομία εκτάκτου ανάγκης, πολεμικής περιόδου, για την επιβίωση του πληθυσμού και του κράτους, και να προετοιμαστεί άμεσα για την εισαγωγή άλλου νομίσματος, όχι με δική της πρωτοβουλία, αλλά εάν καταστεί αναπόφευκτο. Χρειάζεται σχολαστική προσοχή στη νομική τεκμηρίωση από πλευρά διεθνούς κα ευρωπαϊκού δικαίου όλων των ρυθμίσεων που θα γίνουν, με πιθανή επίκληση καταστάσεων έκτακτης ανάγκης, κινδύνου για την επιβίωση του πληθυσμού και την ασφάλεια του κράτους. Μια ειδική νομική ομάδα με τους καλύτερους ειδικούς πρέπει να λειτουργεί σε διαρκή βάση και να ξετινάξει όλα τα κείμενα στα οποία μπορούν να στηριχθούν οι ενέργειες της Δημοκρατίας, ιδίως ευρωπαϊκές συνθήκες και αποφάσεις του ΟΗΕ. Κάθε κίνηση πρέπει να στηρίζεται νομικά, αλλά και πολιτικά-επικοινωνιακά, με ευρύτερης αξίας επιχειρήματα, που να απευθύνονται στα συμφέροντα όλης της Ευρώπης και όχι μόνο της Κύπρου.

Ο ελληνικός λαός στο σύνολό του πρέπει να αντιληφθεί ότι έχει πέσει θύμα πολέμου κι ότι αν δεν απαντήσει σε αυτόν τον πόλεμο θα χαθεί οριστικά. Δεν του προτείνεται κανένας λογικός συμβιβασμός. Αυτό που του προτείνεται είναι η συνέχιση της καταστροφής του ελληνικού έθνους. Τα μνημόνια και οι δανειακές δεν είναι απλά προγράμματα οικονομικής πολιτικής. Είναι εργαλεία βαθιού μετασχηματισμού του κράτους και μετατροπής του σε αποικία χρέους, μέσω του μηχανισμού «μη βιώσιμου χρέους», της απαγόρευσης χρεωκοπίας και των νομικών δεσμεύσεων των δανειακών. Δεν αντιμετωπίζουμε μια ανοιχτή στρατιωτική κατοχή, αντιμετωπίζουμε όμως το ισοδύναμό της με οικονομικο-νομικά μέσα και χρειάζεται να οργανώσουμε τον «αντικατοχικό» αγώνα όχι με στρατιωτικά, αλλά με τα προσήκοντα σε μια τέτοια κατάσταση μέσα. Πριν από όλα όμως πρέπει να καταλάβουμε τι έχει συμβεί στην Ελλάδα και τι επιχειρείται να επιβληθεί στην Κύπρο.

Ο Νίκος Αναστασιάδης εξαπάτησε τους ψηφοφόρους, παραβίασε κατάφωρα τη λαϊκή εντολή, με τη συνδρομή των λοιπών Ευρωπαίων Υπουργών, του ΔΝΤ και των ευρωπαϊκών θεσμών και πρόδωσε τη χώρα του. Πρέπει να φύγει άμεσα από τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας. Ο Πρόεδρος της Βουλής, οι αρχηγοί των πολιτικών κομμάτων και οι ανθυποψήφιοί του οφείλουν να ενημερώσουν για όλα αυτά τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ, εξηγώντας τους ότι ο άνθρωπος αυτός δεν μπορεί να εκπροσωπεί την Κυπριακή Δημοκρατία και καθιστώντας τους υπεύθυνους για την δική τους συμμετοχή. Αυτό που έγινε στην Κύπρο ονομάζεται πραξικόπημα, όπως πραξικόπημα ήταν η συνομολόγηση της Δανειακής και του Μνημονίου στην Ελλάδα. Πρέπει να δημιουργήσουν άμεσα επιτροπή εθνικής σωτηρίας για να διαχειριστούν τις τύχες των Ελλήνων και της Δημοκρατίας.

Οφείλουν οι Κύπριοι να απευθυνθούν στους ευρωπαίκούς λαούς και να εξηγήσουν ότι αυτό που έγινε είναι ένα πραξικόπημα κατά των θεμελιωδέστερων αξιών και τρόπων λειτουργίας της Ευρώπης, ότι δεν έχει να κάνει με τα επιμέρους προβλήματα του κυπριακού τραπεζικού τομέα, αλλά εντάσσεται στα πλαίσια μιας επίθεσης της χρηματιστικής ολιγαρχίας στο ένα μετά το άλλο ευρωπαϊκό κράτος, εξηγώντας ότι η Ευρωπαϊκή ‘Ενωση λέγεται Ευρωπαϊκή, όχι Γαλλική, Γερμανική, Τραπεζική. Πρέπει να εξηγήσουν ότι το Eurogroup, το ΔΝΤ, η ΕΚΤ και η Κομισιόν, ανακοινώνοντας τις αποφάσεις τους, κάλεσαν ουσιαστικά τους καταθέτες να αποχωρήσουν άμεσα από τις τράπεζες της Κύπρου, κατέστρεψαν δηλαδή τον κυπριακό τραπεζικό τομέα και την οικονομία του νησιού. Πρέπει να απευθύνονται προς τους Ευρωπαίους επικαλούμενοι όχι μόνο τα δικά τους δίκαια, αλλά τις ευρύτερες αρχές και το συφμέρον της Ευρώπης.

ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΟΙ ΚΥΠΡΙΟΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΟΙΞΟΥΝ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΤΟΥΣ ‘Η ΝΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΟΥΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ, ΑΝ ΔΕΝ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΟΥΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΣ ΤΗ ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΤΟΥΣ.
Οι κλειστές τράπεζες δεν είναι πρόβλημα μόνο για την Κύπρο, είναι πρόβλημα για όλο τον πλανήτη. Οποιοδήποτε σχέδιο γίνει τυχόν δεκτό πρέπει να προβλέπει «ρήτρες αποφυγής κραχ» (λόγω του επικοινωνιακού πλήγματος) και «ρήτρες ανάπτυξης» (σε περίπτωση που η Κύπρος γνωρίσει υφεσιακή βουτιά). Δεν πρέπει ομοίως να διαθέσουν εθνικούς πόρους για σωτηρία τραπεζών, αφού δεν θα μπορέσουν να τις σώσουν. Αν πάρουν σε αυτές τις συνθήκες δάνειο για τη σωτηρία των τραπεζών, θα είναι μη βιώσιμο, δηλαδή θα εγκατασταθεί ο βασικός μηχανισμός διαρκούς ύφεσης, λεηλασίας, φτωχο[ποίησης και αποικιοποίησης. Τα ζήσαμε τρία χρόνια στην Ελλάδα, αρκετά με τα πειράματα.

Αν δεν μπορεί να βρεθεί άλλη λύση, οι τράπεζες να οδηγηθούν σε χρεωκοπία. Η Κύπρος να προετοιμάζεται άμεσα, από σήμερα Κυριακή, για εισαγωγή άλλου νομίσματος, αλλά να μη το εισάγει με δική της πρωτοβουλία. Να χρησιμοποιήσει όλα τα θεσμικά μέσα που διαθέτει ως μέλος της ΕΕ αδιαφορώντας για τις αντιδράσεις. Αλλά κάθε κίνηση πρέπει να συνοδεύεται από πολιτική και επικοινωνιακή κάλυψη υψηλοτάτου επιπέδου. Χρειάζεται στο πραξικόπημα της ΕΕ και του ΔΝΤ, να αντιταχθεί άμεσα μια πανευρωπαϊκή πολιτική πρόκληση τουλάχιστον εξίσου υψηλού επιπέδου προς την ένταση του χτυπήματος.

Αντιλαμβάνομαι ότι αυτή είναι μια λύση σύγκρουσης, μη συμβατικού, με μη στρατιωτικά μέσα πολέμου. Είμαι ο τελευταίος που θα ήθελε μια τέτοια σύγκρουση, αλλά δεν βλέπω πως μπορεί κανείς να την αποφύγει. Η διαθέσιμη εναλλακτική είναι μια καταστροφή ταχύτερη από της Ελλάδας, η διάλυση, πολύ σύντομα, του κυπριακού κράτους με μια νέα, χειρότερη μορφή του σχεδίου Ανάν, η αρπαγή των πετρελαίων και αερίων της Κύπρου. Μας τάπανε ήδη άλλωστε κι από Στέητ Ντηπάρτμεντ κι από Ντώυτσε Μπανκ και από αλλού. ‘Ένα μέρος των Ελληνοκυπρίων θα παραμείνει στο νησί, είδος ομήρων για να εκβιάζεται η Ελλάδα.

Η κατάσταση δεν χωρεί ημίμετρα. ‘Η πας σε πόλεμο, ή παραδίδεσαι, χωρίς ουσιαστικά πιθανότητες να σου επιδείξουν κάποιο έλεος. Κι αν πας στον πόλεμο, το αποφασίζεις και δεν γυρνάς πια ποτέ το κεφάλι πίσω, γιατί στο κόβουνε.

Αθήνα, 24 Μαρτίου 2013
Konstantakopoulos.blogspot.com

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...