Samstag, 29. April 2017

(14) 29 Απριλίου 1453


Με την  αποτυχία των υπερασπιστών, προστέθηκε μια σειρά ύφασμα στο  σάβανο της αυτοκρατορίας.
Ο Μίκα Βαλτάρι, αντιπαραθέτει σ αυτήν την απέραντη σκοτεινιά, τι άλλο;  μια  συγκλονιστική ερωτική παρένθεση:
Όταν επιτέλους καβάλησε το άλογό του και έφυγε ( ο Ιουστινιάνης) ανέβηκα τις σκάλες τρέχοντας. Αγκάλιασα την Άννα (Νοταρά) και άρχισα να την φιλάω και να την χαϊδεύω  με τόση ορμή, που έμοιαζε με μίσος. Έλαμπε, γελούσε κι άναβε μέσα στην αγκαλιά μου, πιο όμορφη από ποτέ άλλοτε.
Και έπειτα έμεινε ξαπλωμένη με τα μάτια ανοιχτά, καρφωμένα στο ταβάνι και είχε ένα βλέμμα σκοτεινό που δεν το γνώριζα και δεν μπορούσα να το καταλάβω.
«Τι σκέφτεσαι αγάπη μου;» Την ρώτησα.
Κούνησε απλώς ελαφρώς το κεφάλι της. «Ζω, υπάρχω» είπε. «Τίποτ’ άλλο δεν σκέφτομαι»  
Κουρασμένος, άδειος , ψύχραιμος, κοίταγα την μαγευτική ομορφιά της και θυμήθηκα τους παλουκωμένους άνδρες στην ακτή του Πέραν και τους Τούρκους που κρέμονταν από τις επάλξεις του τείχους, με τα πρόσωπά μαυρισμένα και τεντωμένους λαιμούς. Μακριά μέσα στην νύχτα βροντούσαν τα κανόνια. Τα αστέρια κοίταζαν ατάραχα τη γη. Η γήϊνη ομορφιά ανέπνεε δίπλα μου ζωντανή, με ένα σκοτεινό βλέμμα στα μάτια της. Κάθε της ανάσα έσφιγγε όλο και πιο πολύ τα δεσμά του χρόνου και του τόπου γύρω από τα μέλη μου
-------------------------------------------------
Μίκα Βαλτάρι, Ιωάννης Αγγελος, σελ. 341

Ο Αργαλειός συνέχιζε να δουλεύει ασταμάτητα.


Freitag, 28. April 2017

Ο Φίλιππος ο ωραίος



Όταν ο Φίλιππος ο ωραίος με το σινάφι του, του Πάπα Κλήμη συμπεριλαμβανομένου, άρπαζαν τις περιουσίες των Ναϊτών ιπποτών (αυτές δηλαδή που οι δεύτεροι είχαν αποκτήσει από τις κλοπές και τις τοκογλυφίες εις βάρος των Χριστιανών της Ανατολής, κατά την εποχή των Σταυροφοριών) έστησαν μια ωραία ιστορία περί αιρετικών και πέρασαν όλους τους ιππότες δια σιδήρου και πυρός (δηλαδή φυλακή και πυρά)
Ο Μέγας Μάγιστρος, ο Ιάκωβος ντε Μολέ, όταν οι φλόγες άρχισαν να αγγίζουν τα πόδια του και αυτά των συντρόφων του, καταράστηκε τον βασιλιά (τον Φίλιππο τον ωραίο) και τον πάπα, σπέρνοντας ζιζάνια μεταξύ των πιστών και του λαού.
Ο Φίλιππος, δήλωσε στο υπουργικό συμβούλιο ότι ήταν λάθος του η καταδίκη στην πυρά των τελευταίων ιπποτών.
Δηλαδή μετανοείτε; Τον ρώτησε ο αδελφός του.
- Ναι, γιατί έπρεπε πιο πριν να τους έχω κόψει την γλώσσα.

22 Απριλίου 1453

Φωτογραφία της Angela Tavianatou.
Ο Μπάρμπαρο, (Βενετσιάνος ιστορικός της Άλωσης και αυτόπτης μάρτυρας, γιατρός στο επάγγελμα) εξοργίστηκε με τους Γενουάτες, γιατί τους θεώρησε υπεύθυνους για την επιχείρηση περικύκλωσης της Πόλης και από την θάλασσα. (βλ. προηγούμενη ανάρτηση)
Η γλώσσα του μεταφραστή του Σλούμπερζέρ, Σπυρίδωνος Λάμπρου, εκφράζει έξοχα τα συναισθήματα του Βενετσιάνου, ο οποίος μισούσε τους Γενουάτες ίσως το ίδιο όσο και τους Τούρκους.
«Ο Μωάμεθ, έμπλεως αγανακτήσεως επί τη καταπληκτική αποτυχία του στόλου αυτού εν τη μάχη της 20ης Απριλίου, διήλθεν την νύκταν άγρυπνος. Είχε εκμανή υπό της λύσσης.
Την 22αν, αναλογισθείς και παρατηρήσας ότι δεν ηδύνατο να επιφέρει ζημίαν εκ του μέρους της ξηράς, καιτοι είχε περαθεί δι όλων αυτού των δυνάμεων, ο κακοποιός άπιστος εσχεδίασε και εφαντάσθη, ότι ώφειλε να διαβιβάσει μέρος του στόλου αυτού, όστις ευρίσκετο εν τω Διπλοκιονίω, εντός του λιμένος της Κωνσταντινουπόλεως, όπως ταχύτερον επιτύχη η επάρατος αυτού πρόθεσις. Και δια να το εννοήσετε κατά ποίον τρόπον επεχείρησε τούτο ο σκύλος εκείνος, θα διηγηθώ εδώ κατωτέρω το επινόημα αυτού.
………
Διέταξε (ο Μωάμεθ) να ισοπεδωθεί όλον το όρος το υπερκείμενον της πόλεως Πέραν, γενομένης αρχής υπό του αιγιαλού, ήτοι πέραν του Διπλοκιονίου, όπου ήτο ο στόλος, μέχρι αυτού του λιμένος της Κωνσταντινουπόλεως, απέχοντος τρία μίλια. Και αφού ισοπέδωσε τα πάντα άριστα, οι ειρημένοι Τούρκοι έθηκαν μέγαν αριθμόν ξυλίνων κυλίνδρων κυρτών επί της ισομεδωθείσης οδού, οίτινες κύλινδροι είχον επαλειφθεί άριστα δια λίπους. Ηρχισε δε υπό μιας φούστας και έθηκεν αυτήν επι των ειρημένων κυλινδρικών ξύλων και δια μεγάλου πλήθους Τούρκων κατόρθωσε να συρθεί η φούστα, και εντός βραχέος χρόνου διεβιβάσθη εις το Ναυαρχείον του Πέραν.
…..
Αλλ’ ο κόσμος δεν θα εθεώρει δυνατόν να ίδει τοσούτον σκυλολόγιον σύρον τας ειρημένας φούστας δια του όρους. Και όμως διεβίβασαν εις τον λιμένα της Κωνσταντινουπόλεως εβδομήκοντα όλας φούστας …. και ταύτα επειδή οι Τούρκοι ευρίσκοντο εν αγαθαίς και ειρηνικαίς σχέσεσι προς τους Γενουηνσίους.»
Να σημειώσουμε, ότι η ξυλεία και το λίπος παραδόθηκαν στους Τούρκους από τους Γενουάτες.
---------------------------------------
Gustave Schlumberger,
Κωνσταντίνος Παλαιολόγος και η Άλωσις της Κωνσταντινουπόλεως υπό των Τούρκων 1453, Μετάφραση Σπυρίδων Π. Λάμπρου
σελ. 188, 189

28 Απριλίου 1453


Οι υπερασπιστές της Πόλης αποφασίζουν να επιτεθούν στα τουρκικά πλοία που έχουν περάσει στον Κεράτιο. Δυστυχώς με καθυστέρηση 4 ημερών, οπότε το σχέδιο πρόλαβε να γίνει γνωστό στους Τούρκους, εν πρώτοις από τους Γενουάτες, οι οποίοι κατά τον Σλουμμπερζέρ ήταν οι εμπνευστές του σχεδίου και οι προμηθευτές της ξυλείας και τους λίπους που χρειάστηκε ο Μεχμέτ για την εν λόγω επιχείρηση, αλλά και από άλλους, αφού ελάχιστοι ήταν εκείνοι που δεν το γνώριζαν, όπως μας λέει και ο Πήαρς και ο Βαλτάρι.


«Το σχέδιο του Κόκο ήταν να χρησιμοποιηθούν τα μεγάλα πλοία ως προπέτασμα για τις γαλέρες και τις φούστες, ούτως ώστε την τελευταία στιγμή τα ευκίνητα αυτά σκάφη να κινηθούν με ταχύτητα και να πλήξουν ή να κάψουν τα τουρκικά πλοία.
Στις 28 Απριλίου όλα ήταν έτοιμα. Δύο ώρες πριν τα χαράματα τα δύο πλοία ξεκίνησαν με τα δέματα του βαμβακιού και του μαλλιού. Τα συνόδευαν δύο γαλέρες, η μία υπό τον Τριβιζάνο, ο οποίος είχε θέσει τον εαυτό του στην υπηρεσία του αυτοκράτορα, per honor de Dio et per honor di touta la Christianitade και η άλλη υπό τον Ζακαρία Γκριόνε. Οι δύο πλοίαρχοι ήταν έμπειροι και γενναίοι άνδρες.
Όταν τα πλοία ξεκίνησαν είδαν ένα ισχυρό φως να εκπέμπεται από την κορυφή του Πύργου του Γαλατά.
Όλα ήταν βυθισμένα στο σκοτάδι και στη σιωπή. Ξαφνικά η σιωπή λύθηκε και το τούρκικο πυροβολικό άνοιξε πύρ βυθίζοντας το πλοίο του Κόκου. Το πλήρωμα κολύμπησε για να σωθεί, πολλοί χάθηκαν, ανάμεσά τους και ο ίδιος ο Κόκος. Στην συνέχεια ολόκληρος ο στόλος των Τούρκων , ο αποτελούμενος από 70 με 80 πλοία κατευθύνθηκε εναντίον των δύο άλλων ελληνικών πλοίων. Οι Ιταλοί και οι Έλληνες πολέμησαν γενναία. Η αντιπαράθεση συνεχίστηκε λυσσαλέα επί μιάμιση ώρα και κανείς από τους αντιπάλους δεν ήταν σε θέση να καταβάλει τον άλλο. Ως εκ τούτου και οι δύο πλευρές αποσύρθηκαν.
Εν πάση περιπτώσει, το εγχείρημα των χριστιανών είχε αποτύχει.
Τα χαράματα μερικοί από τους ναύτες είχαν κολυμπήσει μέχρι την βόρεια ακτή όπου πιάστηκαν αιχμάλωτοι».
Ο Μεχμέτ τους αποκεφάλισε όλους και πέρασε τα ακέφαλα σώματά τους πάνω σε παλούκια στα οποία πρόσθεσε και τα κεφάλια τους.
----------------------
Σερ Εντουίν Πήαρσ, Η καταστροφή της Ελληνικής Αυτοκρατορίας 1453.σελ 304, 305

25 Απριλίου 1453

Το πολεμικό συμβούλιο των πολιορκημένων αποφάσισε να ναυμαχήσει τα τουρκικά πλοία που είχαν εισβάλει στον Κεράτιο:

«Χτες γύρω στα μεσάνυχτα ο Τζάκομο Κόκο είχε έτοιμες δύο γαλέρες και μερικές βάρκες για να πάνε να πυρπολήσουν τα τουρκικά πλοία που βρίσκονταν κάτω από τον λόφο του Πέραν. Οι Γενοβέζοι υποσχέθηκαν πως θα συμμετάσχουν και εκείνοι στην επιχείρηση, αν σχεδιαστεί καλύτερα.

Αναρωτιέμαι πως είναι δυνατόν να πιστεύουν ότι η επιχείρηση θα κρατηθεί μυστική, την στιγμή που μόνο ελάχιστοι δεν το ξέρουν.
Τα κανόνια χτυπούν αδιάκοπα. Έχουμε απώλειες. Ο,τι κατορθώσουμε να επισκευάσουμε τη νύχτα καταστρέφεται πάλι το πρωΐ. Στον τομέα των αδελφών Γκουακάρντι έπεσαν δύο πύργοι.

--------------------
Μίκα Βαλτάρι, Ιωάννης Αγγελος, σελ. 328

Sonntag, 23. April 2017

22 Απριλίου 1453



Μια Κυριακή γεμάτη φόβο.

Το πρωΐ οι καμπάνες σταμάτησαν να χτυπούν και το τείχος του λιμανιού γέμισε από ανθρώπους που κοίταζαν βουβοί και έτριβαν τα μάτια τους από έκπληξη. Απέναντι από την εκκλησία του Αγίου Νικολάου και την πύλη της Αγίας Θεοδοσίας, το λιμάνι του Πέραν είναι γεμάτο τουρκικές γαλέρες. Κανένας δεν μπορούσε να καταλάβει πως είχαν περάσει την αλυσίδα και είχαν βρεθεί στα νώτα των βενετσιάνικων πλοίων. Πολλοί νόμιζαν ότι είναι οφθαλμαπάτη και έτριβαν τα μάτια τους.
Μα η προκυμαία ήταν γεμάτη τούρκους που έτρεχαν εδώ και κει φτιάχνοντας προχώματα, μπήγοντας πασσάλους στη γη και τοποθετώντας κανόνια για να προστατέψουν τα πλοία τους.
Ξαφνικά ακούστηκαν φωνές. Στην κορυφή του λόφου εμφανίστηκε ένα τουρκικό σκαρί κι άρχισε να γλιστρά προς τα κάτω μ ανοιχτά τα πανιά σαν να ‘πλεε πάνω στην ξερή γη, ενώ συγχρόνως χτυπούσαν τα τύμπανα και ηχούσαν οι σάλπιγγες. Το τραβούσαν εκατοντάδες άνδρες. Έφτασε γρήγορα στην ακτή γλιστρώντας πάνω σε μια ξύλινη ράμπα, έπεσε στο νερό, αποκολλήθηκε από τη βάση του και απέπλευσε προς τα άλλα πλοία που ήταν περισσότερα από πενήντα, μα όχι ιδιαίτερα μεγάλα. Είχαν δώδεκα ή δεκαοκτώ ζευγάρια κουπιά και μήκος πενήντα ως εβδομήντα πόδια.
--------------------------------------
Μίκα Βαλτάρι, Ιωάννης Αγγελος σελ. 319, 320

 Ετσι πέρασε ο Μεχμέτ μέρος του στόλου του στον Κεράτιο.
Ο πίνακας είναι του Ιταλού ζωγράφου Fausto Zonaro (1854 - 1929)

Donnerstag, 20. April 2017

20 Απριλίου 1453



Στις 20 Απριλίου 4 Γενουατικά πλοία πλησίαζαν πλησίστια με ούριο άνεμο την Κωνσταντινούπολη.
Αρχηγός της αποστολής ήταν ο Βενετσιάνος Φλατανελάς. Μόλις ο Μεχμέτ πληροφορήθηκε την άφιξη τους φώναξε τον Βούλγαρο εξωμότη Μπαλτόγλου, που ήταν ο αρχηγός του στόλου του και του ζήτησε να αιχμαλωτίσει ή να εξοντώσει τα 4 πλοία, αλλιώς να μην γυρίσει ζωντανός.
"Ο τούρκικος στόλος προχωρούσε με πασιφανή χαρά, με τυμπανοκρουσίες, σαλπίσματα και με σιγουριά πιστεύοντας ότι θα τα συλλάμβανε χωρίς δυσκολία".
Μην ξεχνάμε ότι ο Τουρκικός στόλος αποτελούνταν από 6 τριήρεις, 10 διήρεις, 15 γαλέρες, 70 φούστες, 20 παραντάρια και έναν άγνωστο αριθμό από καΐκια. Το μέγεθός του πρέπει να έφτανε τις 150 μονάδες.
"Πέντε τριήρεις επιτέθηκαν σε ένα από τα γενουατικά πλοία. Τριάντα καΐκια ή φούστες περικύκλωσαν ένα άλλο, ενώ το τρίτο περικυκλώθηκε από σαράντα παρανδάριες ή μεταγωγικά με καλά εξοπλισμένους άνδρες. Ο Μπαρμπαρο γράφει ότι η θάλασσα φαινόταν μετά δυσκολία λόγω του μεγάλου αριθμού των τουρκικών πλοίων".
Γρήγορα στο αυτοκρατορικό πλοίο του Φλατανελά προσδέθηκε η τουρκική ναυαρχίδα, η οποία δεν ξεκόλλησε καθόλη τη διάρκεια της ναυμαχίας.
Οι Γενουάτες αντιδρούσαν στην τουρκική επιβίβαση πάνω στα πλοία τους με πέτρες και με πήλινα δοχεία που έφεραν υγρό πύρ. Η σφαγή ήταν μεγάλη.
Μετά από δύο ώρες, και την ώρα που ο ήλιος πλησίαζε στη δύση του, ένας δυνατός άνεμος φύσηξε και φούσκωσε τα πανιά! Τα πλοία άνοιξαν δρόμο και έφτασαν στην είσοδο του Κεράτιου, όπου άνοιξε η αλυσίδα που τον κράταγε κλειστό και τα τέσσερα πλοία πέρασαν στην ασφάλεια του!
Ο Σουλτάνος σκύλιασε και ο Μπαλτόγλου γλύτωσε μετά βίας το κεφάλι του, αλλά όχι το μαστίγωμα και την αφαίρεση όλων των εξουσιών του.
Η επιτυχία γέμισε με νέες ελπίδες τις καρδιές των πολιορκημένων!
----------------------
Σερ Εντουϊν Πήαρσ, Η καταστροφή της Ελληνικής Αυτοκρατορίας 1453.

Mittwoch, 19. April 2017

18 Απριλίου 1453

Στις 18 Απριλίου (ο Μεχμέτ θεωρώντας ότι είχε προκαλέσει μεγάλες ζημιές στα τείχη ) διέταξε επίθεση στο Μεσοτείχιο . Δυο ώρες μετά τη Δύση, με το φως των πυρσών, με τα κύμβαλα να κροταλίζουν, με τα τύμπανα να κτυπούν, κραυγάζοντας πολεμικές κραυγές αποσπάσματα βαριά οπλισμένων πεζών, ακοντιστών, τοξοτών και πεζών της φρουράς των γενιτσάρων όρμησαν στον φράκτη επάνω από την παραγεμισμένη τάφρο.
Κουβαλούσαν πυρσούς για να βάλουν φωτιά στις ξύλινες σανίδες από τις οποίες ήταν φτιαγμένος και στις άκρες των λογχών τους είχαν προσαρμόσει γάντζους με τους οποίους θα γκρέμιζαν τα βαρέλια με το χώμα που ήταν επάνω του. Μερικοί είχαν σκάλες για να τις βάλουν στα σημεία του τείχους που στέκονταν ακόμα όρθιο. Η σύγκρουση ήταν συγκεχυμένη.
Επικεφαλής ήταν ο Τζουστινιάνι. Ιταλοί και Έλληνες εμπνέονταν από την δυναμικότητά του. Ο Βασιλιάς έσπευσε να κάνει επιθεώρηση για να διαπιστώσει αν όλοι ήταν προετοιμασμένοι για επίθεση σε όλο το μήκος των τειχών.
Ο αγώνας διήρκησε 4 ώρες. Δεν σκοτώθηκε ούτε ένας Χριστιανός, ενώ έπεσαν πάνω από 200 Τούρκοι.
Η αποτυχία αυτή των Τούρκων, έδωσε νέα αυτοπεποίθηση στους πολιορκημένους.
Αν και ο βομβαρδισμός συνεχιζόταν ακατάπαυστα βάλθηκαν να επισκευάζουν τα τείχη με ενθουσιασμό.
Εάν η βοήθεια από τον έξω κόσμο έφτανε σύντομα η πόλη θα μπορούσε να είχε σωθεί.

------------------------------------------------------------------------------------
Στηβεν Ράνσιμαν, Η 'Αλωση της Κωνσταντινούπολης, σελ 158, 159

Samstag, 15. April 2017

Το πιο πικρό Πάσχα της Ιστορίας μας




Το Πάσχα είναι η μεγαλύτερη γιορτή της Ορθοδοξίας, όταν κάθε Χριστιανός χαίρεται με την επίγνωση της Ανάστασης του Σωτήρα. Στην καρδιά όμως των κατοίκων της Κωνσταντινούπολης υπήρχε λίγη χαρά την Κυριακή του Πάσχα του 1453, η οποία συνέπιπτε με την 1η Απριλίου. Μετά από έναν χειμώνα με πολλές καταιγίδες, στον Βόσπορο ερχόταν η άνοιξη. Στους κήπους σε όλη την έκταση της πόλης, τα οπωροφόρα δένδρα άνθιζαν. Τα αηδόνια γύριζαν να κελαηδήσουν στα άλση και οι πελαργοί για να κτίσουν τις φωλιές τους στις στέγες. Ο Ουρανός ήταν χαραγμένος από μακριές γραμμές από αποδημητικά πουλιά που πετούσαν προς τις θερινές διαμονές τους, μακριά από τον βορρά. Αλλά η Θράκη αντηχούσε από τους ήχους ενός μεγάλου στρατού σε κίνηση, από ανθρώπους, άλογα και βόδια που έσερναν άμαξες που έτριζαν.

Οι πολίτες προσεύχονταν πολλές ημέρες να μπορέσουν τουλάχιστον να επιτελέσουν τις λειτουργίες της Μεγάλης εβδομάδας με ηρεμία.

Αυτό τους παραχωρήθηκε.

Το πρώτο εχθρικό απόσπασμα έγινε ορατό την Δευτέρα , 2 Απριλίου.

----------------------

Στήβεν Ράνσιμαν

Η Άλωση της Κωνσταντινούπολής, σελ 143


Πολιορκείας συνέχεια

12- 18 Απριλίου 1453
Από τις 12 μέχρι 18 Απριλίου, δεν υπήρχε μεγάλη κίνηση, ούτε κατά θάλασσαν ούτε κατά γην, πλήν του συνήθους βομβαρδισμού, όστις εγίνετο ημέρας και νυχτός.
Οι πολιορκούμενοι ουδέν στιγμήν αναπαύσεως ηδύναντο να εύρωσιν, εί και θα ήτο αναγκαιοτάτη εις αυτούς τοιαύτη ανάπαυσις.
Τούτο δ' ήτο το αλγεινότατον και οδυνηρότερον εν τη πολιορκεία. Ειργάζοντο όλην την ημέραν και όλην την νύκτα, όπως επιισκευάσωσι τας καθημερινάς φθοράς.
-------------------------------
Gustave Schlumberger,
Κωνσταντίνος Παλαιολόγος και η Άλωσις της Κωνσταντινουπόλεως υπό των Τούρκων 1453, Μετάφραση Σπυρίδων Π. Λάμπρου
σελ. 137

Mittwoch, 12. April 2017

12 Απριλίου 1453


Στις 11 Απριλίου ο Σουλτάνος βρισκόταν πάλι στη σκηνή του, μπροστά στα τείχη και όλα τα μεγάλα κανόνια τοποθετημένα σύμφωνα με τις προτιμήσεις του.
Την επομένη άρχισε ο βομβαρδισμός, για να διαρκέσει με αμείωτη μονοτονία για περισσότερο από 6 εβδομάδες.
.....
Οι υπερασπιστές αποπειράθηκαν να μειώσουν την πρόσκρουση κρεμώντας επάνω από τα τείχη κομμάτια από δέρμα και μπάλες από μαλί, αλλά με περιορισμένα αποτελέσματα.
...
Το έργο της επισκευής των τειχών, όπου αυτά καταστρέφονταν ήταν πολύ δύσκολο,
παρά ταύτα ανδρες αλλά και γυναίκες από την πόλη έρχονταν όταν σκοτείνιαζε με σανίδες, βαρέλια και σακιά από χώμα και κατόρθωσαν να υψώσουν ένα φράκτη από πασάλους.
Ο φράκτης ήταν κατασκευασμένος κυρίως από ξύλα, με βαρέλια γεμάτα με χώμα τοποθετημένα επάνω τους ώστε να χρησιμεύουν ως επάλξεις.
Ηταν ετοιμόρροπος και εύθραστος αλλά τουλάχιστον παρείχε κάποια προστασία στος αμυνόμενους.




-----------------------------
Η Αλλωση της Κωνσταντινούπολης, Σερ Στήβεν Ράνσιμαν, σελίδα 156, 157

Montag, 10. April 2017

Γυναίκες στην πολιτική



Μπορεί κανείς να δώσει μια σοβαρή εξήγηση γιατί οι γυναίκες σε υψηλά πολιτικά αξιώματα μιμούνται τους άνδρες και δή τους πιο πολεμοχαρείς! Από εκδίκηση εναντίον της ανθρωπότητας που τις κρατάει καταπιεσμένες ή από ηλιθιότητα;

Η υπουργίνα πολέμου Ursula von der Leyen της Γερμανίας, δήλωσε δημόσια σε τόκ σόου ότι οι 59 Τομαχόκ ήταν προειδοποίηση των ΗΠΑ - ΞΗΠΑ προς τον σφαγέα Ασσαντ!

Προειδοποίηση με 59 τομαχόκ........

Τώρα ρε παιδιά 60 τομαχάκια μόνο 10 αεροπλάνα καταστρέφουν;

Αντε δηλαδής να περιμένεις τα Αμερικανάκια να σε σώσουν από επίθεση των Τούρκων! Την βάψαμε!!!!!!!!!!

Ανοιξιάτικη καλημέρα με Edith

Διάβασα ένα συγκλονιστικό Αρθρο στο Courier International,
αλλά πλην σας καταθλίψω, ας τραγουδήσουμε μαζί,
αυτό το τόσο γλυκο τραγουδάκι της μεγάλης ντίβας!!!

Εdith Piaf: Τι χρειάζεται η αγάπη



-Τι χρειάζεται η αγάπη?
-Η αγάπη δεν εξηγείται
είναι αυτη που είναι.

-Η αγάπη μας κάνει να υποφέρουμε

- Η αγάπη μας δείνει χαρά
και με δάκρυα στα μάτια
είναι υπέροχα

- Η αγάπη κάνει τον ένα να υποφέρει

-Ακόμα και όταν χάνεις
η αγάπη σου αφηνει μια γευση μελιού
η αγάπη είναι αιώνια

-Οταν όλα θα έχουν τελειώσει
σου αφήνει μια θλίψη

-Οταν σήμερα όλα θα μοιάζουν θλιβερά
αύριο θα σε γεμίζουν χαρά

-Αν κατάλαβα καλά
χωρίς τις χαρές και τις θλιψεις της αγάπης
εζησες για τίποτα

-Αλλά εσύ είσαι ο τελευταίος
Εσύ είσαι ο πρώτος
Μαζί σου είμαι καλά
Είσαι αυτό που ήθελα
Εσένα θ αγαπώ πάντα
Αυτό είναι η αγάπη



A quoi ça sert l'amour ?
On raconte toujours
Des histoires insensées.
A quoi ça sert d'aimer ?

L'amour ne s'explique pas !
C'est une chose comme ça,
Qui vient on ne sait d'où
Et vous prend tout à coup.

Moi, j'ai entendu dire
Que l'amour fait souffrir,
Que l'amour fait pleurer.
A quoi ça sert d'aimer ?

L'amour ça sert à quoi ?
A nous donner d' la joie
Avec des larmes aux yeux...
C'est triste et merveilleux !

Pourtant on dit souvent
Que l'amour est décevant,
Qu'il y en a un sur deux
Qui n'est jamais heureux...

Même quand on l'a perdu,
L'amour qu'on a connu
Vous laisse un goùt de miel.
L'amour c'est éternel !

Tout ça, c'est très joli,
Mais quand tout est fini,
Il ne vous reste rien
Qu'un immense chagrin...

Tout ce qui maintenant
Te semble déchirant,
Demain, sera pour toi
Un souvenir de joie !

En somme, si j'ai compris,
Sans amour dans la vie,
Sans ses joies, ses chagrins,
On a vécu pour rien ?

Mais oui ! Regarde-moi !
A chaque fois j'y crois
Et j'y croirai toujours...
Ça sert à ça, l'amour !
Mais toi, t'es le dernier,
Mais toi, t'es le premier !
Avant toi, 'y avait rien,
Avec toi je suis bien !
C'est toi que je voulais,
C'est toi qu'il me fallait !
Toi qui j'aimerai toujours...
Ça sert à ça, l'amour !...

Samstag, 8. April 2017

7 Απριλίου 1453



7 Απριλίου 1453

Την νύχτα οι Τούρκοι παλούκωσαν τα γυμνά ακρωτηριασμένα πτώματα των τελευταίων υπερασπιστών της Σηλυβρίας μπροστά στην ομώνυμη πύλη. Ήταν κτισμένοι 40 πάσσαλοι κι ένα πτώμα για τον καθένα.


Από το Πέραν έφτασε η φήμη πως ο στόλος του Σουλτάνου προσπαθούσε μάταια δύο μέρες να κυριεύσει το τελευταίο οχυρό στα νησιά της θάλασσας του Μαρμαρά. Χτες ο Τούρκος ναύαρχος διέταξε να στοιβάξουν ξύλα γύρο από το οχυρό και μετά το καψαν μαζί με τους υπερασπιστές του.


Οι Έλληνες ξέρουν να πεθαίνουν υπερασπίζοντας και την τελευταία σπιθαμή της αυτοκρατορίας τους, που καταρρέει.


Βάρβαροι στην Ανατολή βάρβαροι στην Δύση. Η τελευταία Χριστιανική Πόλη αμύνεται ανάμεσα στους δύο κόσμους. Χωρίς ελπίδα και χωρίς βοήθεια. Χωρίς να επιδιώκει καν την δόξα. Γυμνά ακρωτηριασμένα σώματα , καρφωμένα σε πασσάλους και ένα σύννεφο μύγες ολόγυρά τους.
..
Το ελληνικό μου αίμα βοά μέσα μου και αφού δεν μπορεί πια να κατακτήσει την επίγεια βασιλεία ποθεί την αιώνια και αθάνατη. Αντί για την επίγεια πραγματικότητα την θεϊκή.


Είμαι έτοιμος να πεθάνω για την πίστη μου, για το αίμα μου, για τον Χριστό.


Τα παλουκωμένα πτώματα των Ελλήνων της Σηλυβρίας μ’ έκαναν να ξαναβρώ τον εαυτό μου.
----------------------------------------------------
Μίκα Βαλτάρη, Ιωάννης Άγγελος, σελ. 261

Freitag, 7. April 2017

Ελλάδα σ αγαπώ

Την άνοιξη έγιναν οι περισσότερες επιθέσεις!











Ο ήλιος βγαίνει μεσ’ τα μάτια σου

λάμπουν στα μάτια σου τ’ αστέρια

και μεσ’ τα χέρια μου τα χέρια σου

δυο τρομαγμένα περιστέρια




Σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ

η αγάπη αυτή με πεθαίνει

Σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ

η αγάπη αυτή μ’ ανασταίνει




Η νύκτα έρχεται στο βλέμμα σου

στα βλέφαρά σου η μέρα γέρνει

μια λέξη σου μου δίνει τη ζωή

μια σου λέξη μου την παίρνει




Σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ

η αγάπη αυτή με πεθαίνει

Σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ

η αγάπη αυτή μ’ ανασταίνει

Οταν κάποιος ζητάει δικαιολογία

Μπορείς να λες το ίδιο ψέμμα ξανά και ξανά και ξανά! Δεν έχει σημασία που δεν σε πιστεύουν - όσοι δεν σε πιστεύουν - σημασία έχει που ΟΛΟΙ πια βαριούνται να αντισταθούν!

Ο Μεχμέτ ο Β'

Ο πρώτος ρωτάει: Πηγάδι πες μου την ιστορία μου και στην τρίτη εικόνα λέει: Ωχ τι ήθελα και ρώταγα!
Μεχμέτ ο Β΄
Καλημέρα κύριε Μεχμέτ, πέρασα από το γαϋδουροπάζαρο και άκουσα πολλά κακά και καλά για σας!
Ο πρώτος μου λέει:
Ο Μωάμεθ ο Β΄ είχε αγαπήσει την Ειρήνη, γυναίκα τόσο ωραία όσο η ωραία Ελένη. Την έσφαξε όμως, για να δηλώσει, ότι αυτός δεν έχει τέτοιες αδυναμίες!
Ο δεύτερος μου λέει:...
Ο ίδιος ο περί ο λόγος διέταξε να ξεκοιλιάσουν 14 ακολούθους για να βρεθεί ποιος έφαγε ένα αγγούρι.
Και ο τρίτος μου είπε:
Όλα αυτά είναι μύθος! Ο αιμοσταγής Σουλτάνος έχει διαπράξει τόσα εγκλήματα, που δεν χρειάζεται να επικαλεστούμε κι άλλα επιπρόσθετα. Αυτός ο τρίτος είναι ο φον Χάμερ, ο οποίος δηλώνει Τουρκόφιλος! Σφαγίαζε και βασάνιζε τους φρουρούς διάφορων οχυρών που κατελάμβανε, ενώ τους είχε υποσχεθεί ότι θα τους χάριζε την ζωή, αν παρέδιδαν το οχυρό, που είχαν ταχτεί να φρουρούν.
Η οποιαδήποτε αντίδραση στην λαγνεία του ή ακόμα και στις νόμιμες επιθυμίες του τιμωρείτο ανηλεώς με θανάτωση
Ο τέταρτος μου είπε:
Εκτέλεσε τον Μεγάλο Βεζίρη Μαχμούτ, λόγω του ανεξάρτητου χαρακτήρα του. Βασάνισε και στην συνέχεια φόνευσε τον παλιό δάσκαλο και βεζίρη του, Χαλίλ Πασά.
Διέταξε να κόψουν στα δύο με πριονι πεντακόσιους αιχμαλώτους που είχε συλλάβει στην Αχαΐα. Απολάμβανε την αιματοχυσία, γράφει ο Τετάλντι.
Τέλος, ήταν ο Σουλτάνος που θεσμοθέτησε δια Νόμου το δικαίωμα της αδελφοκτονίας μεταξύ των διαδόχων του θρόνου.
---------------------------------------------------------------------------
Από την Καταστροφή της Ελληνικής Αυτοκρατορίας 1453, του Σερ Εντουϊ Πήαρς

Donnerstag, 6. April 2017

ο Μεχμέτ ο ΙΙ

Ο Μεχμέτ ο ΙΙ ή ο Μωάμεθ ο πορθητής, που λένε οι Τούρκοι,  εγκαινίασε την Βασιλεία του, διατάζοντας κάποιον Αλί να πνίξει τον μικρό του αδελφό, βρέφος ακόμα στο βυζί της μάνας του.  Έγινε Σουλτάνος στα 22 του. Όλοι οι ιστορικοί θα συμφωνούν, ότι ήταν ένας σπουδαίος και ευφυής άνδρας! Εγώ πιστεύω ότι ούτε ευφυής ούτε σπουδαίος ήταν. Ένα συνηθισμένο τουρκόπουλο ήταν, αναθρεμμένο με τις πιο αιμοβόρες τουρκικές προτροπές, όπως λ.χ.  να αποκεφαλίζει τους άπιστους χριστιανούς, να αρπάζει τις γυναίκες και τα αγόρια τους και να λεηλατεί τις  περιουσίες τους.
Επιπρόσθετα, αυτός ο δήθεν μορφωμένος, (δεν αναφέρεται πουθενά αν  είχε κάποια ιδιαίτερη παιδεία)   με την γαμψή τη μύτη, είχε έναν καημό: Ήθελε  να καταλάβει την Πόλη που κανένας δεν είχε μέχρι τότε καταφέρει.
Οι συγκυρίες ήταν τέτοιες, που έδωσαν σ αυτό το τσογλάνι των 22 χρόνων την ευκαιρία να το πράξει!
Η πιο όμορφη, η πιο πλούσια και η πιο πολυάριθμη  πόλη του κόσμου, αυτήν που το 1204 έκαψαν οι Φράγκοι, σαν ένα μαγκάλι με αρώματα, όπως τόσο παραστατικά γράφει  ο Ουμπέρτο Εκο στο «Μπαουντολίνο»  του,  την εποχή της κατάκτησης της δεν ήταν παρά μια σκιά, ένα αξιολύπητο φάντασμα του λαμπρού της παρελθόντος.
Απαριθμούσε μόλις 30.000 – 40.000  κατοίκους. Τα ταμεία της ήταν άδεια. Οι Γενουάτες κατείχαν τον Γαλατά και δεν ήθελαν να τα χαλάσουν με τον Σουλτάνο. Οι βόρειοι γείτονες είχαν υποστεί δύο δραματικές ήττες από τον πατέρα του Μωάμεθ και είχαν υπογράψει ταπεινωτική ειρήνη.  Οι Ενετοί σφύριζαν αδιάφορα και ο πάπας παραμιλούσε για την Ένωση των εκκλησιών, χωρίς να βλέπει ότι η μια εκκλησία θα χάνοντας για πάντα και οι Τούρκοι θα πάταγαν πόδι στην Ευρώπη.
Η Βασιλεύουσα, έστεκε μόνη της, χωρίς συμμάχους,  στην ένωση των δύο ηπείρων, με τα πανίσχυρα τείχη της να την αγκαλιάζουν λυπημένα.  Δεν της είχε απομείνει τίποτε άλλο εκτός από την βαριά της πολιτιστική κληρονομιά, που είχε και αυτή σιγά – σιγά μετακομίσει δυτικά.
Οι υπερασπιστές της ήταν μόλις 7.000
Ο Μωάμεθ στάθηκε απέναντι της με 150.000 στρατό!

Το  ημερολόγιο έγραφε: 6 Απριλίου 1453.
------------------------------------------------

Διαβάστε σχετικα με το 1204: http://ange-ta.blogspot.gr/2012/01/blog-post_08.html

Mittwoch, 5. April 2017

Η Πολιορκεία ετοιμάζεται



Κόψτε τα τηλέφωνα, πάψτε τα ρολόγια,

Το πιάνο κλείστε, πνίξτε τύμπανα και λόγια.


Δώστε ένα κόκαλο στον σκύλο να ησυχάσει.

Ο θρήνος άρχισε,

το σάβανο της Αυτοκρατορίας μπήκε στον αργαλειό της Ιστορίας.


------------------
Μικρή παράφραση από το πένθιμο μπλούζ του Γ. Χ. Ώντεν (1907-1973)

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...